Βασίλης Στεφανακίδης

Ή τουλάχιστον νομίζει πως έτσι  θα ξεχαστεί η ερεβώδης κατάσταση που η ίδια δημιούργησε.
Τη στιγμή λοιπόν που η κοινωνία παραζαλισμένη από τα νέα χαστούκια της συμφωνίας που μετά κόπων και βασάνων μας έφερε η φοβερή διαπραγματευτική ομάδα και ούτε λίγο ούτε πολύ προσπαθούν να μας πείσουν πως όλα αυτά τα μέτρα είναι για το καλό μας, απλώς εμείς δεν τόχουμε καταλάβει, ο πρωθυπουργός επιχειρεί “να αλλάξει γήπεδο”.

Πήγε λοιπόν στο υπουργείο παιδείας και μεταξύ άλλων χαριτωμένων, μας ανακοίνωση τη δική του εκπαιδευτική μεταρρύθμιση η οποία συνίσταται , στην  κατάργηση των εξετάσεων για τις ανώτατες σχολές, στην 14ετή υποχρεωτική εκπαίδευση και στην επαναφορά  του ολοήμερου σχολείου που ο ίδιος κατάργησε.

Κι όλα αυτά θα τα κάνουν χωρίς εθνικό διάλογο, χωρίς κονδύλια αλλά με την εφαρμογή της δικής τους “δοκιμασμένης” πανσοφίας και του δικού τους αλάθητου, ελπίζοντας πως αυτή τη φορά δεν θα αυταπατηθούν!.

Δηλαδή, με ένα εθνικό απολυτήριο Λυκείου θα μπαίνει το κάθε παιδί στη σχολή της αρεσκείας του, με μόνο κριτήριο το βαθμό που θα του βάλλουν καθηγητές που ουδέποτε αξιολογήθηκαν κι ούτε προβλέπεται στο εγγύς μέλλον.

 Η διαφάνεια και η αξιοκρατία με άλλα λόγια πάνε περίπατο, μπροστά στην ιδεοληψία να  μπούνε όλα τα παιδιά στα πανεπιστήμια. Λες και σ' αυτή τη χώρα, επιδιώκουμε την παγκόσμια πρωτοτυπία να βγάζουμε μόνο επιστήμονες και όλα τα άλλα επαγγέλματα είναι περιττά και άχρηστα για την κοινωνία. Κι αυτό,  την ώρα που τα κονδύλια για την παιδεία συρρικνώνονται διαρκώς και δεν υπάρχουν οι υποδομές στοιχειώδους λειτουργίας των σημερινών φοιτητών που είναι αριθμητικά συγκεκριμένοι κι ούτε υπάρχει φυσικά καμιά  πρόβλεψη αύξησης του προϋπολογισμού για υποδοχή μεγαλύτερου αριθμού φοιτητών.

Οι άνθρωποι που κατάργησαν το πιλοτικό ψηφιακό σχολείο γιατί ο δικός τους υπουργός Μπαλτάς, πίστευε πως αυτά τα εργαλεία (νέες τεχνολογίες) διαταράσσουν τη διαπροσωπική σχέση του καθηγητή με τον φοιτητή καθώς η κιμωλία και ο μαυροπίνακας χτίζει στέρεες γνώσεις σε αντίθεση προφανώς με τα... εργαλεία του διαβόλου!

Άλλωστε  ποιος δεν θυμάται την περίφημη ρήση του Αλ. Τσίπρα πως δεν θα επιτρέψει να περάσει ο “τεχνοφασισμός”!

Σε μια εποχή που οι εξελίξεις στην τεχνολογία, στην εκπαίδευση, στην ανάδειξη δεξιοτήτων, τρέχουν με ταχύτητες φωτός, οι δικοί μας παντογνώστες αναπολούν τον μαυροπίνακα και το αριθμητήρι!

Θέλουν επίσης ,να επιβάλλουν 14ετή υποχρεωτική εκπαίδευση, κάτι που δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο καθώς   ακόμα και οι πιο πλούσιες και προηγμένες χώρες, δίνουν την ευκαιρία στα παιδιά από την ηλικία των 15-16 ετών να ακολουθήσουν την επαγγελματική τους ειδίκευση σε μυριάδες άλλα επαγγέλματα, απ' αυτά του μηχανικού αυτοκινήτου, αγρότη, υδραυλικού, φούρναρη κλπ γιατί στις χώρες αυτές  δεν είναι μειωμένης κοινωνικής  αποδοχής ο τεχνίτης και ο παραγωγός, όπως στην ξιπασμένης λογικής  κοινωνία μας.

Μα θα πει κανείς είναι μήπως σωστό το σημερινό εξοντωτικό σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια όπου όλα κρίνονται μέσα σε τρεις ώρες και αφού έχουν προηγηθεί άπειρα ξενύχτια φροντιστήρια, διάβασμα από τους υποψήφιους; Σαφώς και όχι. Είναι όμως φρονώ λάθος να περνάμε από το ένα άκρο στο άλλο και να γκρεμίζουμε μονοκονδυλιά ένα σύστημα δεκαετιών που αν μη τι άλλο είναι αδιάβλητο. 

Να το βελτιώσουμε ναι, όπου εντοπίζονται αδυναμίες. Να αλλάξουμε τον τρόπο διδασκαλίας και από την παπαγαλία να περάσουμε στην ουσιαστική γνώση ναι. Για να γίνει αυτό όμως πρέπει να  αξιολογήσουμε  πρώτα τους  εκπαιδευτικούς και να κρίνουμε αν έχουν τα προσόντα να αξιολογούν με τη βαθμολογία τους ποιοι θα μπουν  στα πανεπιστήμια και ποιοι όχι και κυρίως μέσω  ποιών διαδικασιών αντικειμενικότητας και διαφάνειας. 

Γιατί αν είναι να καταργήσουμε τα φροντιστήρια και αντί να τα δίνουν οι γονείς στους φροντιστές, τα δίνουν απευθείας στους καθηγητές του Λυκείου,  τότε να με συγχωρείτε αλλά αυτή δεν είναι μεταρρύθμιση.

Και πάντως, αν οιαδήποτε αλλαγή στον ευαίσθητο τομέα της παιδείας δεν γίνεται με εθνική συνεννόηση, προσεκτική μελέτη και σύγκριση με άλλες χώρες με παράδοση  στην παιδεία ( δεν είναι ανάγκη να ανακαλύψουμε εξ αρχής τον τροχό) είναι καταδικασμένη να αποτύχει. 
Πόσο μάλλον που η έναρξη ισχύος  της σχεδιαζόμενης μεταρρύθμισης, θα αφορά σε μια άλλη κυβέρνηση που προφανώς δεν θα συμμερίζεται τους παντογνώστες “μεταρρυθμιοστές” Τσίπρα, Φίλη και Γαβρόγλου !