Θάνος Παπαδόπουλος

Αλλά η κυβέρνηση παραπονιέται μονίμως ότι η Ευρώπη επιβάλλει σκληρή λιτότητα στην Ελλάδα. Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, γιορτάζοντας τα γενέθλια του ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ, δήλωσε ότι «το δημοψήφισμα ήταν μια αποφασιστική απάντηση του λαού στη λιτότητα που επιβάλλει το ευρωιερατείο».

Περί τα 65 δισ. ευρώ από αυτά τα 80-90 δισ. ευρώ είναι κεφάλαια που μας χαρίζει η Ευρώπη για έργα και ανάπτυξη, που φέρνουν απασχόληση, ρευστότητα και δουλειές στη χώρα. Ιδού τα γεγονότα και τα κονδύλια:

1)    Το Ε’ ΚΠΣ (Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης) μας επιφυλάσσει καθαρή χρηματοδότηση, για έργα και προγράμματα έως το 2020, περίπου 20+2 δισ. ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση κι άλλα 10 δισ. ευρώ ιδιωτική χρηματοδότηση. (Οι χρηματοδοτήσεις της Ελλάδας για έργα με τα πέντε ΚΠΣ φτάνουν τα 105-110 δισ. ευρώ και έφεραν μαζί τους άλλα 35-40 δισ. ευρώ ιδιωτικές επενδύσεις). Το Ε’ ΚΠΣ τρέχει από το 2014, αλλά η χώρα δεν έχει υποβάλει ακόμη σχέδια για έργα. Υποσχέθηκε να τα υποβάλει το φθινόπωρο του 2016.

2)    ΤΟ Δ’ ΚΠΣ (ή ΕΣΠΑ) έχει ένα υπόλοιπο χρηματοδότησης 2-3 δισ. ευρώ για το οποίο πήραμε παράταση έως τον Ιούλιο του 2017.

3)    Από το Πακέτο Γιούνκερ των 360 δισ. ευρώ, η Ελλάδα μπορεί να αποσπάσει 32-36 δισ. ευρώ. Για την ώρα έχει εγκριθεί η χρηματοδότηση ενός μόνο μικρού έργου.

4)    Από την ΚΑΠ (Κοινή Αγροτική Πολιτική) οι Έλληνες αγρότες έχουν εισπράξει ήδη 6-7 δισ. ευρώ από τα 20+2 δισ. ευρώ που είναι το πρόγραμμα έως το 2020. Απομένουν λοιπόν άλλα 14-15 δισ. ευρώ να εισπραχθούν. Κατά τα άλλα, οι Έλληνες αγρότες πιστεύουν σε ποσοστό πάνω από 70% ότι αυτοί βοηθούν την… Ευρώπη!

5)    Τα κέρδη των Ευρωπαϊκών Κεντρικών Τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα, ύψους 10-12 δισ. ευρώ θα επιστραφούν στην Ελλάδα και θα χρησιμοποιηθούν για μείωση Δημόσιου χρέους εφόσον τελειώσει η αξιολόγηση.

Θα ρωτήσει κάποιος: Μα δεν επιβάλλει λιτότητα η Ευρώπη στην Ελλάδα;
Ναι! Προσπαθεί να περιορίσει τις σπατάλες του ελληνικού κράτους:

α) Τον υπερπληθυσμό των δημοσίων υπαλλήλων, που δεν προσφέρουν τίποτα. Η γραφειοκρατία επιβαρύνει την ελληνική οικονομία με 14 δισ. Ευρώ.

β)  Τους υψηλούς μισθούς και τα επιδόματα στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Π.χ. ο εισαγωγικός μισθός για υπάλληλο με γνώσεις Δημοτικού στο Δημόσιο είναι 780 ευρώ τον μήνα, ενώ στον ιδιωτικό τομέα υπάλληλοι με πτυχίο πληρώνονται με 580 ευρώ μόνο τον μήνα.

γ)  Τις πρόωρες συντάξεις με 15, 20 και 25 χρόνια ασφάλισης. Καθώς και τα επιδόματα για …εγκύους  παπάδες, τυφλούς τερματοφύλακες κλπ.

δ)  Τη συνήθεια του κράτους να φορολογεί μόνον τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, ενώ οι υπόλοιποι φορολογούμενοι κάνουν φοροδιαφυγή και φοροκλοπή πάνω από 25-30 δισ. ευρώ το χρόνο.

Αυτόν τον περιορισμό της κρατικής σπατάλης θα έπρεπε κανονικά να τον υποστηρίζουν όλοι οι Έλληνες. Επειδή η κρίση δεν αντιμετωπίζεται με δανεικά, για να εξαγοράζουν τα κόμματα και οι κυβερνήσεις ψήφους. Η κρίση αντιμετωπίζεται μόνο αν σχεδιάσουμε τα έργα με τα οποία θα απορροφήσουμε αυτά τα 65 δισ. ευρώ που μας χαρίζουν οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι δείχνοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη τους.

* Ο Θάνος Παπαδόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας