Μέσα Μάνη η ξερακιανή: Άγρια ομορφιά και βαθυγάλανα νερά

Ξανοίγουν προς τα πίσω διακόσια, τριακόσια χρόνια οι εικόνες που επιβάλλονται στη Μέσα Μάνη. Η ενιαία ισχυρή της ταυτότητα ακουμπάει από τη μία στη φρουριακή δομή των οικισμών και από την άλλη στην απεραντοσύνη του αναλλοίωτου σχεδόν, φυσικού τοπίου.

Ετούτο το τοπίο είναι σκληρό σαν τη φωτιά
Σφίγγει στον κόρφο του τα πυρωμένα του λιθάρια
Σφίγγει στο φως τις ορφανές ελιές του και τ’ αμπέλια του
Σφίγγει τα δόντια!

Η γλαφυρή περιγραφή του ποιητή της Ρωμιοσύνης, Γιάννη Ρίτσου, διαπερνά τον κάθε επισκέπτη που θα διασχίσει αυτή την εσχατιά της Πελοποννήσου. Η άνυδρη γη με την ελάχιστη βλάστηση και τον αδυσώπητο ήλιο, σμίλεψε επί αιώνες τους Μανιάτες που την τιθάσευσαν, φτιάχνοντας αναβαθμίδες, καλλιεργώντας τα απαραίτητα, συλλέγοντας το νερό στις τρύπες των βράχων, εκμεταλλευόμενοι την κάθε ευκαιρία για ζωή. «Να κι οι Μανιάτες! Κι είν’ όπως είναι οι βράχοι τους: και σουβλεροί κι ολόρθοι, και ολόγυμνοι και απάτητοι και ξεμοναχιασμένοι», δίνει σε δυο γραμμές το στίγμα τους ο Κωστής Παλαμάς.

Διαβάστε τη συνέχεια στο Travel.gr