Σε αυτό το αρχοντικό στην Άνδρο ζωντανεύουν όλες οι ιστορίες του νησιού

Όταν με ρωτούν πού μεγάλωσα και απαντώ στην Καμάρα της Άνδρου, οι περισσότεροι μένουν έκπληκτοι και στην αυθόρμητη συνέχεια «και πώς ήταν;» δεν μπορεί παρά μία απάντηση να λάβει κανείς: «ζωή έμπλεος θαλάσσης».

«Η αφετηρία ητο η νήσος Άνδρος των Κυκλάδων –η νήσος, η έκπαγλος, η βασιλίς του Αιγαίου …η ωραιοτέρα όλου του κόσμου, η νήσος η γενέτειρα, εν τη οποία επλαισιώθησαν, ετράφησαν και εβλάστησαν τα παιδικά μου χρόνια καθώς και τα πρώτα εφηβικά» (Α. Εμπειρίκος, Μέγας Ανατολικός).

Με παράφραση της κτητικής αντωνυμίας σε προσωπική, οι παραπάνω στίχοι περιγράφουν ακριβώς το πλαίσιο των παιδικών μου χρόνων. Μεγαλώνοντας στο υπέροχο Αρχοντικό του προπάππού μου, του Κάπτα-Μαθιού Κουτσούκου, ένιωθα θαρρείς και το σπίτι έχει στοιχειώσει από τη μορφή του και ότι από κάπου θα ξεπροβάλει επιβλητικός και αυστηρός, όπως άλλωστε και οι φωτογραφίες μου επέτρεπαν να τον φανταστώ. Δεν είχα την ευτυχία να γνωρίσω τον ίδιο. Είχα την τύχη όμως να μεγαλώσω με ιστορίες της θάλασσας, ιστορίες απίθανες σχεδόν μαγικές, ευχάριστες και δυσάρεστες, για επικά ταξίδια, ναυάγια, ηρωικές αναμετρήσεις με τα κύματα ,για αποχωρισμούς και καλωσορίσματα για «λιμένας πρωτο̈ιδωμένους… σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια και εβένους» κατά τα λόγια του Αλεξανδρινού μας ποιητού.

Διαβάστε τη συνέχεια στο Travel.gr