Η Μαριόν της διπλανής πόρτας

Είναι δύσκολο να αντισταθείς στη Μαριόν Κοτιγιάρ. Αρχικά δεν (φαίνεται ότι) προσπαθεί να σε κερδίσει. Παρά τις αψεγάδιαστες ερμηνείες της (με ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως η αστεία σκηνή θανάτου της στο «Σκοτεινός ιππότης: Η επιστροφή»), δεν έχει αυτό το «υπερβολικά τέλειο» του Ντάνιελ Ντέι Λιούις. Επιπλέον, οι επιλογές της αυτές καθαυτές φανερώνουν έναν άνθρωπο που και σκέφτεται αλλά και ζει στο φουλ αυτό που κάνει. Γι’ αυτό και μπορεί να παραδίδει εξίσου αξέχαστες εμφανίσεις στη «Ζωή σαν τριαντάφυλλο» και το «Inception», ενώ δεν έχει κανέναν δισταγμό να εμφανιστεί στο σίκουελ του «Anchorman» (καταπληκτικό;) μετά το «Σώμα με σώμα».

Οπως έχει ομολογήσει ο Κρίστοφερ Νόλαν, εκείνο που τον κέρδισε στην ηθοποιό είναι πως έχει ένα σπάνιο χάρισμα που συνδυάζει το εξωτικό με το προσβάσιμο. Αυτός είναι ίσως και ο λόγος που οι αδερφοί Νταρντέν επέλεξαν τη Γαλλίδα ηθοποιό για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη νέα τους ταινία «Δύο ημέρες, μία νύχτα» (που είναι και η πρόταση του Βελγίου για Οσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας), παρά το οσκαρικό της παρελθόν. Οι Βέλγοι σκηνοθέτες συνήθως δουλεύουν με συγκεκριμένους συνεργάτες και επιλέγουν ως επί το πλείστον άγνωστους ή ερασιτέχνες ηθοποιούς για τους κεντρικούς ρόλους. Ακόμα και η ίδια η Κοτιγιάρ τα έχασε όταν της πρότειναν τη δουλειά. «Γνώρισα τους αδερφούς Νταρντέν στα γυρίσματα του “Σώμα με σώμα”», θυμάται η ηθοποιός και συνεχίζει: «Ενιωσα δέος, τους θαύμαζα πολύ ανέκαθεν. Πίστευα ότι ήταν πέρα από τις δυνατότητές μου - δεν συνεργάζονται συχνά με ηθοποιούς σαν εμένα. Ηξερα ότι αν δούλευα στις ΗΠΑ, θα μου δινόταν η ευκαιρία να συνεργαστώ με περισσότερους σκηνοθέτες, αλλά οι Νταρντέν; Ηταν πραγματική έκπληξη και χαρά ταυτόχρονα. Στην πρώτη μας συνάντηση ήμουν σαν μικρό παιδί: προσπαθούσα να το καταπιέσω, αλλά δεν τα κατάφερνα. Τους είπα “είμαι τόσο χαρούμενη που δουλεύω μαζί σας, θα μπορούσα να κάνω τούμπες”»!

Στην ταινία η Κοτιγιάρ υποδύεται μια γυναίκα η οποία έχει στη διάθεσή της μόλις δύο 24ωρα για να ανατρέψει μια ψηφοφορία που θα καθορίσει το αν θα απολυθεί ή όχι από τη δουλειά της. «Η Σάντρα είναι μια πραγματική ηρωίδα και ήταν μια ιδιαίτερη πρόκληση για μένα ο ρόλος αυτός», σημειώνει η Κοτιγιάρ και προσθέτει: «Μια γυναίκα που συναντά τους συναδέλφους της και προσπαθεί να τους πείσει να σκεφτούν την ψήφο τους - η συνεχής επανάληψη σήμαινε ότι έπρεπε να δουλέψω πολύ σε διαφορετικές χροιές και παραλλαγές. Πρόκειται για μια συνηθισμένη γυναίκα που γνωρίζει το κόστος των πραγμάτων. Καταλαβαίνει γιατί κάποιοι από τους συναδέλφους της επιλέγουν να κρατήσουν τα χρήματα αντί να σωθεί η δουλειά της. Κανείς δεν γνωρίζει τι θα έκανε στη θέση της και η ίδια η ταινία δεν κρίνει κανέναν. Αυτό την κάνει τόσο δυνατή».

Δύναμη έχει και η ίδια η Κοτιγιάρ. Επιμένει πως πάντα ένιωθε στο περιθώριο και ότι πρέπει να καταβάλει προσπάθεια για να υπερβεί τους φόβους και την αμηχανία της μπροστά σε ανθρώπους που δεν ξέρει. Εχει πολύ ενδιαφέρον να το λέει αυτό μια γυναίκα που πέφτει χωρίς δισταγμό σε ρόλους όπως η Λαίδη Μακβέθ (στη νέα μεταφορά του σαιξπηρικού έργου με τον Μάικλ Φασμπέντερ) και η οποία δηλώνει πως το επόμενο μεγάλο της όνειρο είναι η κωμωδία. «Οι κωμικοί που ξέρω, όπως ο Γουίλ Φέρελ, ο Τζόνα Χιλ και ο Ζαν Ντιζαρντέν, παρατηρούν την ανθρωπότητα καλύτερα από τους γύρω τους», είπε στον «Guardian». «Α, και θα μου άρεσε να παίξω έναν άντρα», πρόσθεσε. Τι υπέροχη ιδέα.