Γιάννης Μακρυγιάννης

Τους είχε καλέσει ο Αλέξης να του πουν προτάσεις για ένα κρίσιμο θέμα, όμως η δίωρη κουβέντα δεν έβγαζε πουθενά. Ήταν όλοι τους υπερβολικά και ενθουσιωδώς αιφνιδιασμένοι, ώστε να καταφέρουν να βάλουν σε μία τάξη τις σκέψεις τους.

Λίγο νωρίτερα είχαν ενημερωθεί ότι ο φόβος και το τρόμος του συστήματος και των πανταχού καπιταλιστών, ο… αρχιτρομοκράτης της γηραιάς ηπείρου, ο άλλος «Κάρλος, το τσακάλι», ο αμετανόητος ινστρούχτορας των Ερυθρών Ταξιαρχιών, ο αδίστακτος κατασκευαστής βομβών, ο κρυφός εμπνευστής των καλάζνικοφ και σύμφωνα με κάποιες μυστικές μαρτυρίες και καθοδηγητής του Πάνου του Λαφαζάνη, αλλά και μυητής του Αλέξη στα ιδεώδη της Μίλαν, Τόνι Νέγκρι θα δήλωσε την υποστήριξή του στην υποψηφιότητα του Τσίπρα για την προεδρία της Κομισιόν!

Μέχρι εδώ καλά, αλλά ως άνθρωπος των κινημάτων ήθελε να μοιραστούν και μπροσούρες με το σχετικό άρθρο του, η δημοσίευση του οποίου στην Αυγή, δεν του ήταν αρκετή. Ποιος θα μοίραζε όμως τις μπροσούρες; Ο Βούτσης είχε από καιρό αποτραβηχτεί στη Βουλή, ενώ η Ζωή Κωνσταντοπούλου κρίθηκε υπερβολική ακόμη και για τον Νέγκρι. «Όχι, όχι, θέλουμε ένα πιο συμβολικό πρόσωπο, έναν αδάμαστο υποστηρικτή της επαναστατικής ιδέας» ψέλλισε ο Φλαμπουράρης. «Τι λέτε για τον Χριστόδουλο τον Ξηρό; Είναι έξω με άδεια και βαριέται. Μήπως να τον δοκιμάζαμε να δούμε πώς είναι τα αντανακλαστικά του;» αναρωτήθηκε ο έμπειρος Βίτσας, την ώρα που στέγνωσαν όλοι από ιδέες, χωρίς όμως να είναι και σίγουρος για την σκέψη του. Κι όμως! Τα πρόσωπα όλων έλαμψαν! «Μα φυσικά, πώς μας ξέφυγε ο Χριστόδουλος» αναρωτήθηκε ο Στρατούλης. «Φυσικά και αυτός είναι η λύση μας» πρόσθεσε αμέσως ο Αλέξης και σχημάτισε αμέσως τον αριθμό του Ξηρού στο κινητό του.

Του μίλησε ο ίδιος και του έδωσε σαφείς εντολές. Αντιλαμβανόταν ότι ο σύντροφος Χριστόδουλος θα ήταν «σκουριασμένος» μετά από τόση απραξία. Ο Χριστόδουλος δεν ενθουσιάστηκε αμέσως με την πρόταση του Αλέξη. «Ξέρεις, έχουμε κάποιες δουλειές σύντροφε πρόεδρε, εδώ στη Χαλκιδική. Έλεγα να αξιοποιήσω της άδεια για να περιφράξω λίγο τις κότες εδώ της μάνας μου, που τις έχουν ρημάξει κάτι λύκοι». «Ναι, σύντροφε, σε καταλαβαίνω, αλλά εδώ μιλάμε για τον Νέγκρι!» του επισήμανε ο Τσίπρας και έριξε το βαρύ χαρτί του στη διαπραγμάτευση: «Ξέρεις, αν συμφωνήσεις, θα βρεθούμε να τα πούμε και μαζί. Για χάρη σου δεν θα πάω στην εκδήλωση για την ελληνική προεδρία».

Ο Χριστόδουλος το ξανασκέφτηκε. Δεν ήταν μικρό πράγμα ο Νέγκρι, ούτε ότι θα έβλεπε τον Αλέξη από κοντά! Και εκείνες οι κότες τον νευρίαζαν πια, ούτε αβγά δεν μπορούσε να φάει πλέον, με τη χοληστερίνη που είχε. «Ξέρεις σύντροφε πρόεδρε, είσαι τυχερός. Έφερα μαζί μου και το Θανάση, όχι τον Αντετοκούμπο, αλλά έναν άλλο σύντροφο μετανάστη από το Πακιστάν να με βοηθήσει. Ε, θα του δείξω πώς γίνεται η δουλειά και θα τον αφήσω στο πόδι μου. Θα την κοπανήσω από αύριο». Ο Αλέξης έκλεισε στο τηλέφωνο ενθουσιασμένος. Η επιστροφή του Χριστόδουλου στην επαναστατική δράση προκάλεσε μεγάλο ενθουσιασμό στους συνεργάτες του Αλέξη, που άρχισαν να αποχωρούν με χαμόγελα.

Κανείς τους όμως εκείνη τη στιγμή δεν σκέφτηκε το αυτονόητο: Κι αν μας μυριστεί η  Μισέλ Ασημακοπούλου και μας εκθέσει; Κανείς δεν σκέφτηκε να λάβουν ειδικά μέτρα προστασίας από τη Μισέλ, που έχει αποδείξει ότι δεν της ξεφεύγει τίποτα. Αυτό τελικά ήταν το μοιραίο τους λάθος εκείνο το βράδυ, το λάθος που πληρώνουν τώρα όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ: Δεν υπολόγισαν ότι η Μισέλ θα τους ανακάλυπτε και θα αποκάλυπτε ότι ο Χριστόδουλος Ξηρός δεν είναι τίποτα περισσότερο από όργανο του ΣΥΡΙΖΑ!

Και εντάξει ο ΣΥΡΙΖΑ καλά να πάθει. Αλλά εκείνος ο Θανάσης και οι κότες τι φταίνε, που στερήθηκαν τα έμπειρα χέρια του Χριστόδουλου;

ΥΓ: Το κείμενο αποτελεί μία μικρή συμβολή στην προσπάθεια της ΝΔ να μετατρέψει την πολιτική ζωή σε απέραντη επιθεώρηση. Δεν τον άντεξαν τον πειρασμό. Συγνώμη…

ΥΓ 2: Η άποψη ότι η αξιωματική αντιπολίτευσης της χώρας έχει σχέση με την τρομοκρατία, αναδεικνύει ότι η θεωρεί των «δύο άκρων» ήταν απλά… πταίσμα και ότι, πιθανόν, τα χειρότερα από τη Συγγρού δεν τα έχουμε δει ακόμα!  

ΥΓ 3: Μερικά πράγματα στη δεξιά δεν πεθαίνουν ποτέ. Αρχηγό της 17 Νοέμβρη έλεγαν, μην ξεχνιόμαστε, τον… Ανδρέα κάποτε!!!