Παναγιώτης Μάντης - Παύλος Καγιαλής: Κι αέρα στα πανιά τους!

Ο Παναγιώτης Μάντης και ο Παύλος Καγιαλής δεν είναι απλώς δύο από τους καλύτερους ιστιοπλόους που έχει στο δυναμικό της η χώρα μας. Είναι δύο παγκόσμιοι πρωταθλητές που συλλέγουν συνεχώς διακρίσεις και μετάλλια, δαμάζοντας τα κύματα με την «Τάπα» τους, το σκάφος που πήρε το όνομά του από τα αρχικά των ονομάτων τους (Τάκης - Παύλος).

Στο πρόσφατο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 470 της Δανίας οι δύο ιστιοπλόοι κέρδισαν το ασημένιο μετάλλιο, κάτι που, όπως οι ίδιοι παραδέχονται, το ήθελαν πολύ: «Η ανάγκη για επιτυχίες και μετάλλια ποτέ δεν κατευνάζεται. Ενα πανευρωπαϊκό μετάλλιο ήταν κάτι που μας έλειπε κι ας έχουμε φτάσει με τις επιτυχίες μας σε διεθνές επίπεδο. Μπήκαμε στον αγώνα με διάθεση να τα καταφέρουμε, το πετύχαμε και είμαστε ενθουσιασμένοι. Ελπίζουμε η νίκη μας να εμπνεύσει και να θυμίσει σε όλους τους Ελληνες ότι η Ελλάδα αξίζει να είναι ψηλά. Για μία ακόμη φορά καταφέραμε να περάσουμε το μήνυμα ότι, όσο δύσκολος κι αν φαίνεται ο στόχος, με πολλή δουλειά και αισιοδοξία μπορούμε να τον κατακτήσουμε. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους όσοι μας στηρίζουν και συμμετέχουν σε αυτή την ομαδική προσπάθεια ξεκινώντας από τον προπονητή μας Θανάση Παχούμα και τους χορηγούς μας», λένε με συγκίνηση.

Οι αγώνες και τα capital controls

Για τους δύο Ελληνες πρωταθλητές το Ευρωπαϊκό είχε μια πρόσθετη δυσκολία. Τη μέρα έναρξής του μπήκαν σε εφαρμογή τα capital controls, με αποτέλεσμα όταν βγήκαν από τη θάλασσα και θέλησαν να επισκεφθούν ένα δανέζικο εστιατόριο κανένα μηχάνημα της Δανίας να μη δέχεται τις πιστωτικές τους. «Ηταν κάτι πρωτόγνωρο για εμάς, όπως και για όλους τους Ελληνες. Πραγματικά τρομάξαμε. Βρεθήκαμε στο εξωτερικό χωρίς χρήματα, συγγενείς και βοήθεια και πέρασαν μέρες για να αντιληφθούμε τι ακριβώς συμβαίνει. Επιπλέον, έπρεπε να παλέψουμε να μην επηρεαστούν οι υψηλές επιδόσεις στις οποίες και στοχεύαμε», τονίζουν. Μάλιστα όλες τις μέρες των αγώνων οι συναθλητές τους από τη Βόρεια Ευρώπη τούς ρωτούσαν συνεχώς τι συμβαίνει στην Ελλάδα. «Η εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό είναι εμφανώς πληγωμένη. Στο μυαλό τους οι ξένοι μάς έχουν συνυφασμένους με τη διαφθορά, την ανοργανωσιά και την ευκολία. Οχι όλοι, αλλά ένα σημαντικό κομμάτι τους».

Ασημένιο μετάλλιο στο πρόσφατο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 470 της Δανίας

Η φετινή τους επιτυχία, παραδέχονται και οι δυο, ήταν τυλιγμένη σε μια γενικότερη θλίψη. «Με τι κέφι να το γιορτάσεις και να το χαρείς όταν γνωρίζεις ότι οι περισσότεροι συμπολίτες σου υποφέρουν ή ότι οι πολιτικοί σου δίνουν μια τόσο σκληρή μάχη προκειμένου να σωθεί η χώρα;  Είναι η μοναδική φορά στην αθλητική μας διαδρομή που νιώσαμε ότι η επιτυχία μας ηττήθηκε από τη σκληρή πραγματικότητα. Δεν το γιορτάσαμε, ούτε και πρόκειται, αφού το μήνυμα ζωής μας σχετίζεται με το ‘‘εμείς’’ και όχι με το ‘‘εγώ’’. Τι νόημα έχει να μεθύσουμε με την επιτυχία μας αν δεν μπορεί να μεθύσει μαζί μας ολόκληρη η Ελλάδα;» αναρωτιούνται.

Φίλοι και στη στεριά

Οι δύο συναθλητές είναι φίλοι και εκτός αθλήματος. Ξεκίνησαν την αθλητική τους διαδρομή από διαφορετικούς δρόμους. Ο Παύλος αποκαλεί τον εαυτό του «αθλητικό μετανάστη» επειδή μεγάλωσε στη Χαλκιδική, όπου οι γονείς του εργάζονταν στο ξενοδοχειακό συγκρότημα «Πόρτο Καρράς». Ο Παναγιώτης, από την άλλη, μεγάλωσε στις γειτονιές του Υμηττού και αφού περιηγήθηκε σε διάφορα αθλήματα, όπως το μπάσκετ, κατέληξε στη θάλασσα και την ιστιοπλοΐα. Μάλιστα πριν από χρόνια ξεκίνησαν ως αντίπαλοι: ο Παύλος υπήρξε αθλητής του Αθλητικού Ομίλου Βουλιαγμένης, ενώ ο Παναγιώτης του Ναυταθλητικού Συλλόγου Πειραιά.

Το 2007 ήταν η τελευταία χρονιά όπου οι δυο τους πήραν θέση στο νερό ως αντίπαλοι. Εκτοτε έδωσαν μια κοινή υπόσχεση: να μη χωρίσουν ποτέ αθλητικά και να ανεβαίνουν συνεχώς στο βάθρο.



Τι είναι, όμως, αυτό που τους γοητεύει περισσότερο στην ιστιοπλοΐα; «Μας αρέσει αυτό το άθλημα γιατί είναι μοναχικό, ήσυχο και απαιτεί πάνω απ’ όλα συγκέντρωση. Σε προκαλεί να αναμετρηθείς με τα στοιχεία της φύσης και με τον εαυτό σου. Στις προπονήσεις βρίσκεσαι μεταξύ ουρανού και θάλασσας και, όσο κι αν οι συνθήκες είναι δύσκολες, η γαλήνη της μοναχικότητας υπερισχύει», τονίζει ο Παναγιώτης. Οσο για τις διακρίσεις τους; «Κάθε φορά που ανεβαίνουμε στο βάθρο ακόμη κι αν τα χέρια μας βγάζουν αίμα από την προσπάθεια ή το σώμα μας υποφέρει από τους πόνους, ξέρουμε ότι άξιζε τον κόπο», συμπληρώνει ο Παύλος. «Το να βλέπεις τη σημαία της πατρίδας σου να κυματίζει ψηλά δεν αποτυπώνεται με λέξεις. Οι στιγμές που βιώνουμε εμείς οι αθλητές είναι μοναδικές», καταλήγει.



«Κάνουμε παρέα και πάνω απ’ όλα είμαστε φίλοι. Αν δεν έχεις με τον άλλον χημεία, δεν φτάνεις σε μεγάλες επιδόσεις»

Οι δύο φίλοι περνούν πολλές ώρες μαζί στη θάλασσα και άλλες τόσες στη στεριά, κάτι το οποίο είναι ακατόρθωτο αν δεν είχαν και καλή χημεία. «Κάνουμε παρέα και πάνω απ’ όλα είμαστε φίλοι. Αν δεν έχεις με τον άλλον χημεία, δεν φτάνεις σε μεγάλες επιδόσεις», διευκρινίζουν. Δεν αγαπούν το ξενύχτι, γι’ αυτό και αποφεύγουν τις βραδινές εξόδους, προτιμώντας ένα ωραίο γεύμα ή έναν καφέ κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Και από σχέσεις; Ο Παναγιώτης έχει εδώ και κάποιο διάστημα μόνιμη σχέση, ενώ ο Παύλος δηλώνει «ελεύθερος και ωραίος». Ωστόσο, ποτέ δεν θα άφηναν ένα τρίτο πρόσωπο να επηρεάσει τη μεταξύ τους σχέση, λένε και οι δύο.