Τα κόκκινα μαγιό στον θρόνο της Ευρώπης

Είναι μια ευχάριστη κοριτσοπαρέα, η οποία δεν διαφέρει σε τίποτα από τις υπόλοιπες παρέες γυναικών: υπάρχουν στιγμές που θα διαφωνήσουν, ωστόσο τις περισσότερες φορές μοιράζονται τις εμπειρίες τους και περνούν ευχάριστα. «Παρά τον ιδιαίτερα εύφλεκτο χαρακτήρα του φύλου μας, τσακωμοί δεν υπάρχουν μεταξύ μας», τονίζει η Κρητικιά Φιλιώ Μανιωλουδάκη, αρχηγός της ομάδας, και συνεχίζει: «Κορίτσια είμαστε και θα διαφωνήσουμε και κάποια στιγμή μπορεί να υπάρξει και ένταση. Ολα, όμως, θα λυθούν με κάποιον τρόπο, αφού πάντοτε επικρατεί η λογική. Το μότο των τριών σωματοφυλάκων, “Ενας για όλους και όλοι για έναν” ισχύει και για μας». Το περασμένο Σάββατο η γυναικεία ομάδα πόλο του Ολυμπιακού έπαιζε στην έδρα της ενάντια στην ισπανική Σαμπαντέλ. Ολα τα προγνωστικά την ήθελαν αουτσάιντερ και τα γραφεία στοιχημάτων του εξωτερικού είχαν στήσει τρελό πάρτυ γύρω από την επικείμενη ήττα της στον αγώνα για την κατάκτηση του ευρωπαϊκού τροπαίου. Οι «ερυθρόλευκες» παίκτριες, όμως, είχαν αντίθετη άποψη, αφού ξεσκόνιζαν ήδη τα ράφια στα γραφεία του σωματείου τους προκειμένου να υποδεχτούν το πιο «βαρύ» κύπελλο στην ιστορία τους, αυτό της πρωταθλήτριας Ευρώπης.



«Πριν ξεκινήσουμε τον αγώνα ήμασταν αποφασισμένες να τα δώσουμε όλα. Πέσαμε στην πισίνα με διάθεση υπεροχής και το μάτι μας να γυαλίζει για τη νίκη», περιγράφει η captain της ομάδας Φιλιώ Μανιωλιουδάκη. «Τον πεινασμένο για επιτυχία αθλητή όμως δεν τον σταματάει τίποτα. Ετσι, τα τελευταία δευτερόλεπτα βρήκαμε την ψυχραιμία να βάλουμε το νικητήριο γκολ που ανέτρεψε τα δεδομένα. Το έχουμε σαν χαρακτηριστικό μας εμείς οι Ελληνες, είμαστε της τελευταίας στιγμής ακόμη και στην υπεροχή», καταλήγει.

Η Χρυσή Διαμαντοπούλου, η οποία φορά το σκουφάκι Νο 1 και είναι η τερματοφύλακας, αποκαλύπτει ότι -μετά τη νίκη- στα αποδυτήρια στήθηκε τρελό γλέντι: «Είμαι συνηθισμένη στους αγώνες αφού παίζω πόλο από μικρό κοριτσάκι. Αυτό που ζήσαμε όμως το Σάββατο το βράδυ δεν υπάρχει. Οταν μπήκαμε στα αποδυτήρια για να κάνουμε ντους και είχε πια κοπάσει η ένταση του αγώνα, ξέσπασε αυθόρμητα ένα ξέφρενο πάρτυ. Αγκαλιαζόμασταν, φιλιόμασταν και χοροπηδούσαμε. Χαιρόμασταν για την ψυχική μας δύναμη που μας χάρισε τη νίκη. Οι Ισπανίδες που τόσο μας είχαν υποτιμήσει έφυγαν από την έδρα μας με τα κεφάλια σκυφτά. Ετσι είναι οι Ελληνες… Πέφτουν θύματα  του ζυγού και της κακής κριτικής μέχρι που μια μέρα, εκεί που δεν το περιμένεις, ορθώνουν το ανάστημά τους».

Το επινίκιο πάρτυ είχε αρχίσει ήδη από την πισίνα. Οταν, όμως, μπήκαν τα κορίτσια στα αποδυτήρια, έχοντας κοπάσει η ένταση του αγώνα, άρχισε μια τρελή γιορτή. Αγκαλιάζονταν, φιλιούνταν, χοροπηδούσαν, χαρούμενες για την ψυχική δύναμη που τους χάρισε τη νίκη

Για την Αλεξάνδρα Ασημάκη η υπεροχή αυτή είχε διπλή σημασία, αφού -πέρα από το αίσθημα της προσωπικής καταξίωσης- είχε δώσει την άτυπη υπόσχεση για έναν μεγάλο ευρωπαϊκό τίτλο όταν μεταγράφηκε πέρυσι στις «ερυθρόλευκες» από την ομάδα της Βουλιαγμένης. Εφτασε δε στη συνάντησή μας μαζί με μια κούπα και ένα μετάλλιο. «Πολύ συχνά με ρωτούν πού βάζω τα διάφορα τρόπαια που κερδίζω», λέει εύθυμα. «Απαντώ ότι τα πιο σημαντικά τα κουβαλώ μαζί μου. Αν δεν με πιστεύετε, μπορώ να σας τα δείξω και τώρα!», κατέληξε χαμογελώντας.


Η «εφοπλίστρια» αρχηγός, το «top model» και η γιατρός

Η Φιλιώ Μανιωλουδάκη εκτός από αρχηγός είναι και η χιουμορίστρια της παρέας. «Εγινα φοιτήτρια τώρα στα γεράματα», ομολογεί και ξεσπάει σε γέλια. «Σπουδάζω Ναυτιλιακά στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά και θέλω να γίνω... εφοπλίστρια», συνεχίζει στον ίδιο τόνο. Ολες οι συμπαίκτριές της ωστόσο σέβονται την εμπειρία της. Να σημειωθεί ότι είναι μία από τις λίγες παίκτριες της ομάδας που είναι παντρεμένη και μάλιστα με πρώην πολίστα. Ετσι, δέχονται αδιαμαρτύρητα τις υποδείξεις της εντός και εκτός πισίνας. «Είναι εκείνη που μας εμψυχώνει και μας δίνει το τέμπο όταν η κούραση μας κάνει να αποκλίνουμε από τον στόχο. Αυτό το “πάμε κορίτσια” της ηχεί ως βάλσαμο στα αυτιά μας», αποκαλύπτει η Εύη Τετζαλίδου, η οποία ήταν μόλις τεσσάρων ετών όταν έπεσε στην πισίνα για πρώτη φορά. Η Εύη είναι επίσης και η γιατρός της παρέας. Αγωνίζεται με το σκουφάκι Νο 2, παίζει άμυνα και κάνει την πρακτική της στην Παθολογία στο Αττικό Νοσοκομείο. «Από την εφημερία πηγαίνω κατευθείαν στην προπόνηση», λέει χαμογελώντας και συνεχίζει: «Υπάρχει τέτοια πίεση χρόνου που φτάνω στο κολυμβητήριο κυριολεκτικά με την άσπρη μπλούζα. Δεν χρειάζεται να σας πω βέβαια ότι συμπαίκτριες και προπονητής με αντιμετωπίζουν ως ΕΚΑΒ. Ο,τι ιατρικό προκύψει, το αναλαμβάνω εγώ». Η Εύη θέλει να πάρει ειδικότητα δερματολόγου και να συνεχίσει να κερδίζει τρόπαια με τον Ολυμπιακό. «Ο κόσμος έχει ανάγκη από κάτι που να του μεταδίδει αισιοδοξία.



«Το μότο των τριών σωματοφυλάκων: “Ενας για όλους και όλοι για έναν”, ισχύει και για μας», τονίζει η αρχηγός της ομάδας, Κρητικιά Φιλιώ Μανιωλουδάκη


Ειδικά σε μια εποχή που η ελληνική υπερηφάνεια είναι τσαλαπατημένη», υπογραμμίζει. «Οι αθλητές -οι οποίοι θέλω να πιστεύω ότι αποτελούμε θετικά πρότυπα για την κοινωνία- έχουμε υποχρέωση να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων εκπέμποντας εντός και εκτός συνόρων την εικόνα του Ελληνα ο οποίος, παρά τις όποιες δυσκολίες, καταφέρνει να σταθεί όρθιος. Η Ιστορία έχει δείξει ότι και μόνο η ψυχή αρκεί για να γίνουν θαύματα. Κι εμείς οι σύγχρονοι Ελληνες τη διαθέτουμε», λέει.



Η Αλκηστις Αβραμίδου, περιφερειακή, είναι το κορίτσι με το σκουφάκι Νο 6. Καθότι Θεσσαλονικιά, μέχρι πριν από λίγα χρόνια έπαιζε στον ΠΑΟΚ, από τον οποίο έφυγε για να προσγειωθεί στην Αθήνα για τον Ολυμπιακό. Παραδέχεται ότι οι γρήγοροι ρυθμοί της πρωτεύουσας της αρέσουν περισσότερο από τη νωχελικότητα της συμπρωτεύουσας και ότι επισκέπτεται πλέον τη Θεσσαλονίκη μόνο στις αργίες και στις διακοπές. Ωστόσο διατηρεί και στην Αθήνα αλώβητη τη γνωστή θεσσαλονικιώτικη φιλαρέσκεια. «Δεν θα βγω πρωί-πρωί μακιγιαρισμένη, φορώντας τακούνια και ντυμένη στην τρίχα γιατί ο τρόπος ζωής μου είναι τελείως διαφορετικός», διευκρινίζει και συνεχίζει: «Το βράδυ όμως θα φορέσω το φουστανάκι μου και θα μακιγιαριστώ. Είμαστε βλέπεις σε ένα άθλημα όπου η γυναικεία  μας υπόσταση καταπιέζεται. Δεν μπορείς να εμφανιστείς στην πισίνα για πόλο χτενισμένη και φορώντας κραγιόν. Ετσι, εκφράζω τη θηλυκότητα μου στον προσωπικό μου χρόνο τα βράδια». Βάφει τα νύχια της ερυθρόλευκα, για γούρι, κι αν τη ρωτήσεις με τι σκέφτεται να ασχοληθεί στο μέλλον, χωρίς δεύτερη σκέψη αποκρίνεται ότι θέλει να γίνει διπλωμάτης, αφού σπουδάζει Διεθνείς και Ευρωπαϊκές Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά. Οσο για την κατάκτηση της Ευρωλίγκας, παραδέχεται ότι ήταν η μεγαλύτερη ικανοποίηση που βίωσε στη ζωή της. «Μια κούπα κρύβει πολύ πόνο, κόπο και αγωνία. Σε βλέπει ο κόσμος να τη σηκώνεις και δεν ξέρει ότι για να καταφέρεις να την πάρεις αγκαλιά έχεις ζήσει μια ζωή γεμάτη στερήσεις, με σπαρτιάτικη πειθαρχία. Επί πολλά χρόνια δεν υπήρχαν στη ζωή μας ούτε καλοκαίρια, ούτε αργίες, παρά μόνο προπονήσεις, σωματικός πόνος και μάχη για την υπεροχή. Ακόμη όμως κι έτσι αξίζει τον κόπο. Ο πρωταθλητισμός σού χαρίζει ακραίες συγκινήσεις. Μια κορυφαία στιγμή να ζήσεις σαν την προχθεσινή και όλες οι κακές αναμνήσεις εξαφανίζονται ως διά μαγείας. Εμείς χαρακτηριζόμαστε “εραστές των σπορ”. Κάνουμε αυτό που κάνουμε γιατί το αγαπάμε, χωρίς ιδιαίτερη ανταμοιβή», εξηγεί η Αλκηστις. «Γι’ αυτό και στην πισίνα καταθέτουμε πρώτα απ’ όλα την ψυχή μας», συμπληρώνει η αρχηγός της ομάδας. Για τη Χρυσή Διαμαντοπούλου υπήρξαν όμως και δύσκολες στιγμές τις οποίες προσπαθεί να ξεχάσει. «Πέρυσι είχα σπάσει το δάχτυλό μου με αποτέλεσμα να μείνω αρκετό καιρό εκτός πισίνας. Ημουν μια τερματοφύλακας με σπασμένο δάχτυλο, παροπλισμένη. Πήγαινα στο κολυμβητήριο να παρακολουθήσω κάποιον αγώνα μας και μου ερχόταν τρέλα. Κάθε φορά που η ομάδα μου ερχόταν σε δύσκολη θέση ήθελα να βουτήξω στην πισίνα με τα ρούχα προκειμένου να βοηθήσω την κατάσταση», εξομολογείται.

Το «top model» της ομάδας

Η Αλεξάνδρα Ασημάκη, η εκ της ομάδας της Βουλιαγμένης ορμώμενη, φαίνεται πως είναι και η ωραία της ομάδας. Γι’ αυτό και οι συναθλήτριές της την αποκαλούν πειραχτικά «top model».

«H ομορφιά είναι κάτι ωραίο αλλά δεν μένουμε σ’ αυτήν όταν είμαστε αθλήτριες. Στα χλωριούχα ύδατα αγωνιζόμαστε και όχι σε πασαρέλα», διευκρινίζει ωστόσο η ίδια. Φοιτήτρια στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, υποστηρίζει ότι ο έρωτας ανεβάζει την αδρεναλίνη ακόμη και στην πισίνα, ενώ στην ερώτηση αν οι άνδρες φλερτάρουν μια προβεβλημένη και καλλίγραμμη γυναίκα που τυγχάνει να είναι και αθλήτρια, απαντά: «Δεν είναι θέμα επιδόσεων αλλά ταμπεραμέντου. Η ιδιότητα πάντως της πολίστριας ιντριγκάρει κάποιους».Παραδέχεται πως γούρια της αποτελούν το σκουφί με το νούμερο 7, κάποιες συγκεκριμένες κινήσεις που κάνει λίγο πριν αρχίσει το παιχνίδι αλλά και μια αθλήτρια που θα τη βοηθήσει να δέσει το μαγιό της.



Η Αλεξάνδρα Ασημάκη, το «τοπ μόντελ» της ομάδας, είχε δώσει την υπόσχεση για έναν μεγάλο ευρωπαϊκό τίτλο όταν μεταγράφηκε πέρυσι στον Ολυμπιακό από τη Βουλιαγμένη. Και την τήρησε



Δεν προσέχει τη διατροφή της αφού καίει εκατοντάδες θερμίδες στην πισίνα και ισχυρίζεται ότι οι πολίστριες είναι απελευθερωμένες από ταμπού, καθώς είναι πολύ εξοικειωμένες με το σώμα τους. «Οταν κυκλοφορείς όλη την ημέρα με ένα μαγιό, αφήνοντας το κορμί σου εκτεθειμένο στα βλέμματα όλων, δεν μπορεί παρά να είσαι φιλελεύθερος τύπος», δηλώνει. Η αρχηγός Φιλιώ Μανιωλουδάκη ολοκληρώνει την κουβέντα μας με την παραδοχή ότι οι βασικές παίκτριες της ομάδας πόλο του Ολυμπιακού αποτελούν μια ευχάριστη παρέα που βγαίνει έξω για να πιει καφέ και μοιράζεται τις λεπτομέρειες της καθημερινότητάς της.  «Είμαστε πια οικογένεια», αναφέρει, «αφού οι κοινοί μας στόχοι και οι δυσκολίες που έχουμε περάσει μας έχουν βοηθήσει να αναπτύξουμε δεσμούς αίματος. Ετσι, συζητάμε τα πάντα: από τα αθλητικά μας μέχρι το τι συμβαίνει με τον σύντροφό μας. Και όπως συμβαίνει σε όλες οι παρέες, η καθεμία έχει τον ρόλο της. Η Αλκηστις είναι η πιο γλυκιά γκρινιάρα, η Αλεξάνδρα βλέπει τη θετική πλευρά της ζωής, η Χρυσή είναι κατά κοινή ομολογία παιδί μάλαμα -Χρυσή, όνομα και πράγμα-, ενώ εγώ και η Εύη είμαστε τα πειραχτήρια της παρέας».