To \όχι\ της Ιρλανδίας

Μετά τη Γαλλία και την Ολλανδία που απέρριψαν το Ευρωσύνταγμα το 2005 ήρθε και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος των Ιρλανδών που αρνούνται την Ευρωπαϊκή  Συνθήκη με ποσοστό 53,4% έναντι 46,6%.

Το επιχειρηματικό κατεστημένο και η πολιτική ελίτ της Ιρλανδίας έκαναν τα πάντα για να περάσουν το «ναι» για τη Συνθήκη της Λισαβώνας από το δημοψήφισμα.

Η άρνηση των Ιρλανδών εμποδίζει την εφαρμογή άμεσων αντιδημοκρατικών μέτρων στην ευρωπαϊκή ήπειρο και πριμοδοτεί τις αξίες της ανεξαρτησίας.

Το σαφέστατο μήνυμα από το «όχι» των Ιρλανδών πολιτών δυναμώνει αυτούς που θέλουν την Ευρώπη ισχυρή με συνεργαζόμενα αλλά ανεξάρτητα και κυρίαρχα έθνη.

Θα ακούσουν το μήνυμα οι Ατλαντιστές ηγέτες της Ευρώπης;

Ναί, θα το ακούσουν για τριάντα δευτερόλεπτα, πριν αρχίσουν να ενεργοποιούν το σχέδιο «Β» για να περάσουν σε κάθε περίπτωση τους σχεδιασμούς που τους έχουν επιβληθεί.

Όμως τι φταίει στ’ αλήθεια και οι λαοί δεν συμφωνούν με τις ηγεσίες;

Είναι οι πολιτικοί τόσο «φωτισμένοι» και βλέπουν αυτό που εκατομμύρια άνθρωποι δεν μπορούν να δουν;

Πράττει σωστά η ελληνική κυβέρνηση που δεν δέχεται δημοψήφισμα και στη χώρα μας;

Έχει τελικά τόσο δίκιο ο κ. Σημίτης που θέλει την επικύρωση της Συνθήκης από τις συντεταγμένες ομάδες της Βουλής;

Ασφαλώς δεν έχει δίκιο και ασφαλέστατα αποκαλύπτει πλήρως την ιδέα και την εκτίμηση που έχει για το λαό.

Η Ιρλανδία ήταν η μοναδική από τις 27 χώρες της Ε.Ε. που προχώρησε σε δημοψήφισμα και ήδη αποτελεί το ανάχωμα στην εφαρμογή σχεδίων που δεν είναι αρεστά στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.

Μια μικρή νησιωτική χώρα με πληθυσμό 4,3 εκατομμυρίων κατοίκων μπλοκάρει, έστω και προσωρινά, αποφάσεις που έχουν ληφθεί ερήμην των λαών και προστατεύει τα σχεδόν 500 εκατομμύρια των Ευρωπαίων πολιτών.