Δύσκολη υπόθεση ο τουρισμός στην Ελλάδα για τους ανθρώπους με αναπηρία

«Δυστυχώς, οι υποδομές της χώρας, τουριστικού ενδιαφέροντος και γενικές, είναι κατά κύριο λόγο απροσπέλαστες και αφιλόξενες για άτομα με αναπηρία. Και δεν μιλάμε μόνο για την πρόσβαση σε έναν χώρο καθεαυτόν, αλλά και για την προσβασιμότητα σε μία υπηρεσία ή ένα αγαθό. Για παράδειγμα, δεν αρκεί να υπάρχει μια ράμπα για να μετακινηθεί κάποιος στην παραλία, πρέπει να μπορεί και να μπει και στη θάλασσα. Από αυτή την άποψη, σήμερα- και ύστερα από πάρα πολλές προσπάθειες- είναι προσβάσιμη μόλις μία παραλία σε όλο το Λεκανοπέδιο Αττικής», εξηγεί ο κ.Βαρδακαστάνης και προσθέτει ότι το να γίνει προσβάσιμη μία παραλία μπροστά από ένα ξενοδοχείο δεν είναι φιλευσπλαχνία, αλλά απόδοση δικαιώματος και ταυτόχρονα σωστή επιχειρηματική κίνηση.

Οι αριθμοί επιβεβαιώνουν την εκτίμηση του κ.Βαρδακαστάνη για τα επιχειρηματικά οφέλη από την ανάπτυξη του λεγόμενου «προσβάσιμου τουρισμού»: σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (Eurostat), ο συνολικός πληθυσμός των ανθρώπων, ηλικίας 16-64 ετών, με αναπηρίες στην ΕΕ πλησιάζει τα 50 εκατ. άτομα. Δεδομένου ότι οι άνθρωποι με αναπηρίες συνήθως συνοδεύονται από έναν ή δύο φίλους ή συγγενείς και δαπανούν σημαντικά ποσά στον προορισμό τους, το δυνητικό μέγεθος της αγοράς του προσβάσιμου τουρισμού υπολογίζεται ότι μπορεί να προσεγγίζει μέχρι και τα 166 δισ. ευρώ.

Σύμφωνα με τον κ.Βαρδακαστάνη, η διοίκηση της ΕΣΑμεΑ έχει απευθυνθεί στα υπουργεία Τουρισμού και Πολιτισμού, με αίτημα να διαμορφωθεί εθνική πολιτική προσβάσιμου τουρισμού για την Ελλάδα, αλλά τα αποτελέσματα ήταν μέχρι στιγμής «φτωχά».

«Αρχαιολογικοί χώροι όπως αυτοί στις Μυκήνες ή τους Δελφούς δεν είναι προσβάσιμοι, ενώ ο ελκυστήρας στην Ακρόπολη μια λειτουργεί και μια δεν λειτουργεί. Και όταν μιλάμε για προσβασιμότητα δεν αναφερόμαστε μόνο στους ανθρώπους που χρησιμοποιούν αναπηρικό αμαξίδιο, αλλά και σε κωφούς ή τυφλούς επισκέπτες. Συνολικά είμαστε υποανάπτυκτοι στον τουρισμό. Τους τουρίστες δεν τους φέρνεις και δεν τους κρατάς μόνο με τον ήλιο, τα γαϊδουράκια και τους τσολιάδες», σημειώνει χαρακτηριστικά και προσθέτει ότι άλλες χώρες της Μεσογείου, όπως η Ισπανία ή η Ιταλία, έχουν κάνει αρκετά μεγάλη πρόοδο στη διαμόρφωση υποδομών για την υποδοχή ατόμων με αναπηρίες.

«Ξέρετε πώς είναι να ταξιδεύει κάποιος χιλιάδες χιλιόμετρα για να χαρεί τη θάλασσα της Ελλάδας ή να επισκεφτεί έναν αρχαιολογικό χώρο και να μην μπορεί να το κάνει;», λέει από την πλευρά της η Γιάννα Τσερπέλη, στέλεχος του μοναδικού εξειδικευμένου ταξιδιωτικού πρακτορείου για άτομα με αναπηρία, το οποίο διαθέτει ακόμη και στόλο ειδικών μίνι λεωφορείων για την καλύτερη εξυπηρέτηση αναγκών των τουριστών με αμαξίδια.

Η ίδια εκφράζει τη συγκίνηση και τον θαυμασμό της για τη δύναμη και την αποφασιστικότητα ανθρώπων που έχει γνωρίσει προσωπικά, όπως ο νεαρός Γιόζεφ από τη Βρετανία ή τα αδέρφια από το Μπαχρέιν, οι οποίοι- όπως λέει- υπομένουν το στρίμωγμα σε ουρές ή την προβληματική κίνηση σε στενούς διαδρόμους, μόνο και μόνο για να γνωρίσουν την Ελλάδα από κοντά. Δυστυχώς, όμως, η επιμονή τους δεν επιβραβεύεται πάντα, παρότι η κατάσταση ως προς τις υποδομές πρόσβασης έχει βελτιωθεί αρκετά, σε σχέση με την περίοδο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.

«Για παράδειγμα, στο κέντρο της Αθήνας αναγκαζόμαστε να πηγαίνουμε τους πελάτες μας σχεδόν αποκλειστικά στο εστιατόριο του μουσείου της Ακρόπολης, γιατί είναι αρκετά έως πολύ δύσκολο να βρούμε άλλα, 100% προσβάσιμα εστιατόρια, με ράμπα για να μπει κάποιος με το αμαξίδιο, με την κατάλληλη τουαλέτα κτλ», επισημαίνει η κ. Τσερπέλη.

Παρόλα αυτά, οι τουρίστες εξακολουθούν να έρχονται στην Ελλάδα, είτε με κρουαζιερόπλοια από χώρες όπως ο Καναδάς ή Αυστραλία και οι ΗΠΑ ή και με άλλα μέσα (παρότι είναι εξαιρετικά δύσκολο ακόμη και το να βρουν εταιρεία που ενοικιάζει αναπηρικά αυτοκίνητα).

Στον δημοφιλέστερο τουριστικό προορισμό της Βόρειας Ελλάδας, τη Χαλκιδική, η συντριπτική πλειοψηφία των ξενοδοχείων διαθέτει πλέον υποδομές πρόσβασης ατόμων με αναπηρία, έστω σε κοινόχρηστους χώρους, ενώ στις υψηλότερες κατηγορίες αστέρων υπάρχουν και τα ειδικά δωμάτια. Ωστόσο, τα δωμάτια αυτά μένουν συνήθως άδεια, συνεπεία της απουσίας συνολικής πολιτικής προβολής της Ελλάδας ως προορισμού προσβάσιμου τουρισμού, σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ένωσης Ξενοδόχων Χαλκιδικής Γρηγόρη Τάσιο.

Οι παραλίες της Χαλκιδικής είναι προσβάσιμες σε ελάχιστο ποσοστό, ενώ οι προσβάσιμοι αρχαιολογικοί χώροι είναι λίγοι.

Οι υποδομές των ξενοδοχείων δεν μπορούν πάντως να λύσουν προβλήματα ...κακής νοοτροπίας. "Σήμερα, τα μεγαλύτερα ξενοδοχεία στη Θεσσαλονίκη διαθέτουν ένα ή δύο ειδικά δωμάτια, ράμπες και φαρδιές πόρτες. Πώς όμως να προσπελάσεις ένα ξενοδοχείο, όταν είναι περικυκλωμένο από αυτοκίνητα που παρκάρουν πάνω στις ράμπες; Αυτό το πρόβλημα λύνεται μόνο με αλλαγή νοοτροπίας" υπογραμμίζει στο ο πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων Θεσσαλονίκης Αριστοτέλης Θωμόπουλος.

Στην ιστοσελίδα της ΕΣΑμεΑ υπάρχει ειδικός οδηγός, στον οποίο παρέχονται πληροφορίες προσβασιμότητας για ξενοδοχεία, εστιατόρια, μουσεία, θέατρα/κινηματογράφους, καφετέριες, αθλητικές εγκαταστάσεις και άλλους χώρους τουριστικού ενδιαφέροντος σε σχεδόν όλους τους νομούς της Ελλάδας. 

Πηγή ΑΠΕ - ΜΠΕ