Δημήτρης Δανίκας

Μ εκείνο «να  ψηφιστούν με ευρύτατη πλειοψηφία». Εγώ  λέω ότι άλλος  δρόμος  δεν υπάρχει. Ασε που μετά  τις εξελίξεις με τον χαρτοπόλεμο   Ολλανδίας-Τουρκίας  ο  σουλτάνος μπορεί, μέσα στην  τρέλα  του,  στο Αιγαίο να  ορμήσει. Κι  εγώ ισχυρίζομαι, πιστεύω, επιμένω ότι όλη αυτή η καθυστέρηση, όλα αυτά τα σούρτα φέρτα, όλη αυτή η  φλυαρία περί «αντί μέτρων»  δεν είναι  τίποτα περισσότερο από κακόγουστη και επαναλαμβανόμενη   παράστατη «Δελφιναρίου»!

Πως το λέω αυτό; Μα επειδή η «καθυστέρηση» και η «σκληρή  διαπραγμάτευση» είναι μέρος της γνωστής επικοινωνιακής προπαγάνδας. Οτι  αντιστεκόμαστε. Πρώτο αυτό. Και καμαρωτό! Αρα είμαστε οι   αυθεντικοί  φίλοι του Λαού. Με τέτοιους φίλους τι να τους κάνεις τους εχθρούς. Οτι  αντιστεκόμαστε επειδή τα μέτρα που απαιτούν οι δανειστές είναι  «δολοφονικά»  για τον  φτωχό λαό.  Αρα οι  ξένοι  είναι οι   εχθροί. Οι μόνιμοι  εχθροί. Παλιό αυτό. Από «αρχαιοτάτων» χρόνων!

Οπως  οι Αμερικανοί  για την  Χούντα. Ο Στάλιν  για τον  Εμφύλιο. Οι Αγγλοι  για την «αποικία». Και οι Γερμανοί  για την  ελληνική καταστροφή. Αρα  δεν  φταίει  το εγχώριο πολιτικό προσωπικό-παρέα με τον Κώτσο  βασιλιά-για το μπάχαλο της δεκαετίας του’  60. Δεν  φταίει ο Ζαχαριάδης για τον Εμφύλιο. Και δεν  φταίνε τα  κυβερνητικά κόμματα-της μεταπολίτευσης-για τα δανεικά και αγύριστα. Και επομένως αφού  δεν  φταίνε οι πολιτικοί,  τότε ούτε  ο Λαός  φέρει την παραμικρή ευθύνη!

Ο  τρίτος  λόγος  γι αυτή  την  σκηνοθετημένη καθυστέρηση  οφείλεται   και για  έναν  ακόμα  λόγο. Να στριμωχτεί ο αντίπαλος. Να βρεθεί στο καναβάτσο η  γαλάζια στρούγκα. Με το  γνωστό ερώτημα: Καλά  ο  Τσίπρας,  αλλά κι  εσείς στη θέση   του  τι ακριβώς θα  κάνατε;

Το  πιο  χαριτωμένο  εξ όλων αυτών, θα προκύψει με μια υποτιθέμενη απαίτηση των δανειστών.  Δηλαδή να δεσμευτεί ο Κυριάκος  ότι κι αυτός και το κόμμα του  συμφωνούν με τα μέτρα.  Ψήφισε κι εσύ. Γιατί  Αύριο,  εσύ  την Ψωροκώσταινα  θα οδηγείς.  Αν   συμβεί, τότε θα  γελάσει κάθε πικραμένος!

Υπάρχει και ένας ακόμα,  ο τέταρτος, λόγος. Η καθυστέρηση να προκαλέσει  τρόμο. Οπως προκαλεί. Η Αγορά να πνέει  τα λίσθοια. Οπως  γίνεται. Και όλοι  σχεδόν να  εύχονται και να θερμοπαρακαλούν «Αλέξη   βάλε την τζίφρα».  Μια   ψυχή που είναι να βγει ας βγει μια ώρα αρχύτερα. Κατάλαβες;  Οχι;

Μα είναι  φανερό. Μ αυτή  την καθυστέρηση ένα πράγμα επιθυμούν.  Να πείσουν για την  λαικότητά τους και να κάμψουν  το  φρόνημα της κοινωνίας.  Συνένοχοι όλοι  Εσύ,  αυτός, ο άλλος, εγώ, οι πάντες. Θέλεις ίχνη  σωτηρίας; Ε  τότε «ψήφισε» τα μέτρα!

Αν  για ένα πράγμα πρέπει  να  υποκλιθούμε στον Τσίπρα,  αυτό δεν είναι άλλο από  την επικοινωνία. Ο   παραγωγός,  ο σκηνοθέτης, ο σεναριογράφος και ο πρωταγωνιστής της εικονικής πραγματικότητας. Τέσσερις  ρόλοι  για  μια παράσταση από ένα πρόσωπο.  One Man Show. Μπροστά του ο Κυριάκος δεν πιάνει  μία!