Θοδωρής Τσίκας

Να του ευχηθούμε περαστικά αλλά παράλληλα να επισημάνουμε και τη μεγάλη του ατυχία.

Ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης, γνωστός για τις συχνές αψιμαχίες του με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου - οι οποίες πολλές φορές φτάνουν και μέχρι τα όρια πυρηνικής σύρραξης - έχασε τη μεγαλύτερη ευκαιρία (ίσως και πλέον ευτυχή στιγμή) της ζωής του, να... απολαύσει την κα. Κωνσταντοπούλου να υπερψηφίζει κυβερνητική τροπολογία, αυτήν του κ. Αθανασίου για το Νίκο Ρωμανό.

Πρόκειται ομολογουμένως για ιστορική στιγμή, την οποία ο αντιπρόεδρος της Βουλής δεν μπόρεσε να ζήσει την ώρα που οι γιατροί του Ωνασείου προσπαθούσαν να του μεταφέρουν τα νέα με όσο το δυνατό πιο ανώδυνο τρόπο.

Δεν είναι και λίγο να προσπαθείς για χρόνια να «συνετίσεις» την κα. Κωνσταντοπούλου, να την φέρεις στον ίσιο δρόμο βρε αδελφέ και τη στιγμή που θα έπρεπε να είσαι παρών για να απολαύσεις τους καρπούς των κόπων σου να βρίσκεσαι στο κρεββάτι του νοσοκομείου.
Σε κάθε περίπτωση βέβαια η ικανοποίηση (πρέπει να) είναι μεγάλη, καθότι άπαντες εκ του αποτελέσματος κρινόμεθα, οπότε η ψήφος της Ζωής στην κυβερνητική τροπολογία μόνον ως νίκη και δη προσωπική του κ. Μαρκογιαννάκη μπορεί να εκληφθεί.

Από την άλλη δεν ξέρω αν η ζέση (κοινώς πρεμούρα) της κας Κωνσταντοπούλου για την υπόθεση του νεαρού απεργού πείνας ήταν τόσο μεγάλη που δεν την άφησε να σκεφτεί πως ψηφίζοντας την τροπολογία θα έδινε στον κ. Μαρκογιαννάκη, έστω και εν τη απουσία του, την ευχαρίστηση να πει πως επιτέλους οι κόποι του έπιασαν τόπο.

Όπως και νάχει πρόκειται περί ιστορικής κοινοβουλευτικής στιγμής που θα ήταν ακόμη ιστορικότερη αν στη θέση του προέδρου καθόταν ο κ. Μαρκογιαννάκης. Όμως αι βουλαί του Κυρίου ήταν διαφορετικές.
Ίσως διότι ο Υψιστος θέλησε να προφυλάξει τον αντιπρόεδρο από το σοκ να ζήσει live τη στιγμή...  

Υ.Γ.
Πληροφορίες ότι η υπερκοιλιακή ταχυκαρδία του κ. Αντιπροέδρου προήλθε από υπερβολικό στρές μόλις έμαθε το περιεχόμενο της  τροπολογίας και «ανθίστηκε» ότι η Ζωή θα την υπερψήφιζε ελέγχονται ως ανακριβείς, μολονότι οι γιατροί του Ωνασείου δεν αποκλείουν τίποτα.