Σε σιωπηλή επιδημία εξελίσσεται η ηπατίτιδα Β στη χώρα μας. Περίπου 250.000 Έλληνες εκτιμάται ότι είναι φορείς του ιού της ηπατίτιδας Β, χωρίς να το γνωρίζουν. Η άγνοια είναι η μία μείζονα απειλή για τους πάσχοντες από ιογενή ηπατίτιδα, σε εξίσου σημαντική απειλή ωστόσο μετατρέπεται και η δυσκολία πρόσβασης στο σύστημα δημόσιας υγείας: σύμφωνα με τα στοιχεία της ΜΚΟ PRASIS, το 31% των πασχόντων από ηπατίτιδα δεν έχουν δυνατότητα θεραπείας.
Τις επισημάνσεις αυτές έκανε ο πρόεδρος της PRAKSIS, κ. Τζανέτος Αντύπας, με αφορμή την ολοκλήρωση εκστρατείας Ενημέρωσης και Εξέτασης για την Ηπατίτιδα Β, που πραγματοποιήθηκε στην Ηλεία, την Αχαΐα και τη Δυτική Αττική.
«Υπάρχει το νομοθετικό πλαίσιο για την κάλυψη των ανασφάλιστων και των ανθρώπων χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα που βρίσκονται θετικοί στην εξέταση του γρήγορου τεστ. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να συντονιστούν οι υπηρεσίες των νοσοκομείων και των Υπουργείων με τελικό σκοπό να χρησιμοποιηθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο όλα τα νομοθετήματα και οι εγκύκλιοι» ανέφερε ο κ. Αντύπας.
Χρόνια ιογενής ηπατίτιδα προκαλείται από τους ιούς της ηπατίτιδας Β, C και D κι
αναπτύσσεται στους ασθενείς που το αμυντικό τους σύστημα δεν κατορθώνει να αποβάλλει τον ιό. Στους ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα, παρά την έλλειψη συμπτωμάτων πολλές φορές, η ύπαρξη του ιού εξακολουθεί να προκαλεί ερεθισμό και να καταστρέφει το ήπαρ.
Σύμφωνα με την συντονίστρια Ιατρικών Υπηρεσιών της PRAKSIS, κυρία Νίκη Βουδούρη, έγιναν συνολικά 2.633 εξετάσεις για Ηπατίτιδα Β, εκ των οποίων οι 252 στο άμεσο περιβάλλον αυτών που είχαν θετικά αποτελέσματα στα τεστ. Το 49% έγιναν στις δομές της PRAKSIS, το 28% στη Δυτική Αττική, το 15% στην Ηλεία και το 8% στην Αχαΐα.
Το μεγάλο ποσοστό των εξετασθέντων στις δομές της PRAKSIS ήταν από τη Δυτική Αττική. Βρέθηκαν 35 θετικά αντιδρώντα τεστ εκ των οποίων το 1/3 (31%) δεν είχε πρόσβαση στη δημόσια υγεία. Η κοινωνική υπηρεσία της PRAKSIS κατάφερε σε συνεργασία με τους ηπατολόγους των νοσοκομείων να διευθετήσει στο 100% τα όποια προβλήματα πρόσβασης δημιουργήθηκαν. Στόχος της οργάνωσης η εκ νέου επαφή με τον πληθυσμό που θα χρειαστεί θεραπεία μέσα στο επόμενο εξάμηνο για να διαπιστωθεί κατά πόσο παρέμειναν στο σύστημα υγείας.
