Χρήστος Χατζησπύρου

Μηνύσεις, καταγγελίες, ανακοινώσεις και στο τέλος «μια τρύπα στο νερό», καθώς πολλά από τα άτομα που τους ασκήθηκε η βία ταλαιπωρούνται ακόμα.

Γνώμη μου, το κακό έχει παραγίνει και η κατάσταση με τους οπαδούς της βίας, του κάθε χώρου, έχει ξεφύγει. Οι εργαζόμενοι στο χώρο των ΜΜΕ δεν προστατεύονται από πουθενά και αυτό κάνει ακόμα δυσκολότερη την εργασία μας και ειδικότερα στον δρόμο.

Δυστυχώς για μας, τους εργαζόμενους των ΜΜΕ, είμαστε τα εύκολα εξιλαστήρια θύματα του συστήματος, είμαστε ο εύκολος στόχος οποιασδήποτε ομάδας που επικροτεί και επιδιώκει την βία ως μέσο επίλυσης των δικών τους προβλημάτων, καθώς βρίσκουν πρόσφορο έδαφος με την αδράνεια τόσο τη δική μας όσο και της Ελληνικής Αστυνομίας.

Δεν είναι η πρώτη  φορά που η  Ελληνική Αστυνομία βλέπει στα μάτια της να εξελίσσεται βία απέναντι στους εργαζόμενους των ΜΜΕ και φυσικά μένει αμέτοχη, καθώς δεν παρεμβαίνει να προστατεύσει ή τουλάχιστον να σταματήσει την επίθεση κατά συναδέλφων από την βίαιη μανία ορισμένων ανεγκέφαλων.

Ειλικρινά, θα ακουστεί γραφικό, αλλά κάτι πρέπει να γίνει και να γίνει γρήγορα.

Η ενημέρωση είναι ιερή, όπως ιερή είναι και η εργασία στην ενημέρωση, αν ο κόσμος δεν ενημερώνεται τότε τι; Δε λέω, υπάρχουν δημοσιογράφοι και δημοσιογράφοι, αλλά αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο αφού σε όλη την κοινωνία μας υπάρχουν άνθρωποι και άνθρωποι και φυσικά με το νόμο της ζούγκλας και τη χρήση βίας δεν λύνεται κανένα πρόβλημα.

Ο νομπελίστας Γάλλος συγγραφέας Albert Camus είχε εύστοχα πει πως: «Ο ελεύθερος Τύπος μπορεί να είναι είτε καλός είτε κακός, αλλά χωρίς ελευθερία, είναι απόλυτα βέβαιο ότι ο Τύπος δεν μπορεί να είναι οτιδήποτε άλλο από κακός».

Με τη χρήση βίας, η ελευθερία του λόγου καταλύεται.