Πόλεμος στην Ουκρανία: Πόσο μπορούν ν' αλλάξουν τους συσχετισμούς στο πεδίο της μάχης οι Patriot του Τραμπ στο Κίεβο; Τι σηματοδοτεί η αλλαγή στάσης του Αμερικανού προέδρου
Πόλεμος στην Ουκρανία: Πόσο μπορούν ν' αλλάξουν τους συσχετισμούς στο πεδίο της μάχης οι Patriot του Τραμπ στο Κίεβο; Τι σηματοδοτεί η αλλαγή στάσης του Αμερικανού προέδρου
Ο Τραμπ δείχνει να έχει κατανοήσει πώς για την Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν ο πόλεμος είναι υπαρξιακό ζήτημα και δεν υπάρχει ούτε θέληση ούτε και τρόπος να σταματήσει - Προσανατολίζεται τώρα στο να πιέσει την Μόσχα με τον τρόπο που επί δύο χρόνια το έκαναν οι ΗΠΑ του Μπάιντεν
Η στροφή από την πλευρά του Ντόναλντ Τραμπ και η απόφαση για εκ νέου προμήθεια οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία, δεν είναι μία είδηση που έχει και πολύ μεγάλο βάρος, ειδικά εάν ελεγχθεί από την σκοπιά της αποτελεσματικότητας και πάντα σε συνάρτηση με τις σημερινές συνθήκες και τους χρόνους που απαιτούνται, προκειμένου να καταγραφούν εξελίξεις στα πεδία.
Το Κίεβο έχει δεδομένα ανάγκη σήμερα από τους αμερικανικούς πυραύλους Patriot καθώς, αφενός, από τη μία δεν υπάρχει οπλικό σύστημα με αντίστοιχη αποτελεσματικότητα στην αεράμυνα σε κανένα οπλοστάσιο της Ευρώπης και αφετέρου, τα πλήγματα της Ρωσίας μέσα μόνο στον Ιούνιο στα μεγάλα αστικά κέντρα -κυρίως το Κίεβο και την Οδησσό- είναι τα μεγαλύτερα και τα μαζικότερα στα σχεδόν τρία χρόνια πολέμου.
Ο Τραμπ που δείχνει -μέχρι αποδείξεως του εναντίου- να έχει κατανοήσει πώς για την Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν ο πόλεμος είναι υπαρξιακό ζήτημα και δεν υπάρχει ούτε θέληση ούτε και τρόπος να σταματήσει, προσανατολίζεται τώρα στο να πιέσει την Μόσχα με τον τρόπο που επί δύο χρόνια το έκαναν οι ΗΠΑ του Μπάιντεν. Το μεγάλο πρόβλημα είναι πως είναι τέτοιες οι θέσεις σήμερα των ουκρανικών δυνάμεων στα πεδία, που θα πρέπει να υπάρξει κανονική «πλημμύρα» προηγμένων οπλικών συστημάτων προς το Κίεβο για να καταγραφεί -αν συμβεί αυτό- στους επόμενους μήνες κάποια υποχώρηση των ρωσικών δυνάμεων στα ανατολικά και νότια.
Για αρχή, οι ΗΠΑ θέλουν να διαφυλάξουν πως η κατάσταση δεν θα εκτραχυνθεί περαιτέρω και πως το Κίεβο θα καταφέρει να θωρακίσει ξανά τον εναέριο χώρο του. Μπορεί να έχουν γραφτεί και να έχουν ειπωθεί πολλά για την στάση Τραμπ απέναντι στην Ουκρανία και τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι, αλλά θα πρέπει να θεωρήσουμε ειλικρινές από την πλευρά του Αμερικανού προέδρου το ενδιαφέρον για τις απώλειες αμάχων σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ, ο Τραμπ δείχνει να ενδιαφέρεται για τον πόλεμο και τις εξελίξεις στην Ανατολική Ευρώπη και φαίνεται να έχει πάρει έστω και αργά ένα «μάθημα» που μπορεί -όχι σύντομα δυστυχώς- να οδηγήσει σε μία διαφορετική φάση τον συγκεκριμένο πόλεμο. Παρά τις αλλαγές στην Ουάσινγκτον και την κινητοποίηση για την αποστολή οπλικών συστημάτων στο Κίεβο το καλοκαίρι στην ανατολική Ευρώπη -καμία σχέση με το μεσογειακό, αλλά δεδομένα χωρίς πάγο, χιόνι και λάσπη- είναι μία περίοδος που αποδεδειγμένα έχει παράξει εξελίξεις -κάποιες όπως η ουκρανική εισβολή στο Κουρσκ αιφνιδιαστικές, που όμως απαιτούν πολύ περισσότερα από επανεξοπλισμό.
Το Κίεβο σήμερα -ή για την ακρίβεια εδώ και τέσσερις μήνες- βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Οι Patriot δεδομένα δεν θα λύσουν ως δια μαγείας τα μεγάλα ζητήματα και αυτό φαίνεται να έχει γίνει απόλυτα αντιληπτό από τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η αλλαγή -όχι ιδιαίτερα πολιτική αλλά ουσίας- με την εσπευσμένη μεταφορά του πρωθυπουργού της χώρας Σμιγκάλ στο υπουργείο Άμυνας. Η Ουκρανία που δεν έχει περιθώρια για περαιτέρω απώλειες, πρέπει να εκμεταλλευτεί το «παράθυρο» που της δίνει σήμερα ο Λευκός Οίκος και να ενισχύσει κάθε θέση που «χωλαίνει» προκειμένου όχι να κερδίσει αλλά να μην χάσει κι άλλα εδάφη στα ανατολικά.
Ο Τραμπ, που σήμερα έχει βάλει απέναντι τον Βλαντίμιρ Πούτιν, δεν δείχνει την ίδια «ζέση» και ταχύτητα που έδειξε μετά τον εξευτελισμό Ζελένσκι προ μηνών στο Οβάλ Γραφείο, μία κίνηση που σχεδόν αυτόματα ακολουθήθηκε από «πάγωμα» σε αποστολή όπλων και κρίσιμων πληροφοριών με την Μόσχα. Το Κρεμλίνο κέρδισε κρίσιμο χώρο και χρόνο και δεν φαίνεται να ανησυχεί -όχι όσο επί προεδρίας Μπάιντεν- για νέες αμερικανικές κυρώσεις στους ενεργειακούς της πόρους. Αυτό δεν σημαίνει πως η Μόσχα δεν έχει επίσης πολλά να χάσει -αν και μέσω «τρίτων».
Φαίνεται πως ο Λευκός Οίκος και συγκεκριμένα ο Τραμπ θέλει και θα το επιχειρήσει άμεσα να βάλει στο «παιχνίδι» των πιέσεων τους στενούς φίλους και συνεργάτες της Ρωσίας. Αν Κίνα και Ινδία δεχθούν, πέρα από τους δασμούς των ΗΠΑ, και πλήγματα για αγορά ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου, τότε δεδομένα θα αντιδράσουν και αυτή την φορά χωρίς να μπορούν να κατηγορήσουν -όχι τουλάχιστον μεγαλόφωνα- την Ουάσινγκτον…
Το «παιχνίδι» του πολέμου στην Ουκρανία θα συνεχιστεί δυστυχώς για τους αμάχους και όσους υποφέρουν άμεσα από τα δεινά που αυτή η ασύμμετρη κατάσταση φέρνει μαζί της, αλλά σήμερα ίσως να μπαίνουμε σε μία νέα φάση αυτής της αιματοβαμμένης και μακράς διαδικασίας. Στο νέο κεφάλαιο της σύγκρουσης ο Τραμπ δεν θέλει να είναι μόνος του και θα επιχειρήσει με πολλούς τρόπους να εμπλέξει το ΝΑΤΟ. Εάν αυτό συμβεί, τότε η Ρωσία θα έχει χάσει μετά από καιρό κάτι και μάλιστα σημαντικό -άγνωστο για πόσο, βέβαια- την παγίωση του αιτήματος της πώς η Ουκρανία δεν θα αποτελέσει μέλος του ΝΑΤΟ…
Είναι δύσκολο να πείσει κάποιος μάλιστα σε βάθος χρόνου τα μέλη της βορειοατλαντικής συμμαχίας -έστω και μετά την ολοκλήρωση και της δεύτερης θητείας Τραμπ- πώς το Κίεβο δεν πληροί τις «προδιαγραφές» για ένταξη, όταν ο μηχανισμός της συμμαχίας θα έχει σήμερα πληρώσει δισεκατομμύρια για οπλικά συστήματα με εντολή - παραίνεση μάλιστα Αμερικανού προέδρου. Το συγκεκριμένο «νόμισμα» έχει βέβαια και μία όψη που μάλλον ρίχνει νερό και στον ρωσικό «μύλο», καθώς η Μόσχα θα έχει αποδείξεις πως βάλλεται από το ΝΑΤΟ και μάχεται εναντίον του…
Εάν αυτή είναι τελικώς η εξέλιξη, η ρωσική «πυρηνική» απειλή για την οποία δεν θέλει να ακούει ο Τραμπ θα επανέλθει και μαζί της και όλοι οι βάσιμοι -ή και όχι- φόβοι για ένα πυρηνικό «ατύχημα».
Το Κίεβο έχει δεδομένα ανάγκη σήμερα από τους αμερικανικούς πυραύλους Patriot καθώς, αφενός, από τη μία δεν υπάρχει οπλικό σύστημα με αντίστοιχη αποτελεσματικότητα στην αεράμυνα σε κανένα οπλοστάσιο της Ευρώπης και αφετέρου, τα πλήγματα της Ρωσίας μέσα μόνο στον Ιούνιο στα μεγάλα αστικά κέντρα -κυρίως το Κίεβο και την Οδησσό- είναι τα μεγαλύτερα και τα μαζικότερα στα σχεδόν τρία χρόνια πολέμου.
Ο Τραμπ που δείχνει -μέχρι αποδείξεως του εναντίου- να έχει κατανοήσει πώς για την Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν ο πόλεμος είναι υπαρξιακό ζήτημα και δεν υπάρχει ούτε θέληση ούτε και τρόπος να σταματήσει, προσανατολίζεται τώρα στο να πιέσει την Μόσχα με τον τρόπο που επί δύο χρόνια το έκαναν οι ΗΠΑ του Μπάιντεν. Το μεγάλο πρόβλημα είναι πως είναι τέτοιες οι θέσεις σήμερα των ουκρανικών δυνάμεων στα πεδία, που θα πρέπει να υπάρξει κανονική «πλημμύρα» προηγμένων οπλικών συστημάτων προς το Κίεβο για να καταγραφεί -αν συμβεί αυτό- στους επόμενους μήνες κάποια υποχώρηση των ρωσικών δυνάμεων στα ανατολικά και νότια.
Για αρχή, οι ΗΠΑ θέλουν να διαφυλάξουν πως η κατάσταση δεν θα εκτραχυνθεί περαιτέρω και πως το Κίεβο θα καταφέρει να θωρακίσει ξανά τον εναέριο χώρο του. Μπορεί να έχουν γραφτεί και να έχουν ειπωθεί πολλά για την στάση Τραμπ απέναντι στην Ουκρανία και τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι, αλλά θα πρέπει να θεωρήσουμε ειλικρινές από την πλευρά του Αμερικανού προέδρου το ενδιαφέρον για τις απώλειες αμάχων σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ, ο Τραμπ δείχνει να ενδιαφέρεται για τον πόλεμο και τις εξελίξεις στην Ανατολική Ευρώπη και φαίνεται να έχει πάρει έστω και αργά ένα «μάθημα» που μπορεί -όχι σύντομα δυστυχώς- να οδηγήσει σε μία διαφορετική φάση τον συγκεκριμένο πόλεμο. Παρά τις αλλαγές στην Ουάσινγκτον και την κινητοποίηση για την αποστολή οπλικών συστημάτων στο Κίεβο το καλοκαίρι στην ανατολική Ευρώπη -καμία σχέση με το μεσογειακό, αλλά δεδομένα χωρίς πάγο, χιόνι και λάσπη- είναι μία περίοδος που αποδεδειγμένα έχει παράξει εξελίξεις -κάποιες όπως η ουκρανική εισβολή στο Κουρσκ αιφνιδιαστικές, που όμως απαιτούν πολύ περισσότερα από επανεξοπλισμό.
Το Κίεβο σήμερα -ή για την ακρίβεια εδώ και τέσσερις μήνες- βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Οι Patriot δεδομένα δεν θα λύσουν ως δια μαγείας τα μεγάλα ζητήματα και αυτό φαίνεται να έχει γίνει απόλυτα αντιληπτό από τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η αλλαγή -όχι ιδιαίτερα πολιτική αλλά ουσίας- με την εσπευσμένη μεταφορά του πρωθυπουργού της χώρας Σμιγκάλ στο υπουργείο Άμυνας. Η Ουκρανία που δεν έχει περιθώρια για περαιτέρω απώλειες, πρέπει να εκμεταλλευτεί το «παράθυρο» που της δίνει σήμερα ο Λευκός Οίκος και να ενισχύσει κάθε θέση που «χωλαίνει» προκειμένου όχι να κερδίσει αλλά να μην χάσει κι άλλα εδάφη στα ανατολικά.
Ο Τραμπ, που σήμερα έχει βάλει απέναντι τον Βλαντίμιρ Πούτιν, δεν δείχνει την ίδια «ζέση» και ταχύτητα που έδειξε μετά τον εξευτελισμό Ζελένσκι προ μηνών στο Οβάλ Γραφείο, μία κίνηση που σχεδόν αυτόματα ακολουθήθηκε από «πάγωμα» σε αποστολή όπλων και κρίσιμων πληροφοριών με την Μόσχα. Το Κρεμλίνο κέρδισε κρίσιμο χώρο και χρόνο και δεν φαίνεται να ανησυχεί -όχι όσο επί προεδρίας Μπάιντεν- για νέες αμερικανικές κυρώσεις στους ενεργειακούς της πόρους. Αυτό δεν σημαίνει πως η Μόσχα δεν έχει επίσης πολλά να χάσει -αν και μέσω «τρίτων».
Φαίνεται πως ο Λευκός Οίκος και συγκεκριμένα ο Τραμπ θέλει και θα το επιχειρήσει άμεσα να βάλει στο «παιχνίδι» των πιέσεων τους στενούς φίλους και συνεργάτες της Ρωσίας. Αν Κίνα και Ινδία δεχθούν, πέρα από τους δασμούς των ΗΠΑ, και πλήγματα για αγορά ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου, τότε δεδομένα θα αντιδράσουν και αυτή την φορά χωρίς να μπορούν να κατηγορήσουν -όχι τουλάχιστον μεγαλόφωνα- την Ουάσινγκτον…
Το «παιχνίδι» του πολέμου στην Ουκρανία θα συνεχιστεί δυστυχώς για τους αμάχους και όσους υποφέρουν άμεσα από τα δεινά που αυτή η ασύμμετρη κατάσταση φέρνει μαζί της, αλλά σήμερα ίσως να μπαίνουμε σε μία νέα φάση αυτής της αιματοβαμμένης και μακράς διαδικασίας. Στο νέο κεφάλαιο της σύγκρουσης ο Τραμπ δεν θέλει να είναι μόνος του και θα επιχειρήσει με πολλούς τρόπους να εμπλέξει το ΝΑΤΟ. Εάν αυτό συμβεί, τότε η Ρωσία θα έχει χάσει μετά από καιρό κάτι και μάλιστα σημαντικό -άγνωστο για πόσο, βέβαια- την παγίωση του αιτήματος της πώς η Ουκρανία δεν θα αποτελέσει μέλος του ΝΑΤΟ…
Είναι δύσκολο να πείσει κάποιος μάλιστα σε βάθος χρόνου τα μέλη της βορειοατλαντικής συμμαχίας -έστω και μετά την ολοκλήρωση και της δεύτερης θητείας Τραμπ- πώς το Κίεβο δεν πληροί τις «προδιαγραφές» για ένταξη, όταν ο μηχανισμός της συμμαχίας θα έχει σήμερα πληρώσει δισεκατομμύρια για οπλικά συστήματα με εντολή - παραίνεση μάλιστα Αμερικανού προέδρου. Το συγκεκριμένο «νόμισμα» έχει βέβαια και μία όψη που μάλλον ρίχνει νερό και στον ρωσικό «μύλο», καθώς η Μόσχα θα έχει αποδείξεις πως βάλλεται από το ΝΑΤΟ και μάχεται εναντίον του…
Εάν αυτή είναι τελικώς η εξέλιξη, η ρωσική «πυρηνική» απειλή για την οποία δεν θέλει να ακούει ο Τραμπ θα επανέλθει και μαζί της και όλοι οι βάσιμοι -ή και όχι- φόβοι για ένα πυρηνικό «ατύχημα».
Thema Insights
Μια κούπα καφέ, μια αφορμή για ισότητα - Με δράσεις που ενισχύουν την καθημερινότητα και δημιουργούν νέες δυνατότητες, ο NESCAFÉ® προάγει την ισότιμη συμμετοχή και την εμπειρία μάθησης.
Με απόλυτη επιτυχία και με μετρήσιμα αποτελέσματα, που αποδεικνύουν ότι η συνεργασία ιδιωτικού - δημόσιου τομέα μπορεί να κάνει τη μεγάλη διαφορά, ολοκληρώθηκαν τα έργα βιώσιμης διαχείρισης νερού στο Δήμο Τανάγρας, κατά τη δεύτερη φάση του προγράμματος Zero Drop Mornos.
Με λύσεις που περιλαμβάνουν GPS Plotter, βυθόμετρα, όργανα, αυτόματο πιλότο, ηχοσυστήματα, VHF, κάμερες, ραντάρ και πολλά ακόμα, μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες κάθε σκάφους.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα
