«Δεν τον θέλουν οι δικοί μου»

Τζούλια, γεια σου. Ονομάζομαι Ελενα και είμαι 25 χρόνων. Πριν από μερικούς μήνες γνώρισα κάποιον συνομήλικό μου και άρχισα να βγαίνω μαζί του. Παρόλο που είμαστε στην αρχή της σχέσης εγώ νιώθω ότι τον έχω ερωτευτεί. Ομως μακάρι τα πράγματα να ήταν τόσο απλά. Ολα μπερδεύτηκαν όταν οι δικοί μου έμαθαν ποιος είναι αυτός. Από τότε άρχισαν όλα. Μου ζήτησαν να σταματήσω να τον βλέπω γιατί οι γονείς του είναι χωρισμένοι και ο πατέρας του δεν έχει και την καλύτερη φήμη, καθώς λέγεται ότι χτυπούσε τη γυναίκα του. Μου έχει αρχίσει μια πλύση εγκεφάλου απίστευτη, ότι συνήθως τα αγόρια έχουν τον χαρακτήρα του πατέρα τους και ότι ο συγκεκριμένος δεν μου αξίζει. Πριν από μερικές μέρες, για να μη με πρήζουν, τους είπα ότι χώρισα. Εγώ δεν βλέπω κάτι κακό στον χαρακτήρα του φίλου μου, αλλά τι να κάνω που μέσα στο σπίτι υπάρχει αυτή η κατάσταση;

Οι γνωστές ενδοοικογενειακές διαμάχες. Δεν θα πω ότι έχουν τελείως λάθος οι δικοί σου, γιατί δεν έχουν. Πολλές φορές ο πατέρας κάνει τον κανακάρη του σαν τα μούτρα του. Και αν είναι τα μούτρα του ωραία, πάει καλώς. Αν είναι χάλια;

Από την άλλη, αν δεν ζήσεις την κάθε σου στιγμή, τώρα που είσαι νέα, πότε θα τη ζήσεις; Αν όμως τώρα δεν σου έχει δείξει ο καλός σου δείγματα κακού χαρακτήρα, δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος να ανησυχείς. Αλλά αυτό είναι νωρίς ακόμα. Περίμενε λίγο καιρό να γνωριστείτε καλύτερα. Στην αρχή όλοι τέλειοι φαίνονται. Προσπάθησε να κάνεις μια κουβέντα με τους δικούς σου, ότι έχεις την κατάσταση υπό έλεγχο και ότι περνάς καλά. Διαβεβαίωσέ τους ότι σου φέρεται καλά και ότι η κόρη τους είναι σε καλά χέρια. Ολοι οι γονείς ανησυχούν. Αυτός άλλωστε είναι και ο ρόλος τους.

Παράλληλα, εσύ τα μάτια σου δεκατέσσερα. Τα παιδιά χωρισμένων γονιών -και μάλιστα με ξυλοδαρμούς και τα σχετικά- είναι στη λίστα υψηλού κινδύνου.