Δημήτρης Δανίκας

Αλληλεγγύη,  ανθρωπιά, φιλία  ανιδιοτέλεια και φροντίδα.  Η Ευρώπη  λοιπόν, μια  φίλη, έχει  κληρονομήσει το όνομά της από την μακαρίτισσα  γιαγιά της. Κάτοικο   της Φάτσας, έτσι λένε  το “χωριό”  πλησίον της Τραπεζούντας.  Τι αρχοντιά.  Ευρώπη εντελώς!

Η Ευρώπη είναι κόρη του Μιλτιάδη Κωνσταντινίδη. Είχα γράψει, σε άρθρο μου στο “Πρώτο Θέμα”  κάποιας πρόσφατης Κυριακής,  για την περίπτωση  αυτού του ήρωα εργασίας. Που ξενητεμένος από Ελλάδα και από την Κατερίνη, καταλήγει  σε εργοστάσιο της Γερμανίας. Και ύστερα από  δεκατέσσερα  χρόνια,  μετά από καρδιακό επεισόδιο,  λαμβάνει  σύνταξη  χιλίων και πλέον  ευρώ από γερμανικά  ασφαλιστικά ταμεία!

Επιστρέφει στη Κατερίνη, με την γυναίκα  του, την  κόρη του Ευρώπη και τον  γιο  του. Και ύστερα από λίγο η υγεία του κλονίζεται από εγκεφαλικό. Και τότε ήταν που  καταφθάνουν από  την Γερμανία  τέσσερις  γιατροί. Για να διπαιστώσουν, να  θεραπεύσουν και  στην συνέχεια να γνωματεύσουν. Ετσι  τα  ασφαλιστικά  ταμεία της δεξιάς  Γερμανίας, αυξάνουν την σύνταξη  Ελληνα  “γκασταρμπάιτερ”. Τέτοια πράγματα. Που ούτε στα πιο ειδυλλιακά τους όνειρα  οι  αριστεροί  Ελληνες δεν  φαντάζονται. Τέλος πάντων

Η  Ευρώπη λοιπόν  όταν σπούδαζε στο Κερντέμπουρι της Αγγλίας με  λεφτά της  δεξιάς  Γερμανίας,    είχε συνάψει κολλητή  φιλία με  την  Τσαντάμ  Οκτέν. Μια φιλία που  διατηρείται μέχρι  σήμερα. Διατηρείται οχυρωμένη και προστατευμένη από τις καρδιές  τόσο της Ελληνίδας Ευρώπης όσο και της Τουρκάλας από την Πόλη!

Οταν λοιπόν η Τσαντάμ άκουσε  για τον θάνατο  του ¨γκιαούρ” Μιλτιάδη όχι μόνο δάκρυσε, αλλά από πάνω μάλωσε την  φίλη της την Ευρώπη. Επειδή εκείνη δεν  την  ειδοποιήσε έγκαιρα ώστε η Τσαντάμ  να προσέλθει και να προσκυνήσει  στην κηδεία!

Η συνέχεια ακόμα πιο  τρυφερή και αξέχαστη.  Η “βάρβαρη” Τουρκάλα λοιπόν πρόκειται να  καταφθάσει στην Κατερίνη  για  τα σαράντα από τον θάνατο του Ελληνα ήρωα της εργασίας. Θα καταφθάσει στις 18  Δεκεμβρίου. “Θα έρθω” είπε στην Ευρώπη. “Αφού προηγουμένως θα πάω στην Φάτσα να  μαζέψω  χώμα από  τα πάτρια εδάφη του πατέρα σου και μ αυτό  να σκεπάσω τον τάφο του στην Κατερίνη”!

Προσέξτε  σημειολογία ακατανίκητης  φιλίας Ελλάδας-Τουρκίας.  Ο Μιλτιάδης Ελληνας από τον Πόντο. Η Τσαντάμ  γνήσια Τουρκάλα. Το χώμα από την Φάτσα ανήκει στην  Τουρκία. Ο  τάφος όμως του Μιλτιάδη είναι   τοποθετημένος  στην Κατερίνη της Βόρειας Ελλάδας.  Η επιθυμία του Ελληνα Μιλτιάδη  ήταν  να  τον “σκεπάσουν¨ και με χώμα Τουρκίας. Ετσι  το  χώμα που θα τον σκεπάζει  θα είναι μείγμα Ελλάδας-Τουρκίας!

Με απλά λόγια. Και με δάκρυα  στα μάτια. Ενότητα ανθρώπων. Εχθρότητα  κυβερνήσεων και καθεστώτων. Τσαντάμ  και Ευρώπη ένα πράγμα.  Ιδια ψυχή, ίδια αισθήματα, ίδια αφοσίωση, ίδια αγάπη. Ταμάμ!