Αργεντινή: Ανεστάλησαν οι προεκλογικές συγκεντρώσεις την Κυριακή

Ο βραβευμένος λογοτέχνης και άνθρωπος των γραμμάτων Ερνέστο Σαμπάτο, ένας από τους σημαντικότερους Αργεντινούς και Λατινοαμερικάνους συγγραφείς του 20ού αιώνα, κηδεύτηκε την Κυριακή.

Η προεκλογική εκστρατεία εν όψει των προεδρικών εκλογών ανεστάλη, ενώ το συνήθως ενθουσιώδες κοινό στα ποδοσφαιρικά γήπεδα τήρησε χωρίς εξαίρεση ένα λεπτό σιγής στη διάρκεια της κηδείας του Σαμπάτο, στην πόλη Πιλάρ, έξω από το Μπουένος Άιρες.

Ο Σαμπάτο, συγγραφέας του γνωστού βιβλίου Τούνελ (1948), πέθανε το Σάββατο σε ηλικία 99 ετών.

Άλλα βιβλία του, όπως το Περί Ηρώων και Τάφων (1962) θεωρήθηκαν από τα σημαντικότερα στη λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία.

Παράλληλα απέσπασε τεράστιο σεβασμό όταν ηγήθηκε της έρευνας για τα εγκλήματα στη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας (1976-1983) στη χώρα του.

Ο νεαρότερος γιος του Μάριο, κινηματογραφιστής, είπε ότι ο Σαμπάτο ήθελε η αγρυπνία να γίνει σε ένα μαγαζί όπου έπαιζε ντόμινο με θαμώνες "ώστε οι άνθρωποι από τη γειτονιά να μπορέσουν να με συνοδεύσουν στο τελευταίο μου ταξίδι ... θέλω να με θυμούνται σαν ένα γείτονα, στραβόξυλο μερικές φορές, αλλά βασικά καλό τύπο".

Λίγο μετά το θάνατό του δεκάδες γείτονές του πήγαν στο λιτό σπίτι όπου έμενε ο συγγραφέας κι άφησαν λουλούδια στην πόρτα του κήπου του.

Η πρόεδρος Κριστίνα Κίρσνερ έστειλε ένα στεφάνι, ενώ αρκετοί άλλοι πολιτικοί εξέφρασαν τα συλλυπητήριά τους.

"Ήταν ο μεγαλύτερος", δήλωσε ο Ρικάρδο Αλφονσίν, υποψήφιος πρόεδρος, ο πατέρας του οποίου Ραούλ Αλφονσίν ήταν πρόεδρος τη δεκαετία του 1980 κι είχε διορίσει το Σαμπάτο επικεφαλής της Εθνικής Επιτροπής για τους Αφανισθέντες (Conadep).

Ο συντηρητικός δήμαρχος του Μπουένος Άιρες Μαουρίσιο Μάκρι, δυνητικός υποψήφιος πρόεδρος, δήλωσε πως η χώρα "έχασε ένα σπουδαίο συγγραφέα και μαχητή για τα ανθρώπινα δικαιώματα".

Ο Σαμπάτο ήταν φυσικός με σπουδές σε κορυφαία πανεπιστήμια στη Γαλλία και στις ΗΠΑ, αλλά εγκατέλειψε την επιστήμη για να γίνει συγγραφέας και πολιτικός εικονοκλάστης -που αντιτασσόταν στα αυταρχικά καθεστώτα στη χώρα του- αλλά και να αφοσιωθεί στη ζωγραφική.

Τη δεκαετία του 1940 είχε εκδιωχθεί από μια πανεπιστημιακή έδρα από τη δικτατορία του Χουάν Ντομίνγκο Περόν, ενώ είχε επίσης αναγκαστεί να εγκαταλείψει τη διεύθυνση ενός περιοδικού από το στρατιωτικό καθεστώς που απέσπασε το τιμόνι της χώρας από τον Περόν.

Το 1984 ερεύνησε ως επικεφαλής της Conadep τις κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την στρατιωτική δικτατορία στο πλαίσιο του "βρώμικου πολέμου" εναντίον της αριστεράς.

Το αποτέλεσμα ήταν ένα δυνατό κείμενο γεμάτο με καταθέσεις αυτόπτων μαρτύρων για την κάθοδο της χώρας στη βαρβαρότητα. Είχε τίτλο Nunca M?s (Ποτέ Ξανά).

Την ίδια χρονιά, έλαβε το λογοτεχνικό βραβείο Θερβάντες, την υψηλότερη διάκριση για συγγραφικό έργο στην ισπανική γλώσσα.


ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ