Λιτόχωρο-Πρόποδες Ολύμπου: Μια μαγευτική περιήγηση στο «βουνό των θεών»

Κάθε φορά που κλείνω τα μάτια μου για να βρεθώ στο μέρος που γαληνεύει την ψυχή μου, στο μέρος που με αγκαλιάζει κυριολεκτικά, στο μέρος που καταφεύγω όταν νιώθω αδύναμη και γυρίζω πίσω άλλος άνθρωπος είναι ο Όλυμπος

Ο Όλυμπος για μένα είναι αυτός ο μαγικός τόπος που γιατρεύει τις πληγές, που γεμίζει δύναμη κάθε κύτταρο της ύπαρξης σου, που σε κάνει να σκέφτεσαι πως η ζωή είναι ωραία.

Σε αυτό το μαγικό βουνό οι πρόγονοι μου έχτισαν το Λιτόχωρο την δεύτερη πατρίδα μου. Στη Νέα Υόρκη υπάρχει Σύλλογος Λιτοχωριτών ο οποίος ιδρύθηκε το 1901, ενεργός και καλά ριζωμένος, έναν αιώνα μετά την άφιξη των πρώτων εκεί. Ανάμεσα τους και δικοί μου συγγενείς. Ο Δημήτριος Βλάχος. Ο παππούς γύρισε στο Λιτόχωρο στα 40 του για να παντρευτεί Ελληνίδα. Ήταν δεν ήταν 4 ετών, όταν κρατώντας τη μαμά του από το χέρι, ανέβηκαν στο καράβι μαζί με άλλους Λιτοχωρίτες. Έφυγαν για να βρουν μια καλύτερη ζωή και τους συγγενείς τους εκεί που είχαν ξενοδοχειακές επιχειρήσεις και καθαριστήρια για τους Έλληνες που έφταναν στη Νέα Υόρκη. Μάλιστα στις ανασκαφές μου στο πατρικό ανάμεσα στους θησαυρούς που ανακάλυψα βρήκα βιβλία με υπογραφές όπως αυτές της Πηνελόπης Δέλτα ή ένα περιοδικό του συλλόγου των Λιτοχωριτών στην Αστόρια της Νέας Υόρκης από το 1920.

Διαβάστε περισσότερα στο Travel.gr.