To Playboy γιορτάζει

Ο  διευθυντής σύνταξης του περιοδικού-θεσμού, Τζίμι Τζέλινεκ, στις 17 Σεπτεμβρίου 2013 επιβεβαιώνει στον δημοσιογράφο των «LA Times» ότι η Κέιτ Μος θα κοσμεί το εξώφυλλο του «Playboy» για το διπλό επετειακό τεύχος των 60ών γενεθλίων του. «Μιλάμε για το πρόσωπο των Burberry, το μεγαλύτερο super model της εποχής μας.



Είναι η τέλεια συνεργασία που θα σηματοδοτήσει την έναρξη ακόμη 60 χρόνων κυκλοφορίας», δηλώνει ο Τζέλινεκ στον Κρις Λι. Το μοντέλο-ίνδαλμα θα κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα για τον φακό του διδύμου Μάρκους Πίγκοτ και Μερτ Αλας και τοιουτοτρόπως το εξώφυλλο του «Playboy» Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 2014 θα κλείσει παιχνιδιάρικα το μάτι στο παρελθόν του περιοδικού. Το ανδρόγυνο σώμα της Μος θα δοκιμάσει το θρυλικό κοστούμι με τα αφτιά λαγού και τις μεταξωτές καλτσοδέτες; Θα είναι καλύτερο εξώφυλλο από εκείνο των Σίντι Κρόφορντ, Ελ ΜακΦέρσον, Ναόμι Κάμπελ, Κλόντια Σίφερ, Στέφανι Σέιμουρ και Εύα Χερτζίκοβα; Πόσο θα διαφέρει αυτή η γυμνή φωτογράφηση από εκείνες που έκανε η Μος για τη βραζιλιάνικη «Vogue», το ημερολόγιο της Pirelli, την καμπάνια των κοσμημάτων David Yurman και τη διαφήμιση των καλλυντικών St. Tropez; Θα είναι πιο αξιομνημόνευτο το εξώφυλλό της από εκείνα της Πάμελα Αντερσον και της Ντόλι Πάρτον;

Πρώτο εξώφυλλο
Το πρώτο cover girl του «Playboy» ήταν η Μέριλιν Μονρόε, αν και στην πραγματικότητα ποτέ δεν πόζαρε για τον φακό κανενός φωτογράφου του «Playboy». Τον Δεκέμβριο του 1953 ο Χέφνερ στην κουζίνα του διαμερίσματός του στο Σικάγο με δανεικά χρήματα από τη μητέρα του έστηνε το πρώτο τεύχος του «Playboy».  Δεν είχε ιδέα αν θα υπάρξει και δεύτερο και φυσικά δεν το αρίθμησε. Το πρώτο κορίτσι του «Playboy» δεν ήξερε καν ότι θα είναι το εξώφυλλό του. Η φωτογραφία της Μέριλιν είχε τραβηχτεί για λογαριασμό ημερολογίου. Το μισάνοιχτο αισθησιακό γεμάτο υποσχέσεις λάγνο στόμα της, όμως, ήταν με μια λέξη αυτό που έψαχνε ο Χέφνερ: σέξι. Αυτό το διαφημιστικό κόλπο με τη φωτογραφία της Μέριλιν έκανε το πρώτο τεύχος ανάρπαστο: πούλησε 53.991 τεύχη στην τιμή των 50 σεντς. Στις 10 Ιανουαρίου 1967 ο Χέφνερ προσπαθεί να εισάγει την Ιταλίδα δημοσιογράφο Οριάνα Φαλάτσι στο αντρικό σύμπαν του «Playboy» (σε συνέντευξη στο περιοδικό «Look»). «Το κουνέλι, κουνελάκι για τους Αμερικανούς, κουβαλάει σεξουαλικούς συνειρμούς. Το διάλεξα ως logo επειδή είναι ντροπαλό, ζωηρό, χαρούμενο, αξιαγάπητο και σέξι. Πρώτα σε μυρίζει και μετά το σκάει πηδώντας. Επιστρέφει και θέλεις να το χαϊδέψεις.



Ενα κορίτσι θυμίζει κουνελάκι. Αναλογιστείτε ποιο πρότυπο κάναμε διάσημο. Την Playmate του μήνα. Δεν είναι ποτέ η γυναίκα που δεν μπορείς να αποκτήσεις, μια δύσκολη σοφιστικέ γυναίκα. Είναι νέα, αθλητική, το κορίτσι της διπλανής πόρτας, όχι μια femme fatale που φορά εσώρουχα με δαντέλες, έχει κατάθλιψη και είναι εγκεφαλικά σέξι. Το κορίτσι του “Playboy” δεν φορά εσώρουχα, είναι γυμνή και ευτυχισμένη».



Το μυστικό της συνέντευξης
Το κορίτσι του «Playboy» μπορεί να είναι «ελαφρόμυαλο», το περιεχόμενο όμως του περιοδικού δεν απευθυνόταν στον άνθρωπο της διπλανής πόρτας. Εκτός κι αν οι δικοί σας γείτονες διάβαζαν το 1954 το μυθιστόρημα του Ρέι Μπράντμπερι «Φαρενάιτ 451» ή ποίηση του Γεβγένι Γεφτουσένκο. Αυτοί -μεταξύ άλλων- δημοσίευαν τη δουλειά τους στο «Playboy» (όπου «άλλοι» δες Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ, Τζον Λε Καρέ, Τζον Ιρβινγκ κ.λπ.). Πέρα από τις δημοσιεύσεις μυθιστορημάτων και ποιημάτων, το «Playboy» το αγόραζαν πολιτικοί, οικονομολόγοι, δικηγόροι, σεναριογράφοι, αθλητές για τον εξής λόγο: τη συνέντευξη. Πολυσέλιδη, πολλών χιλιάδων λέξεων συνέντευξη που συνήθως την έπαιρνε κάποιος λογοτέχνης από  επιφανή προσωπικότητα.



Επί παραδείγματι, ο συγγραφέας Αλεξ Χάλεϊ συνομίλησε με τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και τον Μάλκολμ Χ. Οι παλαιότεροι ίσως να θυμούνται τη συζήτηση με τον υποψήφιο στις προεδρικές εκλογές Τζίμι Κάρτερ, τον Νοέμβριο του 1976, και τη δήλωσή του «Εχω διαπράξει μοιχεία στην καρδιά μου πολλές φορές». Ιστορική είναι και η συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στο τεύχος Ιανουαρίου 1981, όπου ο Ντέιβιντ Σεφ συνάντησε τον Τζον Λένον και τη Γιόκο Ονο λίγες μέρες πριν από τη δολοφονία του Λένον. Οταν κυκλοφόρησε το τεύχος στα περίπτερα εκείνος ήταν ήδη νεκρός. Τον Νοέμβριο του 1972 το τεύχος του «Playboy» πούλησε 7.161.561 αντίτυπα. Τα κολεγιόπαιδα είχαν εθιστεί με τα αστεράκια του Χέφνερ στο εξώφυλλο. Σύμφωνα με τον αστικό μύθο, το «P» του «Playboy» είχε αστεράκια μέσα ή τριγύρω του από το 1955 έως το 1979, τα οποία συμβόλιζαν τον βαθμό που έβαζε ο Χέφνερ (ανάλογα τα αστεράκια, από μηδέν μέχρι δώδεκα) στα θέλγητρα της εκάστοτε Playmate, τις φορές που είχε κοιμηθεί μαζί της ή το πόσο καλή ήταν στο κρεβάτι. 



Η αλλαγή του τίτλου
Αγνωστη λεπτομέρεια: τον τίτλο «Playboy» δεν τον σκέφτηκε ο Χέφνερ. Αυτός ήθελε να ονομάσει το περιοδικό «Stag Party». Το 1953, μετά την εμπειρία του στο «Esquire»,  ζήτησε από τον κολλητό του, Ελντον Σέλερς, να συγκεντρώσει χρήματα για την υλοποίηση του περιοδικού «Stag Party» και δημιούργησε το HMH Publishing Corporation (με τα δανεικά από τη μητέρα και τον αδελφό του και όλα όσα συγκέντρωσε από την πώληση των επίπλων του). Μια μέρα έλαβε μήνυμα από τον εκδότη του αντρικού περιοδικού «Stag» ότι θα τον μηνύσει αν κυκλοφορήσει περιοδικό με παρόμοιο τίτλο. Ετσι μαζί με τη σύζυγό του και τον Σέλερς αναγκάστηκαν να βρουν νέο τίτλο.



Απέρριψαν το «Gentleman», «Sir», «Bachelor» και «Satyr» και κατέληξαν -έπειτα από προτροπή του Σέλερς- στο «Playboy».  Αγνωστη πληροφορία: ανάμεσα στους φωτογράφους που συνεργάστηκαν με το «Playboy» είναι τα ονόματα της Ανι Λίμποβιτς, του αδικοχαμένου Χερμπ Ριτς, αλλά και του μετρ του γυμνού Χέλμουτ Νιούτον.  Η ιστορία με τα «Playboy Club», τις λέσχες όπου έπρεπε να πληρώσεις για να γίνεις κλειδοκράτορας-μέλος, είναι μια άλλη ενδιαφέρουσα πτυχή του βίου του «Playboy». Αξίζει να σημειωθεί ότι εκεί έκανε το ντεμπούτο της η Αρίθα Φράνκλιν μόλις είχε βγει από τη χορωδία της εκκλησίας της. Εκεί τραγούδησε η Μπάρμπρα Στρέιζαντ, ούσα ακόμη άγνωστη. Το «Playboy» δεν είναι απλά κομμάτι της αμερικανικής ιστορίας. Είναι ο λόγος ύπαρξης του american sex symbol: της ξανθιάς γαλανομάτας κοπέλας με το πλούσιο στήθος, το πλατύ χαμόγελο και τα αφτιά κουνελιού.