Ποιος είναι ο «τρελάρας» διευθύνων σύμβουλος της Ryanair

Αν υπήρχε ένα top ten των πιο κακών και αγενών ανθρώπων, σίγουρα ο Michael O’Leary, ιδιοκτήτης της Ryanair θα βρισκόταν στην πρώτη πεντάδα. Οι κατά καιρούς παράξενες απόψεις του για χρεώσεις της τουαλέτας και των υπέρβαρων επιβατών όσο και η δυνατότητα να βγάζει χρήματα από πελάτες που θα ήθελαν να βλέπουν πορνό εν ώρα πτήσης είναι μερικές  από τον 54χρονο επιχειρηματία. 

Σύμφωνα με την ιρλανδική εφημερίδα Irish Examiner ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρεία χαρακτήρισε την ελληνική κυβέρνηση «ένα μάτσο παλαβούς». 

Συγκεκριμένα είπε: «Η κατάσταση στην Ελλάδα είναι τραγική, όμως η σημαντικότερη δυσκολία που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες είναι ότι εξέλεξαν ένα μάτσο παλαβούς».
 
Ο O Leary θεωρείται εκκεντρικός και το αποδεικνύει σε κάθε δημόσια εμφάνιση, συνέντευξη και φωτογράφισή του. Δε δίστασε στο παρελθόν να κινηθεί νομικά εναντίον δημοσιογράφων όπως δε δίστασε να βάλει και πινακίδες ταξί στο υπερπολυτελές αυτοκίνητό του για να μπορεί να κινείται γρήγορα και με ασφάλεια στις λεωφορειολωρίδες του Δουβλίνου. 

Η αλαζονεία του όμως δεν σταματά στα παραπάνω. Χαρακτηριστικό είναι η επιθετικότητα που έδειξε σε μια γυναίκα η οποία το 1988 κέρδισε δωρεάν πτήσεις για μια ζωή, αλλά αυτό δεν χαροποίησε ιδιαίτερα τον O Leary.  Ο αγενής χαρακτήρας του δημιούργησαν προβληματισμό στους μετόχους της Ryanair οι οποίοι είχαν ζητήσει από τον επιχειρηματία να περιορίσει τις δημόσιες εμφανίσεις του για να μην δημιουργηθεί πρόβλημα στην εταιρεία. 

Σε παλαιότερη συνέντευξή του έχει παραδεχτεί πως είναι «άνθρωπος των σπηλαίων», ενώ κάποια στιγμή παρομοίασε τον εαυτό του με τον Ιησού, προκαλώντας μεγάλες αντιδράσεις από θρησκευτικές οργανώσεις που παραπονέθηκαν με χιλιάδες επιστολές προς την αεροπορική εταιρεία. Διασκεδάζει να βλέπει τους υπαλλήλους του να τιμωρούν επιβάτες που αδυνατούν να συμμορφωθούν με ορισμένους παράλογους κανόνες της Ryanair. 

Κι όμως ο 54χρονος επιχειρηματίας έχει κάνει τη Ryanair την πρώτη αεροπορική εταιρεία μεταξύ εκείνων των low cost εταιρειών που εξυπηρετεί περισσότερους από 80 εκατομμύρια επιβάτες κάθε χρόνο. 

Τι και αν υπάρχει χρέωση στο φαγητό το ποτό ή το νερό, αλλά και για τις χειραποσκευές, τα φθηνά εισιτήρια προσελκύουν εκατομμύρια επιβάτες οι οποίοι την προτιμούν. 

Η επιχειρηματική του δραστηριότητα ξεκινά στα τέλη της δεκαετίας του 1980 όταν και προσλήφθηκε ως προσωπικός φοροτεχνικός του Tony Ryan επικεφαλής της χρηματοδοτικής εταιρείας GPA. Όταν ιδρύθηκε η Ryanair στην αρχή ήταν ζημιογόνα έτσι ο O’ Leary φεύγει και πηγαίνει στην Αμερική όπου μελετά την Southwest Airlines. 

Επιστρέφοντας γίνεται αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της Ryanair και τον Ιανουάριο προάγεται  σε διευθύνων σύμβουλο.
Υπό την καθοδήγησή του η Ryanair ανέπτυξε περαιτέρω το μοντέλο της εταιρείας  χαμηλού κόστους.

Το μυστικό της επιτυχίας του βρισκόταν στις χρεώσεις προϊόντων και υπηρεσιών που επέβαλλε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ή και αργότερα. Τα αεροπορικά εισιτήρια ήταν φθηνά αλλά ακρίβαιναν αν ο επιβάτης έκανε ψώνια κατά την πτήση, ζητούσε αριθμημένη θέση, αγόραζε φαγητό ή κάτι για να δροσιστεί ή ακόμη αν ήθελε να ενοικιάσει αυτοκίνητο από θυγατρική εταιρεία της Ryanair. 

Μια από τις πιο εκκεντρικές του ιδέες, που δεν έγινε πράξη ήταν η χρέωση για χρήση της τουαλέτας, αλλά και η ειδική χρέωση για τους ευτραφείς επιβάτες! 

Επειδή δεν μπόρεσε να βγάλει χρήματα από αυτές τις ιδέες στράφηκε στα καύσιμα, βάζοντας στα αεροπλάνα της εταιρείας του όση ποσότητα κηροζίνης χρειάζονταν μονάχα για το δρομολόγιο. Αυτό βέβαια είχε ως συνέπεια να χάσει κάποιους πιλότους οι οποίοι δεν μπορούσαν να εγγυηθούν για την ασφάλεια της πτήσης . Ενώ είχε έρθει και σε σύγκρουση με τη Γερμανική ένωση κυβερνητικών αεροσκαφών Cockpit που είχε καταγγείλει πως η ιρλανδική εταιρεία ασκεί «σκληρές πιέσεις» στους κυβερνήτες για να κάνουν οικονομίες στην κηροζίνη, με αποτέλεσμα να υπάρξουν δεκάδες «έκτακτες προσγειώσεις». Φυσικά οι καταγγελίες δεν θορύβησαν τον Michael O Leary ο οποίος απέρριψε τον χαρακτηρισμό «έκτακτη προσγείωση», υποστηρίζοντας πως «όλες οι πτήσεις της Ryanair εκτελούνται με τα απαιτούμενα επίπεδα κηροζίνης».

Ο Michael O Leary γεννήθηκε το Μάρτιο του 1960. Είναι το δεύτερο παιδί μιας εξαμελούς οικογένειας από την κομητεία Κόρκ. Από μικρή ηλικία ξεχώρισε για το σαρκαστικό χιούμορ του. Μάλιστα οι πρωτοποριακές ιδέες που είχε κατά τη φοίτησή του στο πανεπιστήμιο σόκαραν αρκετές φορές τους καθηγητές του.
 
Σπούδασε στο Clongowes Wood College, County Kildare . 

Το 1979 ξεκίνησε ένα τετραετές Πτυχίο Οικονομικών και Κοινωνικών Μελετών πρόγραμμα στο Trinity College . Αποφοίτησε από το Trinity και στη συνέχεια εργάστηκε ως ασκούμενος με Stokes Kennedy Crowley ( αργότερα γνωστό ως KPMG ) , μελετώντας το ιρλανδικό φορολογικό σύστημα . Έφυγε μετά από δύο χρόνια, το 1985, για να δημιουργήσει τα  κερδοφόρα πρακτορεία εφημερίδων «in Walkinstown» και «Terenure», στο Δουβλίνο. Το 2003 παντρεύτηκε την τραπεζική υπάλληλο της Citigroup Anita Farrell με την οποία έχουν αποκτήσει τέσσερα παιδιά. 

Όταν δεν «κυνηγάει» δημοσιογράφους που ερευνούν την Ryanair ή όταν δεν δίνει συνεντεύξεις Τύπου εκστομίζοντας ακραίες ιδέες και όταν δεν φωτογραφίζεται με τις αεροσυνοδούς της εταιρείας του, τότε ασχολείται με την εκτροφή βοοειδών και αλόγων ή πηγαίνει στο Μάντσεστέρ για να δει την αγαπημένη του ομάδα τη Μάντσεστερ Σίτι.

Ιστορική συνήθεια τείνει να γίνει και το ημερολόγιο των αεροσυνοδών της Ryanair με πολλούς να υποστηρίζουν πως αυτό γίνεται ώστε τα χρήματα να πηγαίνουν στις κοπέλες που εργάζονται στα αεροσκάφη της εταιρείας. Πάντως ο Ιρλανδός επιχειρηματίας δε διστάζει να φωτογραφίζεται μαζί με τις αεροσυνοδούς του, προκαλώντας θυμηδία στους ανταγωνιστές του.