Γ. Χ. Παπαγεωργίου

Διάφορες προσωπικότητες δείχνουν με το δάχτυλο το ελλη­νι­κό πολιτικό σύστημα, απαιτούν σκληρά μέτρα που πληγώνουν την κοινωνία και μάλιστα απαιτούν συναίνεση. Προ εβδομάδων, ο κ. Ζαν-Κλοντ Τρισέ, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, «μπλόκαρε» τις συζητήσεις για επαναδιευθέτηση του ελληνικού χρέους παρότι οι πολιτικές δυνάμεις το συζητούσαν. Αυτό (ανεξάρτητα από το εάν ήταν σωστό ή όχι) ήταν μια πολιτική πράξη και όχι μια τεχνοκρατική διευθέτηση. Είναι σαφές ότι ο κ. Τρισέ έπαιξε πολιτικό ρόλο και επομένως θα έπρεπε να εκλέγεται ή, τουλάχιστον, να λογοδοτεί πολιτικά.  Αλλιώς, ας περιοριστεί στον ρόλο του τεχνοκράτη.

Στην ουσία, εάν η θέση είναι πολιτική, πρέπει να είναι ανοιχτή σε οποιονδήποτε πολίτη, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι θα μπορεί να εκλεγεί. Μόνο οι τεχνοκράτες διορίζονται βάσει βιογραφικού. Χώρια που η ΕΚΤ είναι τόσο θεσμικά προστατευμένη που στην ουσία λειτουργεί αυτόνομα. Στην πραγματικότητα οι πολιτικοί της Ε.Ε. δεν μπορούν να αλλάξουν τον πρόεδρο της ΕΚΤ προτού λήξει η θητεία του.

 Το δημοκρατικό έλλειμμα της Ευρώπης σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια.

Ο Ολλανδός υπουργός Οικονομικών κ. Γιαν Κέες ντε Γιάγκερ ζήτησε πολιτική συναίνεση από τους Ελληνες πολιτικούς, αλλά και τολμηρές αποκρατικοποιήσεις. Με λίγα λόγια, ζήτησε αντάλλαγμα για τα λεφτά που δίνουν οι Ολλανδοί φορολογούμενοι. Μόνο που ο κ. Ντε Γιάγκερ απευθύνεται στους Ολλανδούς πολίτες, στους οποίους και λογοδοτεί, ενώ η επίπτωση είναι για τους Ελληνες. Ενδειξη και αυτή του δημοκρατικού ελλείμματος, αφού δεν υπάρχουν θεσμοί για πολιτικό έλεγχο και εξισορρόπηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Πέρα από το έλλειμμα δημοκρατίας, υφίσταται και ζήτημα αποτελεσματικότητας, καθώς υπάρχει ένα νόμισμα, το ευρώ, αλλά δεν υπάρχει μια κυβέρνηση για να το κουμαντάρει. Οι αγορές κινούνται με το δευτερόλεπτο ενώ η Ε.Ε. με τα εξάμηνα και έτσι βρίσκεται πάντα ένα βήμα πίσω.

Το τεράστιο δημοκρατικό και πολιτικό κενό που υπάρχει στην Ευρωπαϊκή Ενωση αρχίζει πλέον να απειλεί την ίδια την ύπαρξή της.

Αναδημοσίευση από το Πρώτο Θέμα