Η Coca-Cola ταυτίζεται διαχρονικά με τα Χριστούγεννα και τις εορτές του νέου έτους και το κάνει πάντοτε μοναδικά. Φέτος το κάνει ακόμη καλύτερα, πραγματοποιώντας με το κατακόκκινο φορτηγό το μεγαλύτερο χριστουγεννιάτικο tour που έγινε ποτέ στην Ελλάδα και μας προσκαλεί να φέρουμε τη μαγεία... στο χωριό μας!
Ρομάν Ντιρί: Ο ΡομανΝτι-κός
Ρομάν Ντιρί: Ο ΡομανΝτι-κός
Ο Γάλλος ηθοποιός μπορεί να αλλάζει πρόσωπο για την «Καινούρια φιλενάδα», αλλά διατηρεί το ταλέντο του ακέραιο
Tην επόμενη εβδομάδα κυκλοφορεί στις αίθουσες η νέα υπέροχη ταινία του ασταμάτητου Φρανσουά Οζόν με τίτλο «Η καινούρια φιλενάδα», στην οποία η Αναΐς Ντεμουστιέ ανακαλύπτει μια άγνωστη πλευρά του συζύγου της -νεκρής πλέον- κολλητής της. Στον ρόλο του συζύγου ο Ρομάν Ντιρί δίνει μία από τις καλύτερες ερμηνείες της ζωής του, αξιοθαύμαστη και λεπτεπίλεπτη, αποδεικνύοντας πως είναι ένας από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του διεθνώς.
Είναι πολύ ενδιαφέρον πώς το σινεμά θα είχε χάσει την εντυπωσιακή του παρουσία αν δεν είχε διασταυρωθεί, φοιτητής Καλών Τεχνών, στα 19 του τότε, με έναν διευθυντή κάστινγκ. Του πήρε λίγο καιρό μάλιστα να το αποφασίσει. «Δεν ήμουν σίγουρος ότι ήθελα να γίνω ηθοποιός», έχει αναφέρει στο «Interview». «Δεν με ενδιέφερε ο τρόπος που ήθελαν να κάνουν ταινίες στη Γαλλία».
Η πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση στο «Le péril jaune» του Σεντρίκ Κλαπίς τού άλλαξε τη γνώμη και σηματοδότησε μια συνεργασία που θα συνεχιζόταν για έξι ακόμα ταινίες, ανάμεσά τους και η τριλογία του «Euroflirt» - «Ρώσικες κούκλες» - «Μια Γαλλίδα στο Μανχάταν».
Για την πρώτη και πιο δημοφιλή είχε αναγκαστεί να μάθει ισπανικά σε σύντομο χρονικό διάστημα - από τότε νιώθει πολύ πιο άνετα να τα μιλά παρά τα αγγλικά που έμαθε στο σχολείο.
Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν έμεινε ο Ντιρί κολλημένος στον Κλαπίς: έχει συνεργαστεί με μια σειρά από σημαντικούς σκηνοθέτες όπως ο Τονί Γκατλίφ («Gadjo Dilo», «Εξόριστοι»), ο Πατρίς Σερό («Καταδίωξη»), ο Μισέλ Γκοντρί («Ο αφρός των ημερών») και ο Ζακ Οντιάρ («Ο χτύπος που έχασε η καρδιά μου»).
Ηταν στην αριστουργηματική ταινία του τελευταίου που ο Ντιρί έγινε άμεσα γνωστός διεθνώς. Εχοντας μάθει (από την αδερφή του) πώς να παίζει πιάνο, απέδωσε με σπάνια ισορροπία έντασης και ευαισθησίας τις ταλαντώσεις ενός άντρα που διχάζεται ανάμεσα στον βίαιο κόσμο που έχει κληρονομήσει από τον εγκληματία πατέρα του και την κρυφή του επιθυμία να γίνει πιανίστας.
Τελειομανής, ο Ντιρί αποφάσισε να μην κοιμάται κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων για να μεταφέρει όλη την τσίτα του χαρακτήρα. Οπως ομολογεί στον «Guardian», έχει ακόμα άγχος προτού ξεκινήσει μια ταινία: «Είναι το μυστικό μου. Εχω αγωνία να κάνω τα πράγματα σωστά. Πάντα. Αλλά δεν μετανιώνω που δεν πήγα σε δραματική σχολή, φοβόμουν όλα τα μαθήματα. Είμαι αλλεργικός στις τεχνικές λεπτομέρειες. Το πιο σημαντικό πράγμα είναι η ζωή, τα πράγματα που συναντάς όταν ζεις: η θλίψη, η χαρά. Το κενό είναι ό,τι χειρότερο».
Με πατέρα αρχιτέκτονα και μητέρα χορεύτρια, ο Ντιρί μεγάλωσε σε μια οικογένεια με άλλα δύο αδέρφια. Εκείνος είναι ο βενιαμίν, κάτι που έχει παραδεχτεί πως τον ώθησε να θέλει να τραβά την προσοχή. Τώρα στα 41 του μεγαλώνει τον δικό του γιο μαζί με τη σύντροφό του και ηθοποιό Ολιβιά Μποναμί. Και απολαμβάνει όλη την προσοχή του κόσμου χωρίς να προσπαθεί καν και χωρίς να χάνει το χιούμορ του. Τα πράγματα είναι απλά για τον Ντιρί, ακόμα κι όταν περιγράφει τη φιλία του με ένα μέλος των Daft Punk (!), με τον οποίο ανακάλυψε για πρώτη φορά τη Νέα Υόρκη.
Είναι πολύ ενδιαφέρον πώς το σινεμά θα είχε χάσει την εντυπωσιακή του παρουσία αν δεν είχε διασταυρωθεί, φοιτητής Καλών Τεχνών, στα 19 του τότε, με έναν διευθυντή κάστινγκ. Του πήρε λίγο καιρό μάλιστα να το αποφασίσει. «Δεν ήμουν σίγουρος ότι ήθελα να γίνω ηθοποιός», έχει αναφέρει στο «Interview». «Δεν με ενδιέφερε ο τρόπος που ήθελαν να κάνουν ταινίες στη Γαλλία».
Η πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση στο «Le péril jaune» του Σεντρίκ Κλαπίς τού άλλαξε τη γνώμη και σηματοδότησε μια συνεργασία που θα συνεχιζόταν για έξι ακόμα ταινίες, ανάμεσά τους και η τριλογία του «Euroflirt» - «Ρώσικες κούκλες» - «Μια Γαλλίδα στο Μανχάταν».
Για την πρώτη και πιο δημοφιλή είχε αναγκαστεί να μάθει ισπανικά σε σύντομο χρονικό διάστημα - από τότε νιώθει πολύ πιο άνετα να τα μιλά παρά τα αγγλικά που έμαθε στο σχολείο.
Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν έμεινε ο Ντιρί κολλημένος στον Κλαπίς: έχει συνεργαστεί με μια σειρά από σημαντικούς σκηνοθέτες όπως ο Τονί Γκατλίφ («Gadjo Dilo», «Εξόριστοι»), ο Πατρίς Σερό («Καταδίωξη»), ο Μισέλ Γκοντρί («Ο αφρός των ημερών») και ο Ζακ Οντιάρ («Ο χτύπος που έχασε η καρδιά μου»).
Ηταν στην αριστουργηματική ταινία του τελευταίου που ο Ντιρί έγινε άμεσα γνωστός διεθνώς. Εχοντας μάθει (από την αδερφή του) πώς να παίζει πιάνο, απέδωσε με σπάνια ισορροπία έντασης και ευαισθησίας τις ταλαντώσεις ενός άντρα που διχάζεται ανάμεσα στον βίαιο κόσμο που έχει κληρονομήσει από τον εγκληματία πατέρα του και την κρυφή του επιθυμία να γίνει πιανίστας.
Τελειομανής, ο Ντιρί αποφάσισε να μην κοιμάται κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων για να μεταφέρει όλη την τσίτα του χαρακτήρα. Οπως ομολογεί στον «Guardian», έχει ακόμα άγχος προτού ξεκινήσει μια ταινία: «Είναι το μυστικό μου. Εχω αγωνία να κάνω τα πράγματα σωστά. Πάντα. Αλλά δεν μετανιώνω που δεν πήγα σε δραματική σχολή, φοβόμουν όλα τα μαθήματα. Είμαι αλλεργικός στις τεχνικές λεπτομέρειες. Το πιο σημαντικό πράγμα είναι η ζωή, τα πράγματα που συναντάς όταν ζεις: η θλίψη, η χαρά. Το κενό είναι ό,τι χειρότερο».
Με πατέρα αρχιτέκτονα και μητέρα χορεύτρια, ο Ντιρί μεγάλωσε σε μια οικογένεια με άλλα δύο αδέρφια. Εκείνος είναι ο βενιαμίν, κάτι που έχει παραδεχτεί πως τον ώθησε να θέλει να τραβά την προσοχή. Τώρα στα 41 του μεγαλώνει τον δικό του γιο μαζί με τη σύντροφό του και ηθοποιό Ολιβιά Μποναμί. Και απολαμβάνει όλη την προσοχή του κόσμου χωρίς να προσπαθεί καν και χωρίς να χάνει το χιούμορ του. Τα πράγματα είναι απλά για τον Ντιρί, ακόμα κι όταν περιγράφει τη φιλία του με ένα μέλος των Daft Punk (!), με τον οποίο ανακάλυψε για πρώτη φορά τη Νέα Υόρκη.
Η «Καινούρια φιλενάδα» του Οζόν δεν είναι και τόσο απλή υπόθεση: έχει πολλές ενδιαφέρουσες θεματικές προεκτάσεις και ειδικότερα προκλήσεις για έναν ηθοποιό. Δεν ήταν όμως έκπληξη που ο Οζόν επέλεξε τον Ντιρί για έναν τόσο απαιτητικό ρόλο. «Μου έχουν πει πολλές φορές πως έχω μια θηλυκή πλευρά, ότι μπορούν να τη δουν όταν παίζω», είχε δηλώσει ο Ντιρί στους «LA Times» στο παρελθόν. «Δεν νομίζω ότι είναι κάτι που ελέγχω, είναι μέσα μου. Μου αρέσει να είμαι εύθραυστος. Προσπαθώ να είμαι κοντά σ’ αυτή την ενέργεια και την ευαισθησία. Μου αρέσει αυτό». Κι εμάς.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα