Leonardo di Caprio: Έχω θλιβερούς εφιάλτες

Η συνάντησή μου με τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο ξεκινά με μια απροσδόκητη ερώτηση: «Σου άρεσε η ταινία;»... Σπάνια με ρωτάει κάποιος συντελεστής αν μου άρεσε μια ταινία. Παρότι στην πραγματικότητα η ταινία με άφησε άφωνο, αποφασίζω να απαντήσω διπλωματικά: «Ξέρω ότι θα τη συζητάμε για καιρό. Όταν αφέθηκα στην ονειρική δομή, με ταξίδεψε». «Χαίρομαι που το ακούω», αποκρίνεται εκείνος.

«Ηταν σαν ο Φρέντι Κρούγκερ να αποφάσισε να ταξιδέψει στον κόσμο του ονείρου...», συνεχίζω για να συμπληρώσει από τη μεριά του: «Σωστά, έτσι είναι... Μόνο που εδώ ο κακός του ονείρου είναι οι μύχιες σκέψεις αυτού που ξεκουράζεται». Και μια που μιλάμε για ξεκούραση, στην ταινία ο Λεονάρντο «ξεκουράζεται» και με το παραπάνω, αφού το σενάριο τον θέλει να κοιμάται επί πληρωμή και να ταξιδεύει στο ασυνείδητο ή και το υποσυνείδητο συνανθρώπων του ανατρέποντας την καθημερινότητά τους ή υποσκάπτοντας το μέλλον τους. Κάτι σαν μια «αρσενική πόρνη του ονείρου».

Πώς αισθάνθηκες όταν έμαθες ότι η μοναδική σου υποκριτική υποχρέωση για να αποτυπώσεις τον ήρωα ήταν να κοιμάσαι σε κάθε πλάνο της ταινίας;
Για μένα αυτό που είχε ενδιαφέρον είναι ότι με αφορμή τον ύπνο ο ήρωας βρίσκει μια διέξοδο και αυτοαναλύεται. Η βασική υποχρέωση του χαρακτήρα μου είναι να οδηγηθεί μέσα από τα ταξίδια στα όνειρα των άλλων, στη δική του πραγματικότητα. Στο μεσοδιάστημα πρέπει να αντιμετωπίσει τους δικούς του εφιάλτες και όλοι οι εφιάλτες του έχουν προσωπική βάση, αφού καταπιάνονται με την ιστορία της γυναίκας του και με το τι συνέβη εκείνη την εποχή. Ολη η ταινία είναι μια πορεία στα άδυτα του υποσυνείδητου. Οσο πλησιάζει περισσότερο στην αλήθεια ανακαλύπτει τα πραγματικά «θέματα» της ζωής του. Για τον ήρωα -και για μένα- η διαδικασία ήταν σαν θεραπεία σε ψυχολόγο.

Εξ αφορμής αυτού που ανέφερες, τι έμαθες μέσω των ονείρων σου;

Διάφορα πράγματα. Τα όνειρα είναι μέσο για να μας πληροφορούν για όσα εμείς δεν τολμούμε να δούμε πάνω μας. Δεν θα ήθελα να μπω σε λεπτομέρειες, αλλά συνήθως καταπιέζουμε πολλά πράγματα καθημερινά. Οταν οδηγούμαστε στο στάδιο του υποσυνείδητου, πρέπει να εστιάσουμε στις εγκεφαλικές μας λειτουργίες και τι πραγματικά μας πληροφορεί ο εγκέφαλός μας για το βίωμα και την κατάσταση που επεξεργάζεται. Ο εγκέφαλος εξερευνεί περιοχές που είναι καταπιεσμένες: συνήθως σκέψεις και συναισθήματα. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποια επιστήμη που μπορεί να διαλευκάνει εκείνες τις περιοχές. Ο Φρόιντ, για παράδειγμα, υποστήριζε πως μέσω της ανάλυσης των ονείρων οι άνθρωποι προσπαθούν να φτιάξουν επιστημονικές θεωρίες για να υποδηλώσουν την αλληλουχία των υποσυνείδητων σκέψεών τους. Τελικά αυτός που θα κληθεί να αναλύσει το όνειρο έχει το κλειδί της ερμηνείας.

Δείχνεις ένας άνθρωπος που ζει το όνειρό του. Αν, λοιπόν, κάποιος μπορούσε να εισχωρήσει στη χώρα των ονείρων σου, ποιο «όνειρό» σου θα μπορούσε να γραπώσει για να το αναλύσει στη συνέχεια;
Σαφέστατα, κάτι που θα αποσιωπούσα στο πλαίσιο μιας συνέντευξης (γέλια). Σίγουρα, όμως, κι εγώ καταπιέζω αρκετές σκέψεις. Εχω πραγματικά γραφικούς -αν όχι και θλιβερούς- εφιάλτες συχνά πυκνά...

Θέλεις να μοιραστείς κάποιον από αυτούς τους εφιάλτες μαζί μας;
Νομίζω πως όχι! (γέλια).

Ποια ήταν η τελευταία φορά που έπρεπε να τσιμπήσεις τον εαυτό σου για να δεις αν κοιμάσαι;
Συνήθως στο μέσο των γυρισμάτων, επειδή στο πλατό ζω το δικό μου όνειρο. Εκεί αισθάνομαι ότι πραγματοποιώ τα όνειρά μου. Ηταν το παιδικό μου όνειρο και νομίζω ότι έχω πιάσει τον πρώτο λαχνό.

Παραμένει λοιπόν όνειρο...
Φυσικά! Δεν περνάει ούτε μια στιγμή της μέρας μου που να μην αισθάνομαι ευλογημένος που ζω το όνειρό μου. Αισθάνομαι ότι αυτό είναι ευλογία και δεν την παίρνω ως κάτι δεδομένο, ακριβώς επειδή αυτό είναι που θέλω να κάνω μέχρι τα έσχατα της ζωής μου. Εχω πολλούς φίλους που θα ήθελαν πολύ να βρίσκονται στη θέση μου - στον βαθμό που μπορώ να τους ψυχανεμιστώ, μια και δεν μιλάνε ανοιχτά γι’ αυτό το θέμα. Και αυτοί είναι μέλη της βιομηχανίας του θεάματος, είναι ιδιαίτερα ταλαντούχοι και απλώς δεν τους δόθηκαν οι κατάλληλες ευκαιρίες.

Ερχομαι από την Ελλάδα, τη χώρα όπου -όπως λέει και η διαφήμιση- ζεις τον μύθο σου. Οταν είχες έρθει στην Ελλάδα, έζησες τον δικό σου μύθο;
Η Ελλάδα ήταν ασφαλώς ένα από τα ομορφότερα μέρη που έχω πάει. Τα νησιά είναι υπέροχα σε συνάρτηση με τα υπέροχα φαγητά, την Ιστορία, και φυσικά την ανακάλυψη του πολιτισμού που πηγάζει από το παρελθόν και βρίσκεται παντού.

Αναρωτιέμαι γιατί οι περισσότεροι διάσημοι ηθοποιοί που επισκέπτεστε την Ελλάδα τη συνδυάζετε με το φαγητό της…
Γιατί, πολύ απλά, όταν είσαι στην Ελλάδα, οι γεύσεις ζωντανεύουν τις αισθήσεις και σε ταξιδεύουν στο υπόλοιπο όνειρο…

Αληθεύει ότι σου είχε γίνει πρόταση να υποδυθείς τον Μέγα Αλέξανδρο;
Ναι, και όχι μόνο για μία κινηματογραφική μεταφορά αλλά για δύο. Και ο Σκορσέζε αλλά και ο Μπαζ Λούρμαν μου το είχαν ζητήσει. Μελέτησα αρκετά για να καταλάβω τον ήρωα και ήθελα από καρδιάς να υποδυθώ τον χαρακτήρα, αλλά δεν υπήρξε καλός συγχρονισμός. Η εκδοχή του Ολιβερ Στόουν προωθήθηκε, αλλά η αποτυχία της πάγωσε τα υπόλοιπα σχέδια.