In the name of Gucci: Κάνε στην άκρη -Saint Laurent- απόψε θα σε ξεπεράσω

In the name of Gucci: Κάνε στην άκρη -Saint Laurent- απόψε θα σε ξεπεράσω

Ένας Ιταλός μετανάστης που άνοιγε πόρτες ασανσέρ στο λονδρέζικο Savoy έγινε το πιο διάσημο ιταλικό λογότυπο πουλώντας status σε Αμερικάνους από την Οκλαχόμα. Στον οίκο Gucci, εκεί που το σεξ πουλάει τα πάντα, τα τελευταία εκατό περίπου χρόνια, συνέβησαν φόνοι, σκάνδαλα, εξαγορές, θαύματα και η δεκαετία του Τομ Φορντ. Μια αυτοκρατορία που αναγεννήθηκε από τις στάχτες της θέλησε να ντύσει - και- τις Καρυάτιδες με μεταξωτούς χιτώνες Made In Italy. Το 2017 οι πωλήσεις του οίκου Gucci σημείωσαν άνοδο 50%. Μιράκολο!

In the name of Gucci: Κάνε στην άκρη -Saint Laurent- απόψε θα σε ξεπεράσω
Οι αριθμοί ψέμματα δεν λένε. Από τότε που ο Αλεσάντρο Μικέλε ενθρονίστηκε δημιουργικός διευθυντής και έδωσε στον οίκο το απαραίτητο ρεκτιφιέ μετά την χίπικη φάση του Gucci δια χειρός  Φρίντα Τζιανίνι που έριξε τις πωλήσεις και ανάγκασε τον κολοσσό  Kering να της δειξει την πόρτα εξόδου. Για το πρώτο τέταρτο του 2017 ο οίκος σημείωσε άνοδο της τάξεως του 48.3%. Μίδα τον φωνάζει ο Πινό τον Μικέλε. Όχι άδικα. 




Κλείσιμο

Ποια είναι η ιστορία του οίκου Gucci;
Όλα ξεκίνησαν το 1921. Όταν ο Guccio Gucci, o ο ορίτζιναλ GG, άνοιξε ένα μικρό κατάστημα με δερμάτινα είδη στην Via Vigna Nuova στην Φλωρεντία. Ο γιος δερματά από τον ιταλικό βορά είχε δουλέψει στο Παρίσι και το Λονδίνο ως σερβιτόρος, μπουφετζής και concierge. Στο λονδρέζικο Savoy άνοιγε πόρτες στα ασανσέρ και κουβαλούσε τις ακριβές δερμάτινες αποσκευές των πλουσίων πελατών του ξενοδοχείου. Εκεί παρατήρησε την εμμονή των πλουσίων με τις δερμάτινες αποσκευές. Επέστρεψε στην Φλωρεντία στα σαράντα του και αποφάσισε να συνεχίσει την οικογενειακή παράδοση με ποιο μοντέρνο τρόπο. Το 1932 δημιούργησε το πρώτο loafer παπούτσι Gucci. Αυτός σκέφτηκε το χερούλι από μπαμπού. Ήταν εφευρετικός και εκμεταλλεύτηκε την έλλειψη δέρματος εξαιτίας του πολέμου. Έφτιαξε τσάντα από πλεκτό ύφασμα με το χαρακτηριστικό καφέ, μπεζ print (σαν μικρά διαμάντια) Gucci. Το 1953 μαζί με τον πρωτότοκο γιο του Άλντο ταξίδεψαν στη Νέα Υόρκη και μίσθωσαν χώρο στο Savoy Plaza Hotel, το στέκι των Mad Men της εποχής. Ο Άλντο πούλησε παραμύθι στους Αμερικάνους ότι προέρχονται από ταπεινή οικογένεια μαστόρων που φτιάχνουν σέλες για άλογα και έτσι ξεκίνησε ο οίκος Gucci να χρησιμοποιεί σύμβολα ιππασίας στα είδη του. Και να έχει κατάστημα στην Αμερική. Την ίδια χρονιά πέθανε ο δημιουργός του Gucci. 



Το 1960 η Dolce Vita του Φελίνι έκανε τον οίκο συνώνυμο με την ηδονιστική ζωή στα καφέ της Ρώμης. Το εισιτήριο για να μπουν σε αυτόν τον κόσμο οι Αμερικανοί γελαδάρηδες από την Οκλαχόμα ήταν τα Gucci loafers. O Τζιμ Γκολντ, πρόεδρος του τμήματος specialty retail του Neiman Marcus Group το εξηγεί με μια πρόταση: “τα Gucci loafers ήταν για τους Αμερικάνους το κορυφαίο σύμβολο του ευρωπαϊκού κουλ στιλ”. Τότε δημιουργήθηκε το λογότυπο GG. Στα 70s ο Gucci είχε τρία καταστήματα στο Μανχάταν, στην εμβληματική Πέμπτη Λεωφόρο. Οι πωλητές τους κέρδισαν τον φθόνο των συντακτών του περιοδικού New York γιατί ήταν “οι πιο αγενείς στη Νέα Υόρκη” και επέμειναν κάθε μεσημέρι από τις 12:30 μέχρι τις 13:30 να κλείνουν προκαλώντας ένα buzz γύρω από το γεγονός σε όλη την Νέα Υόρκη. 



Στα 80s ο οίκος πέρασε μαύρες μέρες γιατί ο γιος του Άλvτο, ο Πάολο δεν άντεχε τον αυταρχικό πατέρα του και την εμμονή του να χειρίζεται την αυτοκρατορία και τον κάρφωσε στον  Ρούντι Τζουλιάνι για φοροδιαφυγή, και έκανε ολόκληρη συνωμοσία για να πάρει τον έλεγχο της εταιρείας από τον ξάδελφο του Μαουρίτσιο. Ο 80χρόνος γιος του δημιουργού του Οίκου μπήκε σε φυλακή στην Φλόριντα, τα παιδιά του μοίρασαν τις μετοχές, δεν μπόρεσαν να διαχειριστούν σωστά την εταιρεία που ο Μαουρίτσιο κουρασμένος από την οικογενειακή έριδα φρόντισε να απευθυνθεί σε επενδυτική εταιρεία με βάση το Μπαχρέιν (Investcorp) και ο κόσμος σταμάτησε να αγοράζει προϊόντα Gucci. Σβήστηκε σχεδόν από το χάρτη, έχασε 60 εκατομμύρια δολάρια σε λίγα χρόνια και ο Μαουρίτσιο χρωστούσε σε όλη την αγορά κι αναγκάστηκε να πουλήσει όλες τις μετοχές του. Μετά από 72 χρόνια ο οίκος Gucci δεν ήταν πλέον μια οικογενειακή επιχείρηση. O Άλντο πέθανε από καρκίνο. Υπάρχουν όλα καταγεγραμμένα στο βιβλίο της Patricia Gucci: In the Name of Gucci



Creative Directors 
Τότε περίπου μπήκε ένας νεαρός από το Τέξας στα γραφεία του οίκου και έκανε ένα θαύμα, επανάφερε το όνομα Gucci στην μόδα. Ο παλιός Gucci πέθανε και κυριολεκτικά όταν ο Μαουρίτσιο έγινε πρωτοσέλιδο δολοφονημένος στο Μιλάνο από εκτελεστές που προσέλαβε η πρώην γυναίκα του. 



Ο οικογενειακός δικηγόρος, Ντομένικο ντε Σόλε,  γίνεται πρόεδρος του Gucci America και προσλαμβάνει την Ντόουν Μέλο, την fasgion director του Bergdorf Goodman το 1989 για να επανασχεδιάσει την ταυτότητα του οίκου. Το 1990 εκείνη προσλαμβάνει τον Τομ Φορντ  για να σχεδιάσει τα ready to wear. To 1994 o Φορντ γίνεται διευθυντής του δημιουργικού και η Μέλο επιστρέφει στο πόστο της στην αμερικάνικη  Bergdorf Goodman έχοντας απαιτήσει να επιστρέψει ο οίκος τη βάση του στη Φλωρεντία από το Μιλάνο. Αυτή συμβούλευσε τον Φορντ να μειώσουν τα
Gucci προϊόντα από είκοσι χιλιάδες σε πέντε χιλιάδες. Το1997 παγκοσμίως υπήρχαν 76 μπουτίκ Gucci και ο Φορντ ήταν παρών στις συμφωνίες που έκλεινε ο ντε Σόλε για λογαριασμό του Gucci Group με τους οίκους Yves Saint Laurent Rive Gauche,  Bottega Veneta, Boucheron και Sergio Rossi. Μέσα σε τέσσερα χρόνια κατάφεραν να ανεβάσουν τα καθαρά κέρδη της εταιρείας από 250 εκατομμύρια σε ένα δισεκατομμύριο δολάρια. Στο Harvard μελετούσαν το οικονομικό θαύμα του Gucci.  2001 αυτοί ήταν το δίδυμο που κινούσε τα νήματα στον Όμιλο Gucci. To 2003 o γαλλικός κολοσσός  Pinault- Printemps- Redoute πήρε στα χέρια του το 60% των μετοχών του Gucci Group. Το συμβόλαιο του Φορντ τελείωνε τον Απρίλιο του 2004. Δεν του έδωσαν τον έλεγχο που ήθελε, οι επιχειρηματίες τον “άδειασαν” κι εκείνος έφυγε πανηγυρικά. Τέρμα πια τα προβοκατόρικα σέξι φορέματα και οι διαφημιστικές καμπάνιες που σκεφτόταν η Καρίν  Ρόιτφελντ και φωτογράφιζε ο Μάριο Τεστίνο. Δεν τον έκαναν CEO και όταν άνοιξε το μουσείο το 2011 δεν υπήρχε πουθενά αναφορά στην δεκαετία Tom Ford. Ο τωρινός creatice director ο Αλεσάντρο Μικέλε διάλεξε με τα ίδια του τα χέρια τα κομμάτια για τα δύο νέα δωμάτια που προστέθηκαν στο Μουσείο τον Ιούνιο του 2016 και αποτίουν φόρο τιμής στον Τομ Φορντ. 



Μετά από ανεπιτυχείς προσπάθειες διαδοχής το 2005 πήρε την θέση του η Φρίντα Τζιανίνι που στις 12 Δεκέμβρη μαζί με τον σύντροφο της (για τον οποίο χάλασε το γάμο της) CEO Πατρίτσιο ντι Μάρκο απολύθηκαν. Η Φρίντα απαίτησε να μεταφερθούν τα γραφεία της Gucci στη Ρώμη γιατί η Φλώρεντία ήταν “μικρή πόλη και η ομάδα μου θέλει να βγαίνει τα βράδια στην Ρώμη”. Όταν ο Φορντ πουλούσε σεξ βάζοντας γυναίκες να ξυρίζουν το εφηβαίο τους στο λογότυπο της Gucci εκείνη έφτιαχνε τσάντες στη Gucci. Όταν της έδωσαν την θέση του έβγαλε από το χρονοντούλαπο των 70s τα χίπικα σχέδια του οίκου και τα επαναλανσάρησε με μια θηλυκή μαεστρία. Έπεσαν οι πωλήσεις και η θυγατρική Kering της έδειξε την πόρτα εξόδου. 



Ο Μικέλε τον Φεβρουάριο του 2015 έδειξε την πρώτη συλλογή του ως σχεδιαστής του οίκου κι έκτοτε όλες οι fashionistas φορούν παντόφλες με γούνα. Έφερε επανάσταση με κομμάτια που κοστίζουν μια περιουσία και μοιάζουν βγαλμένα από μαγαζί με δεύτερο χέρι ρούχα της Ρώμης. Σκοπός του είναι να πει μια ιστορία που να σου δώσει την αίσθηση της ψευδαίσθησης.  Στα τέλη του 2015, οι πωλήσεις σημείωσαν αύξηση 5%, μετά από δύο χρόνια συνεχούς πτώσης. Έχει μια εμμονή με τα αγάλματα. Θέλει να τους φορά ρομαντικά χίπστερ ρούχα που φέρουν την υπογραφή του. 
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ειδήσεις Δημοφιλή Σχολιασμένα

Δείτε Επίσης