Γραμματικάκης: Μια διαφορετική προσέγγιση για τη διδασκαλία της Ιστορίας

Δύο νέα βιβλία Ιστορίας, που εξέδωσε το Κέντρο για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη παρουσιάστηκαν στο Ευρωκοινοβούλιο με τη στήριξη του ευρωβουλευτή του Ποταμιού Γ. Γραμματικάκη.

Τα βιβλία αυτά προορίζονται για τη διδασκαλία της Ιστορίας στα βαλκανικά κράτη και στοχεύουν στην κατανόηση μεταξύ των λαών μέσα από την υιοθέτηση μιας κριτικής ματιάς της Ιστορίας. Καλύπτουν την περίοδο από τον Ψυχρό Πόλεμο έως και το έτος 2008 και έτσι συμπληρώνουν τα τέσσερα προηγούμενα βιβλία του Κέντρου, που εκτείνονται μέχρι και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Καίρια συμβολή στις νέες αυτές εκδόσεις είχαν η καθηγήτρια Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Χριστίνα Κουλούρη και ο ιστορικός Κώστας Καρράς, οι οποίοι παρουσίασαν στο Ευρωκοινοβούλιο τις νέες εκδόσεις.
 
Την εκδήλωση συνδιοργάνωσαν μαζί με τον Γ. Γραμματικάκη, η Αντιπρόεδρος του ΕΚ Ulrike Lunacek (Αυστρία, Πράσινοι) και οι ευρωβουλευτές Eduard Kukan (Σλοβακία, Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα), Tanja Fajon (Σλοβενία, Σοσιαλδημοκράτες), Knut Fleckenstein (Γερμανία, Σοσιαλδημοκράτες) και Ivan Jakovčić (Κροατία,  Φιλελεύθεροι).
 
O Επίτροπος για την Πολιτική Γειτονίας και τη Διεύρυνση Johannes Hahn χαιρέτησε την εκδήλωση τονίζοντας ότι η ευρωπαϊκή χρηματοδότηση που έχει λάβει το Κέντρο ήταν μια καλή επένδυση για την κατασκευή «λεωφόρων για την Παιδεία». Συνεχάρη στη συνέχεια τους συντελεστές για την επιμονή τους να εργάζονται με συνέπεια παρά τις πολλές και έντονες αντιδράσεις.
 
Ο κ. Γραμματικάκης στην ομιλία του αναφέρθηκε στο ρόλο που διαδραματίζουν τα σχολικά εγχειρίδια της Ιστορίας, αποτυπώνοντας συχνά μια εθνοκεντρική, περιορισμένη οπτική των ιστορικών γεγονότων, που αποστερεί τους μαθητές από τη δυνατότητα να κατανοήσουν πραγματικά την Ιστορία και να αντλήσουν τα κατάλληλα διδάγματα. «Τα βιβλία του Κέντρου είναι μια πρωτοποριακή επιλογή», πρόσθεσε ο ευρωβουλευτής. «Δεν φιλοδοξούν να αντικαταστήσουν τα υπάρχοντα εγχειρίδια γράφοντας μια ενιαία εκδοχή της Ιστορίας, αλλά να την ξαναγράψουν διδάσκοντας Μέθοδο αντί για Περιεχόμενο. Έτσι, η Ιστορία θα γίνει ένα εργαλείο κριτικής σκέψης, ένα εργαλείο για την ερμηνεία γεγονότων ως συνέπειες ανθρώπινων επιλογών και όχι στερεοτύπων. Περισσότερο από ποτέ, οι αντιλήψεις αυτές είναι επίκαιρες, αφού στην ίδια την Ευρώπη αλλά και στους γείτονές της ορθώνονται και πάλι ιδεολογίες και πρακτικές μισαλλοδοξίας και φανατισμού».