Το κάπνισμα μειώνει την επιβίωση των γυναικών με καρκίνο του μαστού;

Εκτός από τον έλεγχο του βάρους και την τακτική σωματική δραστηριότητα, υπάρχουν και μερικές άλλες αλλαγές στον τρόπο ζωής που είναι γνωστό ότι βελτιώνουν την πρόγνωση επιβίωσης για τις γυναίκες με καρκίνο του μαστού. Νέα ευρήματα μιας συστηματικής ανασκόπησης με μετα-ανάλυση έριξε φως στο ερώτημα εάν το κάπνισμα διαδραματίζει κάποιο ρόλο στην επιβίωση των συγκεκριμένων ασθενών, καθώς μέχρι σήμερα δεν ήταν σαφές κατά πόσο η συνήθεια αυτή μπορεί να βλάψει την επιβίωσή τους από τη νόσο.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το κάπνισμα κατά τη στιγμή της διάγνωσης αυξάνει τη θνησιμότητα, τόσο τη συνολική όσο και αυτή που σχετίζεται ειδικά με τον καρκίνο του μαστού.

«Η διακοπή του καπνίσματος αποτελεί μια επιλογή για τις γυναίκες με καρκίνο του μαστού την οποία πρέπει να ακολουθήσουν προκειμένου να βελτιώσουν την πρόγνωση τους. Πολυάριθμες μελέτες δείχνουν ότι το κάπνισμα σχετίζεται με μείωση της συνολικής επιβίωσης των καπνιστριών με καρκίνο του μαστού, γεγονός που οφείλεται, τουλάχιστον εν μέρει, στην αυξημένη θνησιμότητα από αιτίες διαφορετικές από τον καρκίνο του μαστού που όμως σχετίζονται με το κάπνισμα», μας εξηγεί ο χειρουργός μαστού Δρ. Βασίλης Πιτσινής.

Όμως, μερικές μελέτες έχουν δείξει ότι το κάπνισμα κατά τη διάγνωση μπορεί επίσης να σχετίζεται με αυξημένη θνησιμότητα από τον ίδιο τον καρκίνο του μαστού. Η διευκρίνιση σχετικά με το αν το κάπνισμα θα μπορούσε να επηρεάσει τη θνησιμότητα εξαιτίας του καρκίνου του μαστού είναι σημαντική, δεδομένου ότι θα διαμορφώσει μηνύματα υγείας για την επιβίωση του μεγάλου πληθυσμού των καπνιστών που έχουν διαγνωστεί με την ασθένεια. 

Η παρούσα μελέτη, που πραγματοποιήθηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κεμπέκ και δημοσιεύθηκε στην Επιθεώρηση της Έρευνας για τον Καρκίνο του Μαστού, εξέτασε τη σχέση του καπνίσματος -κατά τη διάγνωση του καρκίνου του μαστού- με την ειδική αλλά και τη συνολική επιβίωση σε 5.892 γυναίκες με διηθητικό καρκίνο του μαστού, η νόσος των οποίων διαγνώστηκε και αντιμετωπίστηκε στη μονάδα μαστού του Πανεπιστημιακού νοσοκομείου του Κεμπέκ, μεταξύ των ετών 1987-2008. Οι γυναίκες είχαν ταξινομηθεί ως «μη καπνίστριες», «πρώην καπνίστριες» και «νυν καπνίστριες». Οι καπνίστριες ταξινομήθηκαν περαιτέρω βάσει του συνόλου, της έντασης και της διάρκειας του καπνίσματος. Η συστηματική ανασκόπηση με την μετα-ανάλυση συνδύασε τα νέα ευρήματα με ήδη δημοσιευμένα αποτελέσματα.

Μεταξύ των καπνιστριών, η ειδική θνησιμότητα λόγω καρκίνου του μαστού αυξάνεται ανάλογα με τη συνολική έκθεση, την ένταση και τη διάρκεια του καπνίσματος. Σε σύγκριση με τις μη καπνίστριες, η ειδική θνησιμότητα λόγω καρκίνου του μαστού ήταν 32 έως 56% υψηλότερη στις γυναίκες που κάπνιζαν πάνω από 30 έτη, περισσότερα από 20 τσιγάρα την ημέρα ή πάνω από 30 χρόνια. Το κάπνισμα κατά τη διάγνωση συσχετίστηκε με αυξημένο ποσοστό θνησιμότητας από όλα τα αίτια. Η μετα-ανάλυση όλων των μελετών έδειξε ότι υπάρχει μια στατιστικά σημαντική αύξηση της θνησιμότητας από καρκίνο του μαστού σε γυναίκες με τη νόσο που κάπνιζαν κατά το χρόνο της διάγνωσης, η οποία άγγιζε το 33%, σε σύγκριση με τις μη καπνίστριες.

Η ερευνητική ομάδα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι από τα διαθέσιμα στοιχεία που υπάρχουν μέχρι σήμερα το κάπνισμα κατά τη διάγνωση συνδέεται με μείωση τόσο της συνολικής όσο και της ειδικής επιβίωσης από καρκίνο του μαστού.

Σύμφωνα με τον Δρ. Β. Πιτσινή «Στη συγκεκριμένη μελέτη μόνο το 4% των καπνιστριών ανέφερε ότι έχει σταματήσει το κάπνισμα μετά τη διάγνωση. Συνολικά, καμία μελέτη δεν έχει εξετάσει την επιβίωση των γυναικών με καρκίνο του μαστού που συνέχισαν να καπνίζουν μετά τη διάγνωση με εκείνη των γυναικών που διέκοψαν την επιβλαβή αυτή συνήθεια όταν διαγνώστηκαν με τη νόσο. Ούτε, εάν η διακοπή του καπνίσματος έχει επίδραση στην ειδική θνησιμότητα μετά τη διάγνωση του καρκίνου του μαστού. Έτσι μια μελλοντική μελέτη πρέπει να εξετάσει τα συγκεκριμένα θέματα, καθώς και τον χρόνο που απαιτείται για να φανούν τα αποτελέσματα της διακοπής του καπνίσματος, προκειμένου να δοθεί ένα επιπλέον κίνητρο σ’ αυτές τις ασθενείς».