Ο «οικογενειάρχης» Ότο Ρεχάγκελ…

Χρόνια τώρα ακούμε την ίδια ιστορία: η εθνική είναι μια πολύ δεμένη οικογένεια, εξ ου και οι επιτυχίες της, με κορυφαία, εξυπακούεται, την κατάκτηση του Γιούρο 2004.
Καμία αντίρρηση ως προς αυτό. Αρκεί ό χρόνος του προσωπικού ρήματος από ενεστώτας να γίνει παρατατικός. Με άλλα λόγια, η εθνική ΗΤΑΝ μια δεμένη οικογένεια… Μ’ αυτή τη μικρή, αλλά ουσιαστική, χρονολογική αλλαγή, η ιστορία αποκτά όντως το πραγματικό της νόημα και δεν καταντά παραμύθι…
Διότι, κακά τα ψέματα, τα δύο τελευταία χρόνια οι δεσμοί τούτης της οικογένειας έχουν αρχίσει και χαλαρώνουν. Διάφορα μικρά και μεγάλα περιστατικά έχουν συμβεί στο διάστημα αυτό. Περιστατικά που επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές, όχι επειδή συνέβησαν, αλλά επειδή ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ…

Και κατά το παρελθόν, αναντίρρητα, υπήρχαν στα αποδυτήρια διχογνωμίες, φωνές, ακόμα και τσακωμοί –αλίμονο, μια οικογένεια, όσο δεμένη κι αν είναι, έχει πάντα και τις εντάσεις της. Η διαφορά, ωστόσο, είναι ότι απ’ όσα συνέβαιναν τότε ελάχιστα έβλεπαν το φως της δημοσιότητας. Και τούτο διότι ο αρχηγός της οικογένειας, ο Ότο Ρεχάγκελ, με τη στιβαρή του στάση, έπειθε τους πάντες για την ορθότητα του πάνσοφου ελληνικού ρητού «τα εν οίκω μη εν δήμω»…

Αλλά τώρα τα χρόνια περάσανε. Ο χερ Ότο έκλεισε ήδη τα εβδομήντα ένα του χρόνια. Ανθρώπινο είναι, κατανοητό, ότι η στιβαρότητα και η αποφασιστικότητά του έχει χαλαρώσει. Λογικό, επομένως, να έχουν χαλαρώσει και οι δεσμοί της οικογένειας…
Το σημαντικότερο απ’ όλα, ωστόσο, είναι άλλο: στην ουσία ο ίδιος ο Ρεχάγκελ, με τις δηλώσεις που έκανε μετά το ματς, αποκάλυψε τον… ψιλοχαμό που έγινε στα αποδυτήρια στο ματς με τη Λετονία. Και μετά από δυο μέρες βγήκε κι είπε ότι «είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα», πως «αυτά γίνονται στο ποδόσφαιρο» και ότι «τέτοιες εντάσεις ανεβάζουν την αδρεναλίνη και το πείσμα των παικτών»…

Συμφωνούμε κι επαυξάνουμε. Όποιος έχει παίξει ποδόσφαιρο ξέρει ότι πράγματι ισχύουν αυτά που λέει ο Γερμανός. Έλα, όμως, που ο περισσότερος κόσμος δεν έχει παίξει ποδόσφαιρο. Και δυστυχώς αυτό που του έχει «περάσει» από τον τρόπο που σερβίρεται η είδηση στην Ελλάδα είναι ότι τα «φραστικά επεισόδια» (ατυχέστατη έκφραση, αλλά αυτή είναι άλλη, πονεμένη ιστορία…) στα αποδυτήρια δεν είναι καλό πράγμα. Ο περισσότερος κόσμος νομίζει ότι, αν ανταλλάξουν κάποιοι συμπαίκτες μερικά λόγια παραπάνω, πάει να πει ότι το γυαλί ράγισε και δεν ξανακολλάει, ξεχνώντας βέβαια ότι τέτοιου είδους λόγια λέγονται ακόμα και στις καλύτερες οικογένειες, ακόμα και στη δική τους…

Ο Ρεχάγκελ, λοιπόν, τα ήξερε και τα ξέρει όλα αυτά. Αλλά δεν κάνει πλέον κάτι για να προστατέψει την ΙΔΙΟΤΙΚΟΤΗΤΑ της «οικογένειάς» του…
Και εκεί ακριβώς έγκειται πλέον η χαλάρωση των «οικογενειακών» δεσμών, όχι στο αν ο Καραγκούνης είπα δυο λόγια παραπάνω με τον Κατσουράνη…