Βασιλική Τρουφάκου:«Το δικό μου Κάτω Παρτάλι»

Το απόγευμα της περασμένης Πέμπτης, σε ένα καφέ στο Κουκάκι, ήταν η πρώτη φορά που συνάντησα τη Βασιλική Τρουφάκου στο πλαίσιο μιας επαγγελματικής υποχρέωσης. Μέχρι τότε βρισκόμασταν συνήθως στο δικό μας Κάτω Παρτάλι, τα Παπαδιάνικα Λακωνίας, το χωριό αναφοράς των παιδικών μας χρόνων. Τη θυμάμαι τα καλοκαίρια στους δρόμους της παραθαλάσσιας Πλύτρας με αθλητικά παπούτσια, να σχοινοβατεί ανάμεσα σε μια πρώιμη ωριμότητα και την αθωότητα της ηλικίας της. Η Βασιλική, ένα αξιολάτρευτο πλάσμα από τότε, συμμετείχε πάντα σε όλες τις εκδηλώσεις της μεγάλης παρέας που έδιναν ζωή στο δικό μας χωριό, στα ξενύχτια, στις βουτιές στο λιμάνι, στις βόλτες με τα ποδήλατα. Αργότερα έμαθα ότι παράλληλα με τις σπουδές της στο Εθνικό Θέατρο σπούδαζε πολιτικός μηχανικός στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο και πως σήμερα, ανάμεσα στις ατέλειωτες ώρες προβών και γυρισμάτων, καταφέρνει και βρίσκει χρόνο για να ολοκληρώσει τη διπλωματική της εργασία. Στο θεατρικό σανίδι την είχα πρωτοδεί σε μια παράσταση του Εθνικού, όταν συμμετείχε σε μια διασκευασμένη εκδοχή της «Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων» του Λιούις Κάρολ, και ξεχώριζε για την αέρινη κίνησή της.

Εκτοτε κύλησε πολύ νερό στον μύλο των υποκριτικών της τεχνικών, αλλά όταν την παρακολούθησα στο «Κάτω Παρτάλι» αναρωτήθηκα αν στην άρτια απόδοση του ρόλου της συνέβαλε και η καταγωγή της. «Φυσικά και με βοήθησε», μου απάντησε ενθουσιασμένη στην αρχή της κουβέντας μας: «Εμείς διδαχτήκαμε πολλά από το δικό μας Κάτω Παρτάλι, αν και το Κάτω Παρτάλι της σειράς είναι πιο σκοτεινό καθώς πρόκειται για μια σουρεαλιστική κωμωδία». Ωστόσο δεν παρέλειψε να παραδεχτεί πως όσα συμβαίνουν στην επιτυχημένη σειρά μοιάζουν με πράγματα και καταστάσεις με τα οποία έχει συνδεθεί κατά το παρελθόν.

«Μου ήταν όλα πολύ γνώριμα. Νιώθω ότι έχω μια ρίζα ενεργή από κάπου την οποία τη φέρω και στον ρόλο μου». Το δικό της Κάτω Παρτάλι είναι ένα χωριό κοντά στη Μονεμβασιά, σαφώς πιο «φιλελεύθερο» από αυτό του σεναρίου, αλλά και με αρκετές ομοιότητες που αφορούν σε πρόσωπα, καταστάσεις και συνήθειες της ελληνικής επαρχίας. «Θα σου πω κάτι για να το καταλάβεις. Η στιγμή που έρχεται ο Πολύκαρπος να μου δώσει το τεστ εγκυμοσύνης και είναι κάποιος στημένος στη γωνία και με κοιτάζει μου θύμισε πολύ το χωριό μας. Ξέρεις πολύ καλά, όπως πολύ καλά ξέρω κι εγώ, πώς είναι την ώρα που δεν θέλεις να σε δει κανείς να αισθάνεσαι όλα τα βλέμματα στραμμένα επάνω σου».

Στο πετσί του ρόλου
Η ζωή της στο χωριό, όπως παραδέχεται και η ίδια, αποτέλεσε ένα γεγονός που τη βοήθησε να μπει καλύτερα στο πετσί του ρόλου, όσοι όμως τη γνωρίζουν καλά ξέρουν πως ούτως ή άλλως η Βασιλική δουλεύει κάθε ρόλο της με μεγάλη επιμονή. Οπως ακριβώς δούλεψε και τη Χίλντε στην παράσταση «Ο αρχιμάστορας Σόλνες» του Ερίκου Ιψεν στο Από Μηχανής Θέατρο. «Η Χίλντε είναι ένα κορίτσι το οποίο μπαίνει την κατάλληλη στιγμή στη ζωή του αρχιμάστορα Σόλνες και φέρνει τη μεγάλη ανατροπή», εξηγεί για το έργο που αποτελεί ένα από τα μεγάλα κεφάλαια της παγκόσμιας δραματουργίας. «Πρόκειται για έναν πολύ αινιγματικό ρόλο. Ενώ στην πρώτη πράξη βλέπουμε ένα οικογενειακό περιβάλλον ολοκληρωμένο, ξαφνικά έρχεται η Χίλντε και ανατρέπει την ήδη διαταραγμένη ισορροπία. Ο ρόλος μου είναι ένας ρόλος-δώρο, που μπορεί κάλλιστα να ξεμυαλίσει ένα κορίτσι σε ευαίσθητη ηλικία και να το ωθήσει να γίνει ηθοποιός».

Οι δύο τελευταίοι μήνες ήταν για τη Βασιλική κάτι το πρωτόγνωρο καθώς προσπάθησε για πρώτη φορά να ισορροπήσει ανάμεσα στις πρόβες του θεατρικού όπου πρωταγωνιστεί και στα γυρίσματα ενός σίριαλ που απαιτούσαν δουλειά, συγκεκριμένο ωράριο και... μπάνιο στη θάλασσα μέσα στον Δεκέμβριο.

Οταν το περασμένο φθινόπωρο δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από τον σκηνοθέτη Παντελή Παγουλάτο, ο οποίος της πρότεινε να συμμετάσχει στην ακρόαση για τον ρόλο της Μυρτώς στο «Κάτω Παρτάλι», προετοιμαζόταν ήδη για τον «Αρχιμάστορα Σόλνες». Η Βασιλική πήρε στα χέρια της ένα φανταστικό κείμενο, τον Νοέμβριο τον ρόλο και μία εβδομάδα αργότερα ξεκίνησε γυρίσματα. Το σπίτι της σειράς βρίσκεται στο Καπανδρίτη, όπως και πολλοί άλλοι χώροι, και έτσι ξεκίνησαν για εκείνη τα καθημερινά «ταξίδια» για τα γυρίσματα - αλλά και στη Βάρη, στο Γκάζι και το Κολωνάκι.

Πρόκειται για την πρώτη της συμμετοχή σε τηλεοπτική παραγωγή, μια πρωτόγνωρη διαδικασία που έπρεπε να μάθει γρήγορα. Η ευρεία απήχηση της σειράς την ικανοποιεί αλλά συνάμα την ξαφνιάζει καθώς μέχρι σήμερα απευθυνόταν σε πολύ μικρότερα κοινά. «Πέρυσι έκανα κάτι που χαρακτηρίστηκε πολιτικό θέατρο», μου υπενθυμίζει και διερωτώμαι αν η ξαφνική της επιτυχία και η επακόλουθη δημοσιότητα μπορούν να επηρεάσουν τις συνήθειες ετών. «Δεν ξέρω ακόμη σε τι μεταφράζεται αυτή η επιτυχία στη ζωή μου. Προχθές κάποιοι δημοσιογράφοι με ρώτησαν αν με αναγνωρίζει ο κόσμος στον δρόμο και τους απάντησα: “Οχι, είστε οι πρώτοι!”».
Η χρονιά αυτή μάλλον θα συνεχίσει να είναι γενναιόδωρη απέναντί της, καθώς εκτός από το «Κάτω Παρτάλι» έχει ήδη συνεργαστεί με τον Λάκη Λαζόπουλο στη νέα σειρά «Διά ταύτα» που θα προβληθεί από τον ALPHA. «Είμαι η κοπέλα του Τζίμη», λέει με καμάρι.

Οταν ο Λάκης παρουσίαζε για πρώτη φορά τον ρόλο του Τζίμη στους «Δέκα Μικρούς Μήτσους», η Βασιλική δεν είχε συμπληρώσει ακόμα τα δέκα της χρόνια. Σήμερα, ως ταλαντούχα ενζενί, έχει την τύχη και τη χαρά να βρίσκεται δίπλα του. «Ο Λάκης Λαζόπουλος είναι μια κωμική ιδιοφυΐα που έχει γράψει τη δική του ιστορία στο καλλιτεχνικό στερέωμα. Ενας άνθρωπος που με κάνει να αισθάνομαι ήρεμη, δημιουργική και πλήρης». Λίγο προτού χωριστούμε για ακόμη μία φορά, με κοιτάζει με εκείνο το αθώο χαμόγελο της μικρής Βασιλικής από το δικό μας Κάτω Παρτάλι: «Εχω καλοπέσει φέτος...», μου λέει.