Δημήτρης Δανίκας

Ανάμεσα στα άλλα, στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο έλαβα μια υποδειγματική επιστολή μιας μαθήτριας Β Λυκείου, στο Κολλέγιο Αθηνών, με το όνομα Αγγελική Πνευματικού. Επειδή η ωριμότητα της γραφής της συνιστά μέτρο ελάχιστων σκεπτόμενων ενηλίκων. Επειδή μέσα σε τετρακόσιες, μόλις, λέξεις συμπυκνώνει το μέγεθος, την πεμπτουσία και το βάθος αυτής της ολέθριας, ανείπωτης τραγωδίας. Επειδή αποτελεί μνημείο ψυχραιμίας, ισορροπίας και σοβαρότητας. Και επειδή με την παρέμβασή της, αυτό το κορίτσι, καταρρίπτει όλες αυτές τις πρόχειρες, ατεκμηρίωτες και βολικές απόψεις που θέλουν τη Νεολαία, ιδιαιτέρως την μαθητική, να έχει γυρίσει την πλάτη στην Πολιτική (με κεφαλαίο το Π) και την Κοινωνία. Γι αυτούς τους λόγους παραμερίζω και δίνω τον λόγο στην Αγγελική Πνευματικού:

«Πύρινη λαίλαπα, θάνατος και κατηγορίες». Σε μία από τις δυσκολότερες στιγμές της χώρας μας, σα λαός καταφέραμε και φτάσαμε στο σημείο αντί να ενωθούμε, να στρεφόμαστε ο ένας έναντι του άλλου, πλημμυρίζοντας την ατμόσφαιρα -πέρα από τις σκοτεινές στάχτες- με κατηγορίες και μίσος. Ενώ μας έχουν ανάγκη οι συμπατριώτες μας, πληγέντες και πενθούντες, έχουμε υιοθετήσει μια ανώριμη συμπεριφορά

Από τη μια οι δήθεν «προσωπικότητες» του instagram και του facebook αναρτούν στους τοίχους και στα stories τους συνθήματα και αγγελίες για βοήθεια, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι προσφέρουν. Στο άλλο άκρο βρίσκονται ορισμένοι οι οποίοι κατηγορούν και στοχοποιούν τους συνανθρώπους τους αντί να γίνουν αρωγοί στον αγώνα που πολλοί Έλληνες -και ξένοι- καταβάλουν προκειμένου να βοηθήσουν τις ψυχές που δοκιμάζονται αυτές τις ώρες

Δεν είναι μόνο οι νεκροί τα θύματα των πυρκαγιών, είναι και εκείνοι που έχασαν τις περιουσίες, τα κατοικίδια, τις οικογένειες τους και τα παιδιά που έχασαν την αθωότητα τους. Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός πως ο εφιάλτης αυτός τους χάραξε καρδιά και μνήμη, τους στοίχειωσε. Ταυτόχρονα, πένθος πλημμυρίζει τις καρδιές των ανθρώπων που αγωνιωδώς περιμένουν εξηγήσεις

Οι κατηγορίες εναντίον του Πρωθυπουργού και η «θεϊκή οργή» απλώς ρίχνουν λάδι στην φωτιά. Οι γείτονες μας, οι Τούρκοι, που τόσο καιρό τους αντιμετωπίζουμε με τρόμο, στέκονται δίπλα μας. Εφημερίδες, ειδησεογραφικά πρακτορεία ξένων χωρών γνωστοποιούν αυτήν την «Ελληνική Πανωλεθρία» στα μάτια του υπόλοιπου κόσμου. Και όλα αυτά για έναν ηττημένο λαό. Ηττημένο από την διαφθορά, την ιδιοτέλεια, την έλλειψη προσπάθειας από τους αρμόδιους.

Είναι δυνατόν η πρωτεύουσα μιας χώρας να μην μπορεί να προστατέψει τους πολίτες από τέτοια συμβάντα; Είναι δυνατόν να παρέχεται αποζημίωση των πέντε χιλιάδων ευρώ στους ανθρώπους που έχασαν ολόκληρες περιουσίες; Αυτή είναι η υπόσχεση που δώσατε κύριε Πρωθυπουργέ; Πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια μας και να αρχίσουμε να αγωνιζόμαστε. Να μη δίνουμε λόγο στους δημαγωγούς. Το βάρος της ευθύνης το σηκώνει ο λαός, ο οποίος οφείλει να επιλέγει πολιτικές ηγεσίες που θα προνοούν, που θα δρουν, που θα είναι πραγματικά υπεύθυνες. Διότι η τραγωδία αυτή είναι συνέπεια των ενεργειών μιας ανεπαρκούς πολιτείας

Αυτό το τραγικό γεγονός ας γίνει μάθημα επιβίωσης για το λαό μας. Ας σκεφτούμε αν θέλουμε να υπάρξει ελληνικό κράτος και υπό ποιες συνθήκες. Ας μην επιτρέπουμε να ευτελίζεται η αξία της ανθρώπινης ζωής. Ας προσπαθήσουμε να στεκόμαστε με αξιοπρέπεια στην παγκόσμια κοινότητα. Οφείλουμε ενωμένοι να συνδράμουμε στο μεγάλο αγώνα που ξεκίνησε εκείνη τη Δευτέρα. Όχι άλλες ζωές χαμένες”