Νew York Times: Αυτός είναι ο απίστευτος εργασιακός μεσαίωνας των υπαλλήλων της Amazon

Ένα εκτεταμένο άρθρο που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στους New York Times για τις συνθήκες εργασίας μέσα στην Amazon έχει δημιουργήσει τεράστιο θόρυβο σε όλον τον κόσμο. Η εταιρία που ίδρυσε το 1994 ο ελληνοαμερικάνος Τζεφ Μπέζος, ο οποίος θεωρείται αυτήν την στιγμή ο πέμπτος πλουσιότερος άνθρωπος στην Αμερική, αντιμετωπίζει τους υπαλλήλους της με τρόπους που ξεφεύγουν από την οποιαδήποτε έννοια του εργατικού δικαίου.

Οι άνθρωποι που εργάζονται εκεί ζουν κάτω από συνθήκες διαρκούς πίεσης, υποχρεωμένοι να ζουν σαν μικρά ρομποτάκια, τα οποία εκπαιδεύονται με στόχο την μέγιστη δυνατή απόδοση προς όφελος της εταιρίας. Ακόμα και σε βάρος στοιχειωδών αναγκών τους και των ανθρώπινων δικαιωμάτων τους.

Οι λεπτομέρειες από τους Amazonians (όπως ονομάζονται τα ανώτερα στελέχη) που άνοιξαν το στόμα τους είναι πραγματικά σοκαριστικές. Ο μέσος όρος εργάσιμων ωρών μέσα στην εβδομάδα ξεπερνά τις 75 ώρες, και όποιος δεν τις επιτυγχάνει είναι αποδιοπομπαίος. Το μέϊλ ή το τηλέφωνο είναι πάντα ανοιχτό για όλους. Και θα πρέπει να απαντιέται άμεσα, ακόμα και μέσα στην νύχτα γιατί αλλιώς υπάρχουν επιπτώσεις. 

Οι υπάλληλοι έχουν ειδικό πρόγραμμα μέσω του οποίου μπορεί να «καρφώνει» ο ένας τον άλλον αν -κατά την κρίση του- είναι αποδοτικός ή όχι στην εργασία του. Ενώ τα πάντα περιστρέφονται γύρω από την εταιρία, με αποτέλεσμα πολλοί άνθρωποι να καταρρέουν και μέσα στους εργασιακούς χώρους, πάσχοντας από κατάθλιψη και ασθένειες του νευρικού συστήματος.

Στο δημοσίευμα, ένας από τους συνεντευξιαζόμενους, αναφέρει ότι κάθε μέρα έβλεπε υπαλλήλους να κλαίνε πάνω στα γραφεία τους, προφανώς μην αντέχοντας τις συνθήκες πίεσης που επιβάλλονται από τους ανωτέρους τους.

Στις αποθήκες με τα προς διάθεση εμπορεύματα της εταιρίας, οι υπάλληλοι παρακολουθούνται με ένα εξελιγμένο ηλεκτρονικό σύστημα ώστε να επιβεβαιώνεται ότι πακετάρουν αρκετά κουτιά μέσα ανά ώρα. Μάλιστα όταν είχε ξεσπάσει φωτιά σε αποθήκη της εταιρίας το 2011, οι υπάλληλοι δεν έβγαιναν έξω, παραμένοντας μέσα στις αποθήκες σε θερμοκρασίες άνω των 40 βαθμών, μέχρι να λιποθυμήσουν και να τους παραλάβουν τα ασθενοφόρα που βρίσκονταν απέξω.



Οι ιστορίες που διηγούνται οι άνθρωποι που αποφάσισαν να μιλήσουν ξεπερνούν κάθε φαντασία. Μία υπάλληλος στο τμήμα καρτών για δώρα δήλωσε ότι δεν κοιμήθηκε για τέσσερις συνεχόμενες ημέρες, ενώ στο τέλος πλήρωσε από την τσέπη της έναν άλλον υπάλληλο να της κάνει την δουλειά. Όλα στην Αmazon λειτουργούν στο πνεύμα του Μπέζος, που θέλει τον υπάλληλο να θυσιάζει τα πάντα για την εταιρία, χωρίς προσωπικό χρόνο και με όλη του την πνευματική ενέργεια να αναλώνεται για το πως θα υπερισχύσει των συνεργατών του.

Οι υπεύθυνοι της Amazon ενοχλούνται ιδιαίτερα με την μητρότητα. Όταν μία υπάλληλος απέκτησε παιδί, και άρχισε να φεύγει λίγο πιο νωρίς από την δουλειά (ενώ παράλληλα αναπλήρωνε με εργασία τη νύχτα από το σπίτι), οι υπόλοιποι υπάλληλοι διαμαρτυρήθηκαν στους προϊσταμένους της και μετά από λίγο καιρό την έδιωξαν.



Το σύστημα του «καρφώματος» λειτουργεί με έναν τρόπο μιας πυραμίδας, στην οποία όποιος βρίσκεται στο κάτω μέρος είναι αυτός που θα απολυθεί στην επόμενη εκκαθάριση. Έτσι στόχος του κάθε υπαλλήλου είναι να κάνει παρατηρήσεις για τους συναδέλφους του, ώστε να διατηρείται ψηλά στην πυραμίδα και να παραμένει έτσι μέσα στην εταιρία.

Οι διακρίσεις εναντίον των γυναικών είναι εμφανείς μέσα στην Amazon, καθώς είναι από τις ελάχιστες αμερικάνικες εταιρίες που δεν έχουν παρά ελάχιστες γυναίκες σε διοικητικές θέσεις. Η μητρότητα επίσης είναι παράγοντας δυσμένειας, καθώς όπως αναφέρει μία γυναίκα υπάλληλος με τρία παιδιά, της είχε ανακοινωθεί ότι η φροντίδα τους την εμποδίζει να είναι αποδοτική και να μπορεί ν' ανέβει μέσα στην εταιρία. Της είπαν ότι λόγω των παιδιών είναι λιγότερο ανταγωνιστική σε σχέση με νεαρότερους υπαλλήλους που δεν έχουν τέτοιες δεσμεύσεις και της «σύστησαν» να εγκαταλείψει την εταιρία.

Διακρίσεις όπως είναι φυσικό υπάρχουν και για την ηλικία των υπαλλήλων. Η συμπλήρωση του 40ού έτους αρχίζει και δημιουργεί πρόβλημα στον εκάστοτε υπάλληλο, καθώς το πνεύμα της εταιρίας είναι ότι μπορεί να αντικατασταθεί με έναν τριαντάρη. Ενώ και ο τριαντάρης είναι πάντα εξίσου αναλώσιμος αν βρεθεί κάποιος ακόμα μικρότερος με λιγότερες απαιτήσεις και σαφώς μικρότερες αναστολές στο να καρφώνει τους συναδέλφους του και να δουλεύει 7 ημέρες την εβδομάδα ατέλειωτες ώρες.

Τα περιστατικά που αναφέρονται στο άρθρο των ΝΥΤ δεν έχουν τελειωμό. Υπάλληλος σε υψηλή θέση και με εξαιρετική μέχρι τότε αξιολόγηση, μόλις χρειάστηκα να ξεκινήσει την φροντίδα του πατέρα του που έπασχε από καρκίνο, έπεσε από την μία στιγμή στην άλλη σε δυσμένεια, και μετά από λίγο καιρό απολύθηκε. «Αν δεν μπορείς να δουλεύεις 80 ώρες την εβδομάδα, αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα για την Amazon» δήλωσε ο ίδιος. 



Αντίστοιχη είναι και η συμπεριφορά σε ανθρώπους που ξαφνικά αρρωσταίνουν. Μία γυναίκα που έφυγε για λίγο καιρό από το γραφείο με καρκίνο στον θυρεοειδή, όταν επέστρεψε ανακάλυψε ότι οι συνάδελφοί της, με τις ευλογίες των προϊσταμένων της, είχαν καταλάβει την θέση της και απολύθηκε. Μία άλλη γυναίκα με καρκίνο στο στήθος όταν επέστρεψε στην δουλειά, μπήκε σε πρόγραμμα «εργασιακής βελτίωσης», κάτι που στην γλώσσα της Amazon σημαίνει ότι «καλό θα είναι να αρχίσεις να ψάχνεις για άλλη δουλειά». 

Τα περιστατικά που αναφέρονται στο μεγάλο άρθρο των NYT είναι ακόμα πολλά και άκρως ενδεικτικά για το τι συμβαίνει στους χώρους εργασίας μίας από τις μεγαλύτερες και πιο προβεβλημένες εταιρίες στον κόσμο. Ο θόρυβος που έχει ξεσπάσει στην Αμερική αλλά και σε όλο τον κόσμο είναι τεράστιος. Με το site των NYT να κατακλύζεται από αρνητικά κυρίως σχόλια σχετικά με την λειτουργία της εταιρίας του Μπέζος. 

Ο ίδιος έστειλε μια επιστολή στην εφημερίδα με την οποία, χωρίς να αναφέρεται στην ταμπακιέρα, προσπάθησε να εξωραΐσει την εικόνα της. Αλλά κανείς δεν φαίνεται να τον πιστεύει, ιδίως όταν όλες αυτές οι καταγγελίες είναι επώνυμες και από ανθρώπους που έχουν περάσει πολλά χρόνια στην εταιρία. Και οι οποίοι όπως χαρακτηριστικά λένε, δεν θα εύχονταν ούτε στον χειρότερο εχθρό τους να βρει θέση εργασίας στην Amazon.

Όμως παρ' όλα αυτά, η πρακτική της Amazon δεν φαίνεται να είναι κάτι άγνωστο στην Αμερική (παλαιότερα κάτι αντίστοιχο είχε γίνει και για την Microsoft). Και παρά τις μεγάλες αντιδράσεις και την γενική κατακραυγή σε ολόκληρο τον κόσμο, το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης είχε άλλη άποψη. Την αμέσως επόμενη ημέρα της δημοσίευσης του άρθρου των Νew York Times η μετοχή της Amazon... ανέβηκε. Και ο Τζεφ Μπέζος συνεχίζει να χαμογελά με αυτό το σαρδόνιο χαμόγελο που συνηθίζει όταν έχει επιτύχει τον σκοπό του.

Σε έναν κόσμο που η ανθρώπινη εργασία και προσωπικότητα είναι μια λεπτομέρεια της πιο άγριας οικονομίας της αγοράς, αυτό δεν θα πρέπει να μας κάνει εντύπωση. Τουλάχιστον ας ελπίσουμε ότι κάποιους από εμάς ακόμα μας τρομάζει...