Βασίλης Στεφανακίδης

Δεν μας έφταναν λοιπόν, όλα τα άλλα δυσεπίλυτα προβλήματα που μας ταλανίζουν τους τελευταίους μήνες, χθες σαν κερασάκι στην τούρτα ήρθε να προστεθεί και η φωτιά στη Μόρια που κατέστρεψε ολοσχερώς τον καταυλισμό των προσφύγων-μεταναστών, αφήνοντας στην κυριολεξία στο δρόμο χιλιάδες ταλαίπωρους που αναζητούν μια καλύτερη ζωή στη Δύση. Ανεξάρτητα αν αυτή η πυρκαγιά ήταν αποτέλεσμα μιας προβοκάτσιας ή μιας εσκεμμένης ενέργειας κάποιων ανεγκέφαλων μεταναστών που πίστεψαν ηλιθιωδώς πως αν έκαιγαν τον καταυλισμό θα μπορούσαν να φύγουν από τη Λέσβο προς άλλες χώρες της Ευρώπης, το πρόβλημα με τις 12.500 μετανάστες που δεν έχουν πλέον που να μείνουν και τι να φάνε, ήρθε να προστεθεί στο ελληνικό κράτος.

Μια διαχείριση εξόχως δύσκολη και επίπονη, γιατί κακά τα ψέμματα, πέραν από τις πρώτες υποστηρικτικές δηλώσεις των Ευρωπαίων, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως στο τέλος πάλι η χώρα θα πληρώσει το μάρμαρο.

Και δεν είναι μόνο η αντιμετώπιση και η εύρεση καταλυμάτων για τους χιλιάδες πρόσφυγες.

Το μεγαλύτερο ενδεχομένως πρόβλημα είναι πως ανάμεσα τους, υπάρχουν πολλά κρούσματα κορωνοϊού και όχι μόνο τα 35 που ανακοινώθηκαν επίσημα αλλά όπως προειδοποιούν οι ΜΚΟ , όσους έρχονται σε επαφή μαζί τους, τα κρούσματα μπορεί να είναι και εκατοντάδες! Με άλλα λόγια μια πυρηνική επιδημιολογική βόμβα για ολόκληρο το νησί και τους κατοίκους του, όσο αυτοί οι δυστυχείς , κινούνται εκτός δομών, ανοργάνωτα και ανεξέλεγκτα.

Άνθρωποι καχύποπτοι, φοβισμένοι και επιφυλακτικοί και κυρίως ανημέρωτοι για τις επιπτώσεις του covid και τα πρωτόκολλα που ακολουθούν όλες οι χώρες όταν διαπιστώνουν κρούσματα και που ισχύουν από τον πρώτο πολίτη της κάθε χώρας μέχρι τον τελευταίο.

Απαίδευτοι οι περισσότεροι και άμαθοι για το πως λειτουργούν οι οργανωμένες χώρες και κοινωνίες αρνούνται ακόμα και τα αυτονόητα μέτρα προστασίας αλλά και των πρωτοκόλλων απομόνωσης που ακολουθούν όλα τα κρούσματα και οι επαφές τους.

Αν και μεταξύ μας, πως να ιχνηλατήσεις τις επαφές των κρουσμάτων μέσα σε μια τέτοιου είδους δομή και ειδικά της Μόριας που δεν ήταν δα και το υπόδειγμα οργάνωσης και λειτουργίας αλλά και ανθρώοπινων συνθηκών διαβίωσης.

Από την άλλη βέβαια, είναι φθηνή αντιπολίτευση αυτό που κάνουν τα κόμματα να επιρρίπτουν ακέραια την ευθύνη στην κυβέρνηση και να εμφανίζονται ως μετά Χριστόν προφήτες ν!

Προειδοποιούσαν λένε για τους κινδύνους σε αυτές τις δομές αλλά η κυβέρνηση κώφευε. Λες και μπορούσε να κάνει κάτι για να εμποδίσει τους πυρομανείς που περίμεναν να δυναμώσουν οι άνεμοι και να βάλλουν μέσα στη νύχτα τη φωτιά!

Ή ήξεραν εκ των προτέρων πως τα διαπιστωμένα κρούσματα κορωνοϊού θα επαναστατούσαν στην απόφαση να τεθούν σε καραντίνα μαζί με τις οικογένειες τους.

Όμως πάνω στις καταστροφές δεν χτίζονται πολιτικές καριέρες, απλά γελοιοποιούνται στα μάτια των λογικών και αντικειμενικών παρατηρητών, όσοι προσπαθούν να μας πείσουν πως για την πανδημία ευθύνεται ο Μητσοτάκης, πως η ύφεση έχει το ονοματεπώνυμο του πρωθυπουργού, για την προκλητικότητα του Ερντογάν και την ένταση στη ΝΑ Μεσόγειο υπεύθυνοι είναι οι κυβερνητικοί χειρισμοί και ούτε λίγο ούτε πολύ η καταστροφή της Μόριας έγινε με δάκτυλο Μητσοτάκη.

Καμιά δημιουργική και πρακτική, γήινη και εφαρμόσιμη πρόταση, θα ακούσουμε ποτέ ή θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε με ψεκασμένες θεωρίες συνωμοσίας για τα πάντα;