Αντώνης Σαμαράς: Αποκλείω νέα μέτρα το φθινόπωρο

«Η συνολική πορεία της ελληνικής οικονομίας δεν αμφισβητείται από πουθενά», δηλώνει ο πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς και προσθέτει ότι «είναι δέσμευση των Ευρωπαίων να δώσουν επιπρόσθετη βοήθεια στην Ελλάδα, εφόσον εμείς από την πλευρά μας πιάσουμε τον στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος».

Ο πρωθυπουργός αποκλείει κατηγορηματικά το ενδεχόμενο λήψης νέων μέτρων το φθινόπωρο, ενώ λέει ότι «παλεύει ακόμη για τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση».

Απευθυνόμενος προς τον κ. Φώτη Κουβέλη λέει ότι «αδίκησε εμένα και αδίκησε και τον εαυτό του» ενώ προσθέτει ότι «θα συνεργαζόμουν ξανά μαζί του».

Ο κ. Σαμαράς υπεραμύνεται της «μεταρρύθμισης στο Δημόσιο», υποστηρίζει ότι προωθεί την εθνική στρατηγική της ΑΟΖ και δηλώνει ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για την επίσκεψη στις ΗΠΑ. Τέλος, αναφέρει ότι στη «Νέα Ελλάδα» χωράνε όλοι όσοι είναι υπέρ των μεταρρυθμίσεων, ενώ καταφέρεται εναντίον της Χρυσής Αυγής και των νεοναζί που τους αποκαλεί «λαθρέμπορους πατριωτισμού» που ζημιώνουν την Ελλάδα.

-Η πρόσφατη απόφαση του Eurogroup δεν ήταν η καλύτερη δυνατή και συνοδεύεται από την εκτίμηση της τρόικας ότι οι προοπτικές της ελληνικής οικονομίας είναι αβέβαιες και ότι υπάρχει απροθυμία ή αδυναμία του ελληνικού κράτους στη συγκέντρωση φορολογικών εσόδων. Αυτό είναι πισωγύρισμα, επανήλθε η καχυποψία για τη χώρα; Οχι, βέβαια! Η απόφαση του Eurogroup επιμένει ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να βρίσκεται εντός των στόχων του προγράμματος. Αν δεν ίσχυε αυτό, απλούστατα δεν θα παίρναμε την τρέχουσα δόση του δανείου... Το τονίζει, άλλωστε, με τον πιο απερίφραστο τρόπο και η κυρία Λαγκάρντ, η οποία μόλις πριν από τέσσερις ημέρες δήλωνε «εντυπωσιασμένη» από τις επιδόσεις της Ελλάδας τον τελευταίο χρόνο. Η κυρία Λαγκάρντ, μάλιστα, δήλωσε ότι θεωρεί πιθανό η Ελλάδα να βγάλει φέτος πρωτογενές πλεόνασμα!

Βεβαίως, κάθε έκθεση επισημαίνει και τους τομείς όπου υπάρχουν ακόμα καθυστερήσεις και χρειάζεται πρόσθετη δουλειά. Και αυτή την έννοια έχει η παρατήρηση ότι υπάρχουν καθυστερήσεις στην πάταξη της φοροδιαφυγής... Η «αβεβαιότητα» που εκφράζεται έχει σχέση με δύο πράγματα: πρώτον, με την αβεβαιότητα που υπάρχει γενικότερα για τις προοπτικές της διεθνούς οικονομίας, η οποία μας επηρεάζει. Και, δεύτερον, με τις διαφωνίες που υπάρχουν μεταξύ Ευρώπης και ΔΝΤ σχετικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.

Αλλά αυτά δεν αφορούν το τι κάνουμε εμείς, αλλά το τι επιπρόσθετο μπορούν να κάνουν οι δανειστές μας για να βοηθήσουν την Ελλάδα, εφόσον εμείς πιάσουμε τους στόχους μας. Πάντως, «αβεβαιότητα» για το αν δεν θα πιάσουμε τους στόχους μας δεν εκφράζεται. Αντίθετα, εκφράζουν αισιοδοξία ότι θα το πετύχουμε.

Κι ύστερα, να σας θυμίσω πού βρισκόταν η Ελλάδα πριν από έναν χρόνο και πού βρίσκεται σήμερα. Αυτό από μόνο του τα λέει όλα και δεν το αμφισβητεί κανείς. Σας θυμίζω ότι η πιστοληπτική δυνατότητα της χώρας έχει αναβαθμιστεί δύο βαθμίδες από πέρσι και ότι οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων συνολικά -δηλαδή το ρίσκο που τους αποδίδεται- είναι σχεδόν στο ένα τρίτο (!) από εκεί που ήταν πέρσι! Αυτή είναι η μεγάλη εικόνα που αφορά τη συνολική πορεία της οικονομίας μας και που δεν τίθεται σε αμφισβήτηση.

-Υπάρχει διάσταση μεταξύ Ε.Ε. και ΔΝΤ σε σχέση με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Τελικά, είναι βιώσιμο; Θα υπάρξει μείωση του χρέους του επίσημου τομέα ή νέα ρύθμιση των επιτοκίων και του χρόνου αποπληρωμής; Το ερώτημα για τη βιωσιμότητα του χρέους μιας χώρας αφορά το αν μπορεί να κατέβει κάτω από ένα επίπεδο -για παράδειγμα, 120%- μετά από μερικά χρόνια, με βάση κάποιες υποθέσεις που κάνουμε από τώρα. Ετσι, η όλη συζήτηση έχει τεχνικό χαρακτήρα και αφορά τις υποθέσεις που κάνουμε από τώρα για μετά από έξι ή εφτά ή δέκα χρόνια: στην περίπτωσή μας, για το 2020!

Για παράδειγμα, τι ανάπτυξη θα υπάρξει από τώρα ως τότε, τι αποκρατικοποιήσεις θα γίνουν, τι τόκους θα πληρώνει κάθε χρόνο η χώρα, πώς θα πάνε τα πλεονάσματα του Προϋπολογισμού κ.λπ.
Θυμίζω ότι με την απόφαση του περασμένου Δεκεμβρίου και με τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών μας το ελληνικό χρέος αναγνωρίστηκε ήδη ως βιώσιμο! Σε αυτό συνέβαλαν καθοριστικά όλα τα μέτρα που είχαν παρθεί ως τότε, αλλά και το κούρεμα του χρέους που έγινε τον Μάρτιο του 2012, η πρόσθετη μείωση του χρέους που έγινε πέρσι τον Δεκέμβριο κ.λπ.

Τότε το ΔΝΤ, προκειμένου να διασφαλιστεί πλήρως η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, ζήτησε κάτι ακόμα το οποίο οι Ευρωπαίοι υποσχέθηκαν ότι θα το κάνουν εφόσον η Ελλάδα έπιανε τον στόχο για μηδενισμό του πρωτογενούς ελλείμματος το 2013.

Τώρα το ΔΝΤ έρχεται να υπενθυμίσει εκείνη τη δέσμευση που είχαν αναλάβει οι Ευρωπαίοι δανειστές μας απέναντι στο ΔΝΤ, εφόσον βέβαια η Ελλάδα πιάσει πρωτογενές πλεόνασμα φέτος.
Επομένως, η συζήτηση για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους δεν έχει να κάνει με δική μας υποχρέωση απέναντι στους δανειστές, αλλά με το αν οι δανειστές μας θα κάνουν «κάτι πρόσθετο».

Εμείς παρακολουθούμε τη συζήτηση αυτή, όπως είναι φυσικό, αλλά αυτό που κυρίως μας ενδιαφέρει είναι να επιτύχουμε πρωτογενές πλεόνασμα στο τέλος της χρονιάς.

- Ηδη υπάρχουν εκτιμήσεις ότι το φθινόπωρο θα αναγκαστείτε να πάρετε νέα μέτρα. Μπορείτε να το αποκλείσετε; Ναι, το αποκλείω. Αλλωστε και πέρσι τον Απρίλιο κάποιοι προέβλεπαν ή εκτιμούσαν, αν θέλετε, ότι «θα αναγκαστούμε να πάρουμε νέα μέτρα». Και έπεσαν έξω... Το ίδιο προέβλεπαν και τώρα. Και έπεσαν έξω ξανά! Γενικώς, το «προβλέπουν» -μερικοί, μάλιστα, το εύχονται- κάθε φορά. Εμείς θα συνεχίσουμε να τους διαψεύδουμε.

- Θα πάρουμε τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση; Το προσπαθούμε και το παλεύουμε συνεχώς.
 
- Ο φόρος πολυτελείας δεν είναι νέος φόρος; Οχι, τον είχαμε ψηφίσει για το 2014 και μετά. Το φέρνουμε μια χρονιά νωρίτερα, γιατί ματαιώσαμε κάποια άλλα επώδυνα μέτρα που είχαν επίσης ψηφιστεί για μετά το 2014 και που τώρα δεν πρόκειται να υπάρξουν, όπως οι πρόσθετες περικοπές σε συντάξεις και μισθούς των στρατιωτικών, καθώς και ο πρόσθετος φόρος 2‰ πάνω στους τζίρους των επιχειρήσεων. Τους είπαμε ότι αυτά τα μέτρα δεν μπορούν να υλοποιηθούν και δεν θα υλοποιηθούν. Κι αυτό το θεωρώ επιτυχία. Η οικονομία αλλά κυρίως η κοινωνία μας δεν θα τα άντεχαν.

Ο φόρος που ήρθε πιο κοντά έναν χρόνο αφορά την πολυτέλεια, αυτούς που έχουν σκάφη και ακριβά αυτοκίνητα. Οι φόροι που ματαιώσαμε αφορούν ευρύτατες κατηγορίες που πλήττονται ήδη πολύ και δεν είναι δυνατό να τους αδικήσουμε άλλο.

- Σας παρακολουθώ από την αρχή της κυβέρνησης. Το σχέδιό σας, αν μη τι άλλο, έχει καθυστερήσει, εν πολλοίς λόγω των προσκομμάτων που κάθε φορά βάζει η τρόικα. Το σχέδιό σας και αυτό της τρόικας δεν συμπίπτουν; Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει σχέδιο και προχωράει. Και σήμερα η Ελλάδα δεν θυμίζει σε τίποτε αυτό που ήταν πριν από έναν χρόνο. Υπάρχουν κάποιες καθυστερήσεις για διάφορους λόγους. Αλλού φταίμε κι εμείς, αλλού δεν φταίμε. Εκεί που φταίμε εμείς, γίνονται διορθωτικές κινήσεις. Εκεί που δεν φταίμε, τους το επισημαίνουμε.
Σίγουρα, όμως, δεν φταίει ο ελληνικός λαός, του οποίου οι θυσίες πρέπει να πιάσουν τόπο και να τελειώσουν όσο γίνεται ταχύτερα. Αυτό είναι το σημαντικό.

Και μια που μιλάμε για τον απλό πολίτη, επιτρέψτε μου να ρωτήσω κι εγώ:

Τι προτιμάτε: Να έχετε σχολικούς φύλακες που να μην κάνουν τίποτε ουσιαστικό -ρωτήστε και τους δημάρχους- ή να βρίσκετε στα δημόσια νοσοκομεία νοσηλευτές να σας φροντίσουν;
Να έχετε Δημοτική Αστυνομία με μόνη αρμοδιότητα την παράνομη στάθμευση (που... συνεχίζεται απτόητη) ή να ενισχυθεί η Ελληνική Αστυνομία ώστε να χτυπηθεί το παρεμπόριο και να υπάρχει αστυνόμευση στις γειτονιές;

Προτιμάτε να εργάζονται στο Δημόσιο χιλιάδες «ρουσφέτια» με πλαστά πτυχία ή νέοι που πέτυχαν αξιοκρατικά στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ;

Τα χρήματα του Ελληνα φορολογούμενου πρέπει να πιάνουν τόπο και όχι να σπαταλώνται για να πληρώνονται παλιά ρουσφέτια.

Ερχονται σήμερα κάποιοι συνδικαλιστές, μας κατηγορούν για απολύσεις και ζητάνε αξιολογήσεις. Αξιολογήσεις άρχισαν ήδη και θα γίνουν για όλους. Αλλά ποιοι μας κατηγορούν; Αυτοί που δεκαετίες τώρα δεν άφηναν κανέναν υπουργό να κάνει την παραμικρή αξιολόγηση! Αυτοί που στα υπηρεσιακά συμβούλια κάλυπταν τους επίορκους μιλούν τώρα για «τυφλές απολύσεις»!

Αντιλαμβάνομαι ότι τα μέτρα αληθινής εξυγίανσης είναι δυσάρεστα για κάποιους. Αλλά εμένα προτεραιότητά μου είναι το 1,5 εκατομμύριο άνεργοι - για τους οποίους δεν έκλαψε κανείς και οι περισσότεροι τους αντιμετωπίζουν ως απρόσωπο στατιστικό μέγεθος. Με ενδιαφέρει πάνω απ’ όλα να υπάρξουν επενδύσεις και δουλειές γι’ αυτούς τους ανθρώπους.

- Πότε θα αποκατασταθούν οι αδικίες; Σε τι ορίζοντα; Θα προχωρήσουμε μόλις βγουν τα πρώτα πρωτογενή πλεονάσματα. Να θυμάστε ότι εμείς θέλουμε περισσότερο από κάθε άλλον να ανακουφιστούν αυτοί που υποφέρουν. Αλλά θέλουμε και κάτι ακόμα, πιο σημαντικό, που συχνά πολλοί το ξεχνούν: να μη χειροτερέψουν τα πράγματα!

Διότι, αν τα αφήναμε να χειροτερέψουν, τότε θα υπέφεραν πολλοί περισσότεροι και πολύ περισσότερο... Επιτύχαμε μια πρώτη σημαντική σταθεροποίηση. Και βρεθήκαμε εντός στόχων! Αυτό ήταν απαραίτητο για να αρχίσουμε να μιλάμε για βελτίωση. Αν δεν σταματήσει η πτώση, δεν μπορεί να αρχίσει η άνοδος, έτσι δεν είναι;

- Θα συνεργαζόσασταν ξανά με τον κ. Φώτη Κουβέλη; Ασφαλώς. Αλλωστε, για να πετύχουν οι μεταρρυθμίσεις, πρέπει να συνεργαστούν όλοι οι υπεύθυνοι άνθρωποι, πέρα από επιμέρους διαφωνίες. Και μέχρι να βγάλουμε πρωτογενή πλεονάσματα, ίσως και οι επιμέρους διαφωνίες να μην έχουν και πολύ νόημα. Εδώ πρέπει να βγάλουμε την Ελλάδα από την ανάγκη δανεικών και μνημονίων μια ώρα αρχύτερα...

- Τι θα του λέγατε αν τον συναντούσατε; Οτι αδίκησε εμένα, αλλά αδίκησε κυρίως τον εαυτό του. Πάντως, εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα μαζί του.

- Υπό ειδικές συνθήκες, αφού το μέλλον είναι αβέβαιο, θα κατεβαίνατε μαζί με το ΠΑΣΟΚ σε εκλογές; Ο σχεδιασμός μας δεν περιλαμβάνει κάτι τέτοιο. Ούτε και του ΠΑΣΟΚ άλλωστε. Κανένα από τα κόμματά μας δεν έχει παραιτηθεί από την αυτοτέλειά του. Ούτε θα μπορούσε...

- Χωράνε οι πάντες στην προσπάθεια για τη «Νέα Ελλάδα» που διακηρύσσετε; Χωράνε -ή μάλλον είναι απολύτως απαραίτητοι- όλοι όσοι θέλουν τις μεταρρυθμίσεις, όλοι όσοι θέλουν να ξεκολλήσουμε από τις στρεβλώσεις, τις αγκυλώσεις και τα ιδεολογήματα του παρελθόντος, όλοι όσοι αντιστέκονται στον λαϊκισμό, στις ακρότητες, στον φανατισμό και τα κηρύγματα μίσους. Και αυτοί -να ’στε σίγουρος - είναι η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού.  Ξέρετε, η «Νέα Ελλάδα» δεν είναι κομματικό σύνθημα. Την είχαν στο μυαλό και την καρδιά τους εκατομμύρια Ελληνες πολύ πριν τη διακηρύξουμε εμείς. Και θα τη χτίσουμε όλοι μαζί. Απλώς σήμερα δείχνουμε ότι τη θέλουμε, την μπορούμε και ότι έχουμε την τόλμη να την κάνουμε πραγματικότητα.

- Σκέφτεστε μια ευρύτερη συμπαράταξη πριν από τις επόμενες εκλογές οψέποτε διενεργηθούν; Για την ώρα, σκέφτομαι ότι πρέπει να εξαντλήσουμε την τετραετία! Και στο μεταξύ να βγούμε από την κρίση και τα μνημόνια. Χωρίς να διακινδυνεύσει ο τόπος άλλες, χειρότερες, περιπέτειες. Και θεωρώ επιτυχία μας το γεγονός ότι όλα αυτά τα χειρότερα τα έχουμε πια αποφύγει. Πράγμα που δεν μπορούσε να σας το πει κανείς πέρσι τέτοιον καιρό.

- Συμφωνείτε με την άποψη ότι οι δεξαμενές των δικών σας ψηφοφόρων και της Χρυσής Αυγής είναι συγκοινωνούντα δοχεία; Δημοσκοπικά αντλούν από παντού. Το τι θα γίνει στις κάλπες, βέβαια, είναι άλλη ιστορία. Στο πρόσφατο παρελθόν υπήρξαν κι άλλες περιπτώσεις όπου ένα μικρό ακραίο κόμμα βρέθηκε δημοσκοπικά ψηλά και αργότερα κατέρρευσε προτού φτάσει στις κάλπες. Τα προβλήματα με τους νεοναζί είναι δύο: πρώτον, ότι κηρύσσουν το μίσος σε μια κοινωνία που έχει ανάγκη ενότητας για να ξεπεράσει την κρίση και δεν προτείνουν απολύτως τίποτα. Οσον αφορά στην Ελλάδα, είναι και λαθρέμποροι του πατριωτισμού, διότι θαυμάζουν τους χειρότερους δυνάστες που γνώρισε ποτέ αυτή η πατρίδα. Το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι διασύρουν τη χώρα! Επειδή ακριβώς δεν είναι απλώς ακροδεξιοί, αλλά διακηρυγμένοι νεοναζί, εκπροσωπούν ό,τι η υπόλοιπη Ευρώπη μισεί περισσότερο! Ο,τι χειρότερο γνώρισε η Ευρώπη τον τελευταίο αιώνα!  Εκπροσωπούν τις πιο δραματικές μνήμες και τους πιο τραγικούς εφιάλτες ολόκληρης της Ευρώπης! Φυσικά και της Ελλάδας... Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι η εκλογική τους δύναμη είναι αδυναμία για τη χώρα και τα εθνικά της συμφέροντα! Διότι απομονώνουν την Ελλάδα, ακριβώς τη στιγμή που χρειαζόμαστε όλα τα διεθνή στηρίγματα.

- Στα 18 σημεία σας στο μεσοδιάστημα των δύο εκλογικών αναμετρήσεων δεσμευόσασταν ότι δεν θα γίνουν απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων. Ηδη έχουν απολυθεί οι 2.500 της ΕΡΤ και έπονται και άλλοι. Η αλλαγή στάσης οφείλεται στις πιέσεις της τρόικας; Δεσμευτήκαμε και τότε -και πιο πριν- ότι δεν θα μειωθεί το προσωπικό του Δημοσίου με μαζικές απολύσεις. Και αυτό ισχύει πλήρως. Για καθέναν που απομακρύνεται με το τωρινό σχέδιο θα προσλαμβάνεται άλλος, εκεί όπου υπάρχουν πραγματικές ανάγκες του Δημοσίου και με διαδικασίες ΑΣΕΠ. Η κινητικότητα δεν είναι απόλυση. Αυτοί που έχουν περάσει από ΑΣΕΠ δεν θα απολυθούν έτσι κι αλλιώς.

Αυτοί που έχουν μονιμοποιηθεί με πλαστά χαρτιά ή αυτοί που έχουν καταδικαστεί και έπρεπε να περιμένουμε χρόνια μέχρι να τελεσιδικήσει η υπόθεσή τους θα απολυθούν. Αλλά τι έπρεπε να κάνουμε, να τους κρατάμε;

Πολλοί μιλάνε για τις απολύσεις. Ξεχνάνε να αναφέρουν, όμως, ότι για καθέναν που τελικά φεύγει θα προσληφθεί ένας σημερινός άνεργος. Και με απόλυτα διαφανή και αξιοκρατικό τρόπο.
Γενικά, σε δύο χρόνια, θα φύγουν 15.000 δημόσιοι υπάλληλοι από τους 700.000. Μόλις το 2%! Και θα προσληφθούν άλλοι τόσοι!

Αυτό σας μοιάζει με μαζικές απολύσεις;

- Γιατί 25.000 μετακινήσεις συνολικά, εκ των οποίων πολλοί θα απολυθούν, και όχι 30.000 ή 40.000; Πώς ξέρετε εκ των προτέρων πόσοι είναι οι τεμπέληδες ή οι ακατάλληλοι; Ξέρουμε πόσες είναι οι ελλείψεις προσωπικού στο Δημόσιο, σε πρώτη προσέγγιση πάντα. Και αυτές φιλοδοξούμε να καλύψουμε με τις μετακινήσεις της κινητικότητας. Υστερα έχουμε μια πρώτη προσέγγιση για το πόσες είναι οι περιπτώσεις των πειθαρχικά διωκομένων, που έχουν ήδη καταδικαστεί. Και μια πρώτη εικόνα ότι υπάρχουν κι αρκετοί με πλαστά πιστοποιητικά, ή άλλοι που δηλώνουν χρόνια τώρα «αδυναμία» να πάνε στην υπηρεσία τους κ.λπ.  Αν τα συνδυάσετε όλα αυτά, βγαίνουν οι αριθμοί.

Αλλά σε όλο αυτό το χάος έπρεπε να αρχίσει να μπαίνει μια τάξη, έτσι δεν είναι; Γιατί μιλάμε για χρήματα που πληρώνει ο φορολογούμενος και για υπηρεσίες που δεν του προσφέρει το Δημόσιο, γιατί υπάρχουν πολλά κενά από τη μία και πολλοί υπεράριθμοι από την άλλη.

Ξέρετε και κάτι ακόμα; Και μόνο ότι κάνουμε αυτή τη συζήτηση τώρα δείχνει ότι υπάρχει αληθινή μεταρρυθμιστική προσπάθεια.

Διότι μέχρι πρόσφατα ο κόσμος δεν ρώταγε «γιατί τα κάνετε αυτά;».

Ρώταγε, αντίθετα, «γιατί δεν βρίσκεται κανείς να τα τολμήσει»!

- Μια υπόθεση που είχατε πάρει προσωπικά ήταν η πώληση της ΔΕΠΑ στην Gazprom. Είχατε συναντηθεί μάλιστα δύο φορές με τον κ. Μίλερ, παρότι υπήρχαν πληροφορίες για αντίδραση του δυτικού παράγοντα στην περαιτέρω διείσδυση ρωσικών συμφερόντων στη χώρα. Είναι μια εξέλιξη που τη χρεώνεστε; Πράγματι, κάποιοι προσπάθησαν να μας επικρίνουν για τη μη αποκρατικοποίηση της ΔΕΠΑ σε πρώτη φάση.

Δεν ήξεραν ότι έρχεται από πίσω η αναγγελία του ΤΑΡ, που έχει πολλαπλάσια -και εξαιρετικά θετική- σημασία. Γι’ αυτό και τώρα δεν το πολυαναφέρουν πια. Αλλωστε, υπάρχει πλέον αυξημένο ενδιαφέρον για την ίδια τη ΔΕΠΑ από πολλές πλευρές. Και σύντομα θα ξεμπλοκάρει κι αυτό.

- Πότε θα προχωρήσετε σε ανακήρυξη της ΑΟΖ, όπως έχετε δεσμευτεί; Οπως γνωρίζετε, χτίζουμε τις προϋποθέσεις για την πλήρη αξιοποίηση των ενεργειακών μας πόρων και μάλιστα σε πολλά επίπεδα:

Στο ευρωπαϊκό επίπεδο, πρωτοεισηγήθηκα μια πρωτοβουλία για ευρύτερη ευρωπαϊκή πολιτική στήριξης των χωρών της Μεσογείου να κατοχυρώσουν και να αξιοποιήσουν τα δυνητικά τους αποθέματα. Ηδη η Κομισιόν ανακοίνωσε προχθές ότι ξεκινάει μια πρωτοβουλία για τη στήριξη της ΑΟΖ σε όλα τα μεσογειακά κράτη της Ενωσης και για την πολύ μεγάλη σημασία που θα έχει αυτό στην ανάπτυξη της Ευρώπης! Χωρίς να μειώνεται στο ελάχιστο ο εθνικός χαρακτήρας των πολιτικών κάθε μέλους για τα κυριαρχικά του δικαιώματα. Υπήρξε και σχετική ανακοίνωση από την Ελληνίδα επίτροπο κυρία Μαρία Δαμανάκη.

Προχωράμε και σε πρωτοβουλίες σε διμερές επίπεδο. Και σε πολυμερές επίπεδο. Και σε επίπεδο ερευνών. Ηδη τις επόμενες εβδομάδες προχωράμε σε υπογραφές με τρεις κοινοπραξίες αναδόχων, για εξόρυξη υδρογονανθράκων σε τρεις περιοχές-οικόπεδα (Πατραϊκός, Κατάκολο και Ιωάννινα). Και θα ακολουθήσουν κι άλλες... Εδώ μιλάμε για μια μεγάλη εθνική στρατηγική που πρέπει να την προωθήσουμε προσεκτικά και σωστά. Κι όσα έχουν γίνει στο πεδίο αυτό τον τελευταίο χρόνο δεν έχουν γίνει όλες τις προηγούμενες δεκαετίες!  Αλλά οφείλουμε να προχωράμε βήμα-βήμα. Ούτε πιο βιαστικά ούτε πιο αργά.