Τον θάνατο του Φειδιπίδη, του διάσημου Αθηναίου δρομέα που στάλθηκε από τους Αθηναίους στην Σπάρτη για να ζητήσει τη βοήθεια των Λακεδαιμονίων πριν από τη μάχη του Μαραθώνα (490 π.Χ), εξετάζουν 2.500 χρόνια μετά, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης. Το πάθημα του δρομέα που διένυσε περισσότερα από 200χλμ. μέσα σε δύο ημέρες και ξεψύχησε επιστρέφοντας στην Αθήνα, ενέπνευσε τους επιστήμονες που είπαν να εξετάσουν τις περιπτώσεις που το τρέξιμο (τζόγκινγκ) βλάπτει, αντί να οφελεί τον οργανισμό. Σύμφωνα με το συμπέρασμα της έρευνας που διήρκησε για 12 ολόκληρα χρόνια, το εντατικό τζόγκινγκ μπορεί να επιβαρύνει τον οργανισμό ενώ το τρέξιμο με μέτρο, τον βοηθά.
Στην έρευνα συμμετείχαν 5.048 άνθρωποι που έκαναν τζόγκινγκ, οι 1.098 έτρεχαν από κανονικούς μέχρι εντατικούς ρυθμούς, ενώ οι 3.950 δεν γυμνάζονταν καθόλου. Στην αρχή της έρευνας όλοι οι συμμετέχοντες ήταν υγιείς. Η έρευνα που διήρκησε για 12 χρόνια, απέδειξε ότι τα ποσοστά θνησιμότητας είναι τα ίδια σε ανθρώπους που έτρεχαν εντατικά και σε αυτούς που δεν γυμνάζονται καθόλου. Τα χαμηλότερα ποσοστά θνησιμότητας εμφανίστηκαν σε εκείνους που έκαναν τζόγκινγκ, για λιγότερο από 2.5 ώρες την εβδομάδα
Τα αποτελέσματα αυτά επιβεβαιώνει και ο αθλίατρος της γερμανικής ομάδας για τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, Μπερντ Βόλφαρτ. Για τον γερμανό αθλίατρο ένα τυπικό πρόγραμμα προπόνησης είναι πλήρες και ισορροπημένο όταν τα 2/3 της αθλητικής δραστηριότητας περιλαμβάνουν ασκήσεις αντοχής και το 1/3 ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης. «Στο πλαίσιο αυτό αρκεί το τζόγκινγκ να καταλαμβάνει μέχρι δυόμισι ώρες την εβδομάδα», εκτιμά ο Μπερντ Βόλφαρτ. Ο έγκριτος Γερμανός αθλίατρος, συνιστά ως άσκηση στους μη επαγγελματίες αθλητές, το γρήγορο περπάτημα με ειδικά μπαστούνια (nοrdic walking) ή το ποδήλατο. Δύο είδη γυμναστικής που βοηθούν τον οργανισμό να κρατά σταθερό ρυθμό κατά τη διάρκεια της άσκησης χωρίς να επιβαρύνεται το σώμα.
