Οφσάιντ

Φανταστείτε το εξής σενάριο. Μέγα Σάββατο μεσημέρι και το πρόγραμμα έχει ντέρμπι. Κι όχι ντέρμπι ό,τι κι ό,τι, αλλά ντέρμπι που κρίνει τίτλο. Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός, ξέρω ’γω. Ή Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός.

Έχουμε φτάσει λοιπόν, δώδεκα λεπτά πριν απ’ το τέλος, ο φιλοξενούμενος προηγείται 1-0, αλλά ο γηπεδούχος πιέζει αφόρητα. Όλα δείχνουν ότι η ισοφάριση είναι θέμα χρόνου, ώσπου ο φιλοξενούμενος βγαίνει στην κόντρα. Ο σέντερ φορ, δυο μέτρα πίσω απ’ την άμυνα σκοράρει, αλλά ο λάινσμαν κάνει το κορόιδο: κατακυρώνει το γκολ κι η σεμνή τελετή λαμβάνει τέλος...

Το ντέρμπι τελειώνει. Κάποια σφυρίγματα στον επόπτη, ο κόσμος αποχωρεί μα παροιμιώδη τάξη, οι νικητές πανηγυρίζουν, οι χαμένοι λένε ότι «το γκολ ήταν καθαρό οφσάιντ, αλλά έτσι το είδε ο λάινσμαν και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να τ’ αλλάξουμε». Κι αυτό ήταν.

Σενάριο επιστημονικής φαντασίας, θα μου πείτε. Ναι. Για την Ελλάδα. Γιατί στην Αγγλία αυτό ακριβώς συνέβη στο Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ - Τσέλσι. Κοτζάμ κούπα πιθανότατα θα κριθεί από ένα γκολ μισό στρέμμα οφσάιντ. Κι ούτε που ασχολήθηκε κανείς...

(Το μόνο που δεν ξέρω είναι ποιο απ’ τα παραπάνω είναι πιο ουτοπικό για την ελληνική πραγματικότητα: να κριθεί ένας τίτλος από πεντακάθαρο γκολ οφσάιντ ή να γίνουν ματς πρωταθλήματος πασχαλιάτικα...)