Ανοίγει στο Λονδίνο το πρώτο Death Cafe

«Πεθαίνω για έναν καφέ», είναι μια συνηθισμένη φράση που χρησιμοποιούν οι λάτρεις του καφέ, αλλά, τι γίνεται όταν πρέπει κανείς να συζητήσει για τον θάνατο με την κυριολεκτική του έννοια και πόσο έχουμε συμφιλιωθεί στην ιδέα ότι «είμαστε περαστικοί από τον μάταιο τούτο κόσμο»;



Αυτό το πρόβλημα θέλησε να επιλύσει με ζεστό και άνετο τρόπο ο Βρετανός Jon Underwood, σύμβουλος κηδειών, που είχε την ιδέα να ανοίξει τον επόμενο μήνα στο Λονδίνο το πρώτο Death Cafe.  Σύμφωνα με την βρετανική εφημερίδα Independent από το 2011 εμφανίστηκε η τάση να ανοίγουν Death Cafe σε διάφορα σημεία στον πλανήτη, αλλά δεν είχαν διάρκεια και είναι η πρώτη φορά που ένα Death Cafe θα υπάρχει μόνιμα και με συγκεκριμένο στόχο στο Λονδίνο.

Σύμφωνα με τον ιδρυτή του Death Cafe πρόκειται για μη κερδοσκοπική οργάνωση που θα την διαχειρίζονται οι υποστηρικτές της και θα μπορούν όσοι επιθυμούν να αποκτούν μετοχές με 68 ευρώ εκάστη. Στόχος του «καφέ» η συζήτηση, χωρίς φόβο, σε ένα φιλικό και άνετο περιβάλλον για τον θάνατο και, απώτερος στόχος, η εξοικείωση και η συμφιλίωση των ανθρώπων με το «αναπόφευκτο».

Ο ιδρυτής και εμπνευστής του πρωτότυπου καφέ δήλωσε ότι όσοι επιθυμούν μια ανοικτή συζήτηση για τον θάνατο θα μπορούν να την κάνουν στο Death Cafe του Λονδίνου από τον επόμενο μήνα με πολλούς άγνωστους, μεταξύ τους, ανθρώπους, απολαμβάνοντας τον καφέ τους, γλυκά και τοστ με τυρί.

Σύμφωνα με σχετική έρευνα που πραγματοποίησε η φιλανθρωπική οργάνωση Dying Matters στη Βρετανία πάνω από το 70% των πολιτών αισθάνονται άβολα να συζητούν για τον θάνατο.

Εμπνευστής των Death Cafe είναι ο Ελβετός κοινωνιολόγος, Bernard Crettaz, που το 2004 ξεκίνησε σε πόλεις της Ελβετίας ανοιχτές συζητήσεις για τον θάνατο, συνήθως σε εστιατόρια στις οποίες ήταν όλοι καλοδεχούμενοι. Οι συζητήσεις είχαν την ονομασία «cafe mortels» και ο Ελβετός κοινωνιολόγος αποφάσισε να τις οργανώσει, μετά τον θάνατο της πρώτης συζύγου του, Yvonne.