Ιταλία: Εφετείο δικαίωσε τον δήμαρχο του Ριάτσε σχετικά με την υπόθεση των μεταναστών

Δεν διαπιστώνονται απάτες στην πόλη του Ριάτσε, ούτε εικονικοί γάμοι, αποφάνθηκε χθες το ιταλικό Εφετείο, που έπειτα από προσφυγή των δικαστών του Ρέτζιο Καλάμπρια για επανεξέταση της πρωτόδικης απόφασης κατά του δημάρχου της πόλης Μίμο Λουκάνο, καταρρίπτοντας το βασικό σκεπτικό των αρχικών κατηγοριών που του απήγγειλε η Εισαγγελία του Λόκρι.

Τα έργα και οι ημέρες του Λουκάνο για τη θετική μεταμόρφωση του Ριάτσε, μέσα από την επιτυχημένη ενσωμάτωση των μεταναστών και την εμπλοκή των τοπικών κοινωνικών συνεταιρισμών, τέθηκαν υπό διερεύνηση για ενθάρρυνση της παράνομης μετανάστευσης και παράνομης ανάθεσης διαγωνισμών, με αποτέλεσμα ο δήμαρχος να τεθεί σε κατ' οίκον περιορισμό μακριά από την αγαπημένη του πόλη. Η απόφαση του Εφετείου αποτελεί μία σημαντική νίκη για τον ίδιο και πλέον εναπόκειται στους δικαστές του Λόκρι να αποφασίσουν, εάν θα συνεχίσουν τη δίωξη που έχει διαταχθεί.

Την περασμένη Δευτέρα ξεκίνησε στο Λόκρι η ακροαματική διαδικασία για το εάν ο Λουκάνο και άλλοι 29 συγκατηγορούμενοί του θα καθίσουν στο εδώλιο με βάση το κατηγορητήριο που συνέταξε η Εισαγγελία. Ωστόσο, η απόφαση του Εφετείου έχει μεγάλο ειδικό βάρος για την πορεία της υπόθεσης.

Με βάση την κρίση του Εφετείου, για τις παραβάσεις σε σχέση με την ανάθεση της συλλογής απορριμμάτων δεν υπάρχουν στοιχεία που να βαρύνουν τον Λουκάνο, ενώ για τον δημόσιο διαγωνισμό έκρινε πως έγινε με καθ' όλα νόμιμο τρόπο. Τον συναποφάσισαν από κοινού η δημαρχία και το δημοτικό συμβούλιο, επί τη βάσει των τεχνικών υπηρεσιών, με όλους τους τεχνικούς και οικονομικούς κανονισμούς και η δημοσίευσή του έγινε γνωστή σε όλους ακόμη και μέσω των τοπικών συνεταιρισμών.

Επιπλέον, υπογραμμίζει το Εφετείο, στο Ριάτσε, λόγω των στενών του ανηφορικών δρόμων, είχε αποφασισθεί να γίνεται η συλλογή απορριμμάτων με διαφοροποιημένο τρόπο «με γάιδαρο από πόρτα σε πόρτα». Όπως σημειώνει το ανώτατο δικαστικό όργανο, η κατηγορία των δικαστών της Καλαβρίας πως ο Λουκάνο παραχώρησε τον διαγωνισμό στους δύο κοινωνικούς συνεταιρισμούς δεν έλαβε υπόψη «στο ποιες εταιρείες στην περιοχή εκείνη θα μπορούσαν να εκπληρώσουν αυτές τις προδιαγραφές, δεδομένου και της μορφολογίας του ιστορικού κέντρου του δήμου και των ειδικών χαρακτηριστικών της υπηρεσίας».

Επίσης, για το Εφετείο δεν είναι επαρκής η «γενικόλογη αναφορά στο κατηγορητήριο για ύπαρξη παρεμβάσεων και σκοτεινών σημείων», ενώ είναι «αντικρουόμενα» και «παράλογα δομημένα» τα επιχειρήματα πως η υποτιθέμενη παρανομία στην ανάθεση των διαγωνισμών αποτελεί τεκμήριο για τη σκοπιμότητα του Λουκάνο να παραχωρήσει το έργο. Για το Εφετείο, η όλη διαδικασία ήταν πέρα για πέρα νόμιμη και βάσει του νόμου είναι δυνατή η παραχώρηση έργων σε κοινωνικούς συνεταιρισμούς «που εξασφαλίζουν την είσοδο στην εργασία ατόμων σε ανάγκη», υπό την προϋπόθεση ότι τα έσοδα από την παροχή αυτής της υπηρεσίας «θα είναι μικρότερα από αυτά των μισθών στις δημοτικές υπηρεσίες».

Συνεπώς, για το Εφετείο ο Λουκάνο δεν έβαλε στην τσέπη του ούτε ένα ευρώ, ούτε και ευνόησε κάποιον άλλον. Επίσης για το ανώτατο δικαστικό όργανο δεν τέλεσε εικονικούς γάμους μεταξύ κατοίκων του δήμου και μεταναστών, καθώς δεν υπάρχουν βάσιμα στοιχεία που να τεκμαίρουν μία παρανομία. Βεβαίως και θα μπορούσε κάποιος να υπονοήσει πως βοήθησε την μετανάστρια σύντροφό του Λέμλεμ Τεσφάουν στην αποτυχημένη προσπάθειά της να φέρει τον αδελφό της στην Ιταλία, όμως και σε αυτό το δικαστήριο βρίσκει το ελαφρυντικό της αισθηματικής σχέσης μεταξύ των δύο και της κοινής απόφασης και συνεπώς δεν μπορεί να αποδοθεί σε μια συναλλακτική σχέση.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ