Στην τελική ευθεία οι υποψήφιοι της ΝΔ: Πού ποντάρουν Τζιτζικώστας, Μεϊμαράκης, Μητσοτάκης, Γεωργιάδης

Η αντίστροφη μέτρηση προς την κάλπη της προσεχούς Κυριακής για την ανάδειξη του επόμενου αρχηγού στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης βρίσκει τους τέσσερις διεκδικητές της νεοδημοκρατικού σκήπτρου αντιμέτωπους με την κούραση από τη μαραθώνια προεκλογική αντιπαράθεση, γεγονός που προκαλεί φόβους για μειωμένη συμμετοχή των παλαιών και νέων ψηφοφόρων στην εκλογική διαδικασία. Με δεδομένο το ναυάγιο της προσπάθειας για απευθείας αντιπαράθεση των τεσσάρων υποψηφίων (που εμφανίστηκε ως αδυναμία να συνεννοηθούν, αλλά στην πραγματικότητα υποκρύπτει τις διαφορετικές στοχεύσεις των επιτελείων τους), όλοι τους πλέον προσανατολίζονται στην ένταση του ρυθμού των περιοδειών, με στόχευση πλέον στις ειδικές κατηγορίες πιθανών ψηφοφόρων στις οποίες υπερτερεί ο καθένας εξ αυτών.

Σε αδρές γραμμές, ο νυν πρόεδρος Βαγγέλης Μεϊμαράκης επενδύει κατά βάση στους «κομματικούς», ενώ διατηρεί μεγάλες προσδοκίες και από τη στήριξη των καραμανλικών, ο κ. Αδωνις Γεωργιάδης ποντάρει σε όσους αισθάνονται δεξιοί αλλά και σε εκείνους που έχουν θετική εικόνα για την προηγούμενη κυβέρνηση και τον επικεφαλής της πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης ρίχνει το βάρος του στους εκτός κομματικών τειχών που θέλουν μια μεγάλη φιλελεύθερη Κεντροδεξιά, ενώ ο 37χρονος περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολος Τζιτζικώστας ελπίζει να συσπειρώσει τις δυνάμεις οι οποίες θέλουν τη ρήξη με το παρελθόν.  Η υψηλή αβεβαιότητα, ωστόσο, τόσο ως προς τον αριθμό των πολιτών που θα προσέλθουν να ψηφίσουν όσο και ως προς τη σύνθεση που θα έχει το εκλογικό σώμα στο οποίο θεωρητικώς εντάσσονται όλοι οι ενήλικοι Ελληνες που δεν έχουν στερηθεί τα πολιτικά τους δικαιώματα, δεν αφήνει πολλά περιθώρια για ασφαλείς προβλέψεις. Ετσι, λοιπόν, θεωρείται αναστρέψιμο από τα επιτελεία των άλλων υποψηφίων το δημοσκοπικό προβάδισμα του κ. Μεϊμαράκη που κατεγράφη το προηγούμενο διάστημα.

Απόστολος Τζιτζικώστας

«Αν σπάσουμε τα ταμπού, θα κυριαρχήσουμε»

«Η εκλογή αρχηγού θα κριθεί στο ένστικτο αυτοσυντήρησης της παράταξης» δηλώνει στη συνέντευξή του στο «ΘΕΜΑ» ο υποψήφιος για την ηγεσία της Ν.Δ. Απόστολος Τζιτζικώστας, και προσθέτει: «Κάθε φορά που η παράταξη έσπαγε ταμπού και τείχη κυριαρχούσε και κάθε φορά που κλεινόταν συντηρητικά σε “ασφαλείς” επιλογές έχανε».

Αφήνει αιχμές κατά του Βαγγέλη Μεϊμαράκη γιατί δεν θέλησε τον διάλογο πριν από την εκλογή, ενώ υποστηρίζει ότι εφόσον εκλεγεί δεν θα υπάρξει δυαρχία, παραπέμποντας στο μοντέλο Ρέντσι στην Ιταλία.

Γιατί να επιλέξει εσάς κάποιος ψηφοφόρος της Ν.Δ. στην εκλογή της 22ας Νοεμβρίου;  Για να μπορεί να ελπίζει βάσιμα ότι στις επόμενες εκλογές, σε αυτές που απέναντι θα είναι ο πραγματικός αντίπαλος, η χειρότερη, επικίνδυνα ανίκανη και πιο αναξιόπιστη κυβέρνηση που γνώρισε ο τόπος, η Νέα Δημοκρατία θα είναι εκεί έτοιμη και αποφασισμένη να νικήσει και να κυβερνήσει. Γιατί μπορώ να ζητήσω από τους ανθρώπους που πληγώσαμε, πικράναμε και στενοχωρήσαμε να γυρίσουν πίσω στην παράταξη που εκφράζει τις ιδέες τους. Το έχω πει και το ξαναλέω σε όσους κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν για ποιον λόγο επέλεξα να βγω μπροστά τώρα: δεν βιάστηκα, προσωπικά είχα χρόνο, η παράταξή μου όμως δεν έχει άλλο χρόνο - και η χώρα επίσης. Να το σκεφτούν αυτό έστω και τώρα, ποτέ δεν είναι αργά ξέρετε, όσοι μας σπρώχνουν σε έναν αργό πολιτικό θάνατο από ακινησία. Δεν υποστηρίζω ότι το κάνουν από προσωπικό υπολογισμό ή σχεδιασμό, αλλά τελικά το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει. Το έζησα στις εκλογές για την Περιφέρεια: αλλού η κοινωνία, αλλού ο κεντρικός μας σχεδιασμός. Τότε με πυροβολούσαν ως «αντάρτη» που παίζει προσωπικό παιχνίδια. Μετά το 71% που πήρε η περιφερειακή μας παράταξη, όμως, πείτε μου εσείς αν ήταν αντάρτικο ή ήταν η σωστή απόφαση όλων τότε -όχι μόνο δική μου- που ακούσαμε την κοινωνία και η κοινωνία μας το αναγνώρισε.

- Σε τι υπερέχετε έναντι των ανθυποψηφίων σας; Δεν είναι ζήτημα υπεροχής, είναι ζήτημα άλλης αντίληψης, άλλης πολιτικής ματιάς στα πράγματα. Δεν κινούμαι συντηρητικά γιατί οι εποχές είναι τόσο άγριες και ο κόσμος τόσο χτυπημένος από την κρίση που η συντήρηση χάνει κάθε θετικό πρόσημο. Ισοδυναμεί με συντήρηση της απελπισίας, της ισοπέδωσης προς τα κάτω και της διάλυσης της κοινωνίας.

- Πού νομίζετε ότι θα κριθεί η εκλογή; Στο ένστικτο αυτοσυντήρησης αυτής της παράταξης. To ξέρετε, είναι περίεργο, αλλά αν δει κανείς διαχρονικά τις ιστορικές στιγμές αυτής της παράταξης σε σχέση με την ηγεσία της, θα εκπλαγεί. Κάθε φορά που έσπαγε ταμπού και τείχη κυριαρχούσε και κάθε φορά που κλεινόταν συντηρητικά σε «ασφαλείς» επιλογές έχανε. Από την ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που ήταν ο «επαρχιώτης» τότε, η δυσάρεστη έκπληξη για το τότε αστικό πολιτικό κατεστημένο, μέχρι τον Κώστα Μητσοτάκη τη δεκαετία του ’80 που ήταν ο «ξένος» και τον σαραντάρη Κώστα Καραμανλή τη δεκαετία ’90 που τον υποτιμούσαν ανοιχτά. Αυτοί ήταν οι «επικίνδυνοι» του καιρού τους, οι οποίοι όμως οδήγησαν την παράταξη σε μεγάλες νίκες.

«Δεν θα κλείσω τη Ν.Δ.»

- Η εντύπωση που έχει επικρατήσει είναι ότι σας στηρίζει ο Αντώνης Σαμαράς. Αλλωστε οι περισσότεροι βουλευτές που αναδείχθηκαν κατά την πρωθυπουργία του έχουν δηλώσει ότι σας στηρίζουν. Ακούστε, ο Αντώνης Σαμαράς ήταν πρόεδρος της Ν.Δ. επί έξι χρόνια και πρωθυπουργός σχεδόν τα τρία από αυτά. Θέλετε να δούμε πόσοι υπουργοί του είναι με τον έναν ή τον άλλον; Θέλετε να δούμε πόσοι βουλευτές που, όπως λέτε, αναδείχθηκαν στις μέρες του στηρίζουν ποιον υποψήφιο; Να το δούμε όνομα προς όνομα, αλλά φοβάμαι ότι... θα στενοχωρηθούν αυτοί που έστησαν αυτό το σκηνικό. Γιατί το έστησαν με άλλο στόχο και όχι βέβαια την ενότητα, όπως λένε, του κόμματος! Οι μόνες μου πλάτες είναι ο κόσμος της Νέας Δημοκρατίας. Τελικά, τι θα πει σαμαρικός, καραμανλικός και μητσοτακικός όταν μιλάμε για βουλευτές; Τι είναι οι βουλευτές, ενεργούμενα; Να κάνω εγώ έναν ουσιαστικό διαχωρισμό: ότι σήμερα είναι 76 όλοι μαζί όταν ήταν 165 τον Μάρτιο του 2004;

- Είναι σαφές ότι δεν έχετε μαζί σας τα παλαιότερα στελέχη. Πώς θα διαχειριστείτε το κόμμα εφόσον εκλεγείτε; Δεν ξέρω αν είναι τόσο σαφές όπως λέτε, έχω διαφορετική εικόνα. Ομως ξέρω σίγουρα ότι όταν εκλέγεται ένας νέος αρχηγός, οι παλαιότεροι είναι πάντα ο ένας πυλώνας και οι νεότεροι ο δεύτερος. Εγώ δεν σκοπεύω να κλείσω τη Νέα Δημοκρατία στο ήδη στενό της πλαίσιο, θα κάνω το ακριβώς αντίθετο γιατί πιστεύω σε ένα άλλο μοντέλο διοίκησης. 

- Η μακρά προεκλογική περίοδος δεν συνοδεύτηκε από αντίστοιχο διάλογο για την πολιτική, τη φυσιογνωμία και την ανασυγκρότηση του κόμματος και δεν προσέλκυσε το ενδιαφέρον την κοινωνίας. Σε τι οφείλεται η εξέλιξη αυτή; Εχετε δίκιο, ο ανοιχτός διάλογος και η αντιπαράθεση θέσεων έλειπε. Και θα μπορούσε να γίνει με λίγη καλή θέληση ή λίγη καλή προαίρεση. Είχα προτείνει να γίνουν πέντε θεματικές συνδιασκέψεις για να δοθεί η ευκαιρία και στους τέσσερις να παρουσιάσουμε αναλυτικά τις θέσεις μας και να γίνει μια ουσιαστική συζήτηση. Δεν έγινε αποδεκτό, δεν έγινε καν έστω μία συνδιάσκεψη. Η εκτίμησή μου είναι ότι σε αυτή τη διαδικασία ήμασταν εξαρχής τρεις που θέλαμε να της προσδώσουμε ένα άλλο ύφος και μια άλλη δυναμική για να ενδιαφερθεί ο κόσμος να μας ακούσει, να μας κρίνει, να μας συγκρίνει, και ένας που δεν ήθελε να χάσει το αφ’ υψηλού πλεονέκτημα που κατά τη γνώμη του τού δίνει η καρέκλα. 

Τελικά η Ν.Δ. είναι φθαρμένο προϊόν;  Η Νέα Δημοκρατία δεν είναι προϊόν, είναι ένας ζωντανός οργανισμός, είναι οι άνθρωποί της. Να συμφωνήσω ότι δεν είμαστε στα καλύτερά μας; Ναι, δεν είμαστε, αλλά τι σημαίνει αυτό; Ο κόσμος που ζει μια καταστροφική ανερμάτιστη πολιτική όχι μόνο στην οικονομία αλλά στην παιδεία, στην ασφάλεια, στα εθνικά θέματα; Νομίζετε ότι μετά από έξι-επτά χρόνια κρίσης θα αντιδράσει όπως παλιά, επί δικομματισμού; Σας λέω καθαρά και θυμηθείτε με: ο πολιτικός χρόνος είναι επικίνδυνα πυκνός και ο πολιτικός ιστός  επικίνδυνα χαλαρός. 

Εγώ δεν βιάστηκα, η Ν.Δ. δεν έχει άλλο χρόνο

- Εάν εκλεγείτε θα επικρατήσει μία ιδιόμορφη δυαρχία στο κόμμα, εφόσον θα αναγκαστείτε να ορίσετε πρόεδρο της κοινοβουλευτικής ομάδας. Ποιος θα απαντά στον πρωθυπουργό;  Δεν θα υπάρξει δυαρχία και το έχω ξεκαθαρίσει πολλές φορές. Αλλωστε παρ’ όλα όσα διαρρέονται ο αρχηγός του κόμματος προεδρεύει και της κοινοβουλευτικής ομάδας. Οτι είναι ένα νέο, διαφορετικό μοντέλο, ναι, είναι. Οχι όμως αδοκίμαστο, δεν είναι πείραμα δηλαδή. Ο Ματέο Ρέντσι είναι ένα πρόσφατο παράδειγμα και δεν είδαμε καμία δυαρχία. Στη Νέα Δημοκρατία οι θέσεις αντιπροέδρων προϋπήρχαν, δεν τις προτείνω εγώ τώρα. Είδατε μήπως δυαρχία μεταξύ Σαμαρά - Αβραμόπουλου ή Δήμα; Αλλά πέραν αυτών, το δίλημμα τελικά είναι απλό: πιστεύει κανείς ότι η Ν.Δ. έχασε λόγω κακής παρουσίας και εκπροσώπησης στη Βουλή ή λόγω κακής παρουσίας και αντίστοιχης αποσύνδεσης από την κοινωνία; Η νέα συλλογικότητα που προτείνω δημιουργεί ικανή ηγεσία που αξιοποιεί το σύνολο των στελεχών και δίνει συντεταγμένα τη μάχη παντού.

- Εάν βγείτε πρόεδρος και μέχρι τις επόμενες εκλογές, θα στηρίξετε τον ΣΥΡΙΖΑ στην υλοποίηση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η χώρα, με δεδομένο ότι τις ψήφισε και το κόμμα σας στη Βουλή; Η Νέα Δημοκρατία θα ψηφίσει στη Βουλή πολιτικές που είναι μεταρρυθμιστικές, φιλελεύθερες, με κοινωνικό όμως πρόσημο και εθνικά επωφελείς. Τελεία και παύλα. Πλάτη σε νέα φορολογική επιδρομή, σε νέα λιτότητα, σε διάλυση του κοινωνικού ιστού, σε ερμαφρόδιτα νομοσχέδια και αριστερής έμπνευσης ισοδύναμα εμείς δεν θα βάλουμε. Ας πάει ο κ. Τσίπρας να βρει συμμάχους από κει που βρήκε και τους πρόσφατους ψηφοφόρους του.

Επεδίωξε να προκαλέσει πρόωρες εκλογές, απείλησε, εκβίασε, έταξε, παρέλυσε τη χώρα, έφερε τρίτο μνημόνιο, capital controls, ισοπέδωσε την αγορά και θα κυβερνά όπως θέλει με τη δική μας στήριξη; Εμείς στηρίξαμε -και σωστά πράξαμε- την παραμονή της χώρας στο ευρώ και την Ε.Ε., όχι για να συνομιλεί η κυβέρνηση π.χ. με τρομοκράτες και να τους αποκαλεί “πολιτικούς κρατουμένους”».

Βαγγέλης Μεϊμαράκης

«Σκοπός μου είναι η ενωμένη Ν.Δ. την επομένη των εκλογών»

Το στοίχημα για τους συνυποψηφίους του κ. Βαγγέλη Μεϊμαράκη είναι να διευρυνθεί ο αριθμός των ψηφοφόρων που θα συμμετάσχουν στις εκλογές και κυρίως να πειστούν παλαιότεροι οπαδοί και φίλοι της Νέας Δημοκρατίας να φτάσουν ως την κάλπη.

Και αυτό καθώς οι εκτιμήσεις που γίνονται με βάση τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων αλλά και τις επαφές που έχουν οι υποψήφιοι στις περιοδείες κατατείνουν στο συμπέρασμα ότι ο νυν πρόεδρος της Ν.Δ. επωφελείται από τους εναπομείναντες ψηφοφόρους που διατηρούν δεσμούς με τον κομματικό μηχανισμό.

Αντιθέτως, αν και οι καμπάνιες τους βρίσκουν απήχηση σε διαφορετικό κοινό, η εντύπωση που δημιουργείται είναι ότι οι αντίπαλοι του κ. Μεϊμαράκη ευνοούνται από την αυξημένη προσέλευση, καθώς βρίσκουν προσφορότερο έδαφος σε ψηφοφόρους που έχουν πιο χαλαρούς δεσμούς με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ή που το έχουν εγκαταλείψει, όπως άλλωστε έχει συμβεί την τελευταία δεκαετία κατά την οποία η Νέα Δημοκρατία έχασε πάνω από τους μισούς ψηφοφόρους της.

Ποιοι θα ψηφίσουν

Απαντήσεις, πάντως, στα εύλογα ερωτήματα για το πόσοι και ποιοι θα ψηφίσουν δεν είναι εύκολο να δοθούν, καθώς οι υπολογισμοί ποικίλλουν μεταξύ των απαισιόδοξων που μιλούν για 100.000 και των αισιόδοξων που υπολογίζουν ότι υπό προϋποθέσεις μπορούν να φτάσουν και τις 500.000, αφού προς την αυξημένη προσέλευση ίσως συμβάλουν και οι ευνοϊκές καιρικές συνθήκες που κατά τα φαινόμενα θα διατηρηθούν έως την επόμενη Κυριακή.

Από το επιτελείο του κ. Μεϊμαράκη αποφεύγουν τις προβλέψεις για τον αριθμό των ψηφοφόρων, ενώ είναι φανερό από τις επικριτικές αναφορές του νυν προέδρου στην καταστατική πρόβλεψη, η οποία επιτρέπει να ψηφίσουν και οι «περαστικοί με τα τρία ευρώ», ότι ρίχνει όλο το βάρος τους στην κινητοποίηση των κομματικών ανακλαστικών.

Δεν είναι τυχαίο ότι, προσπαθώντας να τονώσει το φρόνημα του συγκεκριμένου κοινού, στις τελευταίες ομιλίες του υπόσχεται ότι θα επαναφέρει το παλαιό κομματικό σύμβολο που άλλαξε ο προκάτοχός του Αντώνης Σαμαράς. «Πρέπει να είμαστε υπερήφανοι που είμαστε Νεοδημοκράτες», ανέφερε μιλώντας στη Λάρισα και τόνισε: «Δεν πιστεύω στην αλλαγή του ονόματος όπως εισηγούνται άλλοι. Στο συνέδριο του κόμματος θα εισηγηθώ την επαναφορά του συμβόλου μας, του πυρσού, και θα ξανανάψω τη δάδα».



Με τη στρατηγική που ακολουθεί, ο κ. Μεϊμαράκης επιχειρεί να εμφανιστεί ως ο εγγυητής της ενωτικής πορείας της Νέας Δημοκρατίας που με δυναμική και σοβαρή αντιπολίτευση, αλλά και με αναμόρφωση των δομών και λειτουργιών του κόμματος θα την οδηγήσει στην εξουσία. «Το βλέμμα του είναι στραμμένο στις 23 Νοεμβρίου και στην προσπάθεια να οδηγήσει τη Ν.Δ. στην επόμενη μέρα», υποστηρίζουν συνεργάτες του. Και με αυτό το σκεπτικό, όπως λένε, αρνήθηκε να αντιπαρατεθεί με τους ανθυποψηφίους του.

«Ηγήθηκα της Ν.Δ. σε μία πολύ δύσκολη στιγμή. Κατάφερα να συσπειρώσω την παράταξη μέσα σε πολλές αντιξοότητες. Ρίχτηκα στη μάχη, γιατί έχω μάθει να δίνω μάχες με το κόμμα που υπηρέτησα από την πρώτη στιγμή. Ημουν πάντα στη Ν.Δ. και στα καλά και στα άσχημα», λέει ο κ. Μεϊμαράκης, ενώ με υπαινιγμό για τους αντιπάλους του και κυρίως για τον κ. Τζιτζικώστα συμπληρώνει: «Δεν συμμετέχω σε μάχη γενεών αλλά σε μάχη ιδεών. Σκοπός μου είναι η ενωμένη Ν.Δ. την επομένη των εσωκομματικών εκλογών».

Από το επιτελείο του νυν -«μεταβατικού», για τους αντιπάλους του- προέδρου της Ν.Δ. αποφεύγουν να σχολιάσουν την υποστήριξη που παρέχουν κοινοβουλευτικά στελέχη προς άλλους υποψηφίους, όπως η ηχηρή δήλωση του βουλευτή Αττικής Μάκη Βορίδη υπέρ του περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας. Ικανοποιούνται, όπως λένε, από το ότι η συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών και των λοιπών κομματικών στελεχών είναι με τον κ. Μεϊμαράκη, ο οποίος την τελευταία εβδομάδα θα εστιάσει την προσοχή του στο Λεκανοπέδιο Αττικής και στην ευρύτερη Βόρεια Ελλάδα – με έμφαση στη Θεσσαλονίκη για να «χτυπήσει» την έδρα του κ. Τζιτζικώστα.

Η άποψη που επικρατεί μεταξύ των συνεργατών του προέδρου της Ν.Δ. είναι ότι η εκλογική μάχη μπορεί να κριθεί από την πρώτη Κυριακή και πάντως η διαφορά του από τον επόμενο θα είναι τέτοια που «πιθανόν να καθιστά άνευ λόγου τη διενέργεια επαναληπτικής ψηφοφορίας», η οποία, όπως επισημαίνουν, «θα διπλασιάσει το κόστος», ενώ οι συμμετέχοντες δεν θα πληρώνουν νέα συνδρομή.


 

«Απαξίωση της διαδικασίας»

Οι αντίπαλοι του κ. Μεϊμαράκη τον κατηγορούν για «απαξίωση της διαδικασίας» που, κατά την έκφραση συνεργατών του κ. Τζιτζικώστα, «σημαίνει απαξίωση της Νέας Δημοκρατίας». Γι’ αυτό και παρά τις διαφορές που τους χωρίζουν, οι τρεις ανθυποψήφιοι του νυν προέδρου σκοπεύουν να εντείνουν τις προσκλήσεις συμμετοχής στην εκλογική διαδικασία τόσο προς τους σημερινούς όσο και ως προς τους παλαιότερους γαλάζιους ψηφοφόρους.

Κυριάκος Μητσοτάκης

«Στασιμότητα ή δημιουργική  ανανέωση»

«Το μίνιμουμ συμμετοχής που μπορεί να θεωρηθεί ικανοποιητικό είναι η προσέλευση των ψηφοφόρων να περάσει τις 300.000», έλεγε τις προηγούμενες ημέρες σε συνεργάτες του ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης. «Οτιδήποτε λιγότερο θα είναι τραγικό για τη Νέα Δημοκρατία και την προοπτική επανόδου της σε τροχιά εξουσίας», πρόσθεσε, κατηγορώντας τον κ. Μεϊμαράκη που έθεσε προσκόμματα στη δυνατότητα να αντιπαρατεθούν οι υποψήφιοι.

«Εχουμε απέναντί μας την Αριστερά της μετριότητας και την Αριστερά του τίποτα, όπως έχει πει χαρακτηριστικά και ο κ. Πανούσης», σημειώνει ο ίδιος υποψήφιος πρόεδρος. «Γι’ αυτό και η Νέα Δημοκρατία πρέπει να είναι το μόνο ουσιαστικό ανάχωμα σε αυτή την πολιτική», προσθέτει, και εμφανίζεται βέβαιος ότι θα βρεθεί στον δεύτερο γύρο για τον οποίο ρητά δηλώνει ότι πρέπει να διεξαχθεί ανεξάρτητα από την ενδεχόμενη διαφορά που θα χωρίζει τον δεύτερο από τον προπορευόμενο υποψήφιο.

«Η εκλογή αυτή αφορά ολόκληρο τον τόπο επειδή μας κυβερνά μια κυβέρνηση η οποία οδηγεί τη χώρα σε λάθος κατεύθυνση», επιμένει ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος, σύμφωνα με το επιτελείο του, καταβάλλει προσπάθεια να πείσει ένα μεγάλο μέρος των πολιτών που συναντά στις περιοδείες και συμφωνούν με τις προτάσεις του να εγκαταλείψουν την αναστολή που έχουν να περάσουν το κομματικό κατώφλι και να εγγραφούν στο μητρώο της Νέας Δημοκρατίας.

Κάλεσμα για συμμετοχή

«Οι δυο επιλογές που έχετε μπροστά σας είναι από τη μία η στασιμότητα και από την άλλη η δημιουργική ανανέωση», επιχειρηματολογεί ο ίδιος προς τους εν δυνάμει ψηφοφόρους του. «Είναι μια ευκαιρία που δεν πρέπει για άλλη μία φορά να μεταθέσουμε για αργότερα στο μέλλον. Αυτό το σφάλμα το έχουμε κάνει ως χώρα. Τώρα πρέπει να αλλάξει η Νέα Δημοκρατία.

Τώρα είναι η ευκαιρία και είναι υποχρέωσή μας απέναντι στον τόπο».

Κατά τον κ. Μητσοτάκη, «η Νέα Δημοκρατία από το 2004 έχει χάσει το 75% της εκλογικής της δύναμης, αλλά το σημαντικότερο πρόβλημα είναι ότι πήρε διαζύγιο από τις παραγωγικές δυνάμεις». Με αποτέλεσμα, όπως επισημαίνει, «να υπάρχει ένα σημαντικό κομμάτι δημιουργικών δυνάμεων, μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, νέοι αγρότες, άνθρωποι που ζουν στην πραγματική παραγωγή, που αισθάνεται ότι δεν εκφράζεται από κανένα κόμμα». Ολοι αυτοί, όπως υποστηρίζει, «θα έπρεπε να εκφράζονται από τη Νέα Δημοκρατία και δικός μου στόχος είναι ακριβώς να τους εκφράσω ώστε να πειστούν να επιστρέψουν σε ένα ανανεωμένο κόμμα της Κεντροδεξιάς». Και γι’ αυτό στις μέρες που απομένουν μέχρι να ανοίξουν οι κάλπες η καμπάνια του -και με τις κεντρικές ομιλίες του, την Τετάρτη στη Θεσσαλονίκη και την Παρασκευή στην Αθήνα- θα είναι προσανατολισμένη στο κάλεσμα να αυξηθεί ο αριθμός όσων θα πάνε να ψηφίσουν.

Αδωνις Γεωργιάδης

Αεικίνητος «οπλίζει» κατά Τσίπρα

Ως τον μόνο από τους τέσσερις υποψηφίους αρχηγούς της Ν.Δ. που έχει την πρόθεση να συγκρουστεί μετωπικά με τον ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει τον εαυτό του ο κ. Αδωνις Γεωργιάδης. Στη ρητορική του κυριαρχεί η κοινή λογική, η σκληρή επίθεση στα ιδεολογήματα της Αριστεράς και η επίκληση στη χαμένη περηφάνια της ιστορικής Νέας Δημοκρατίας, την οποία σκοπεύει να αποκαταστήσει ως νέος αρχηγός της.

Ως ευκαιρία να ξεπεράσει ακόμη και τον εαυτό του σε αεικινησία και υπερδραστηριότητα φαίνεται να αντιλαμβάνεται ο Αδωνις Γεωργιάδης την εκστρατεία προσέλκυσης ψηφοφόρων για την εκλογή προέδρου της Νέας Δημοκρατίας. Αδιαφορώντας πλήρως για όλους όσοι υποτιμούν την ουσία του πολιτικού του λόγου μένοντας μόνο στη «σχέση πάθους» που έχει με τα ΜΜΕ, το υψίσυχνο της φωνής του κ.λπ., ο Αδωνις βάλθηκε να μεταμορφώσει τον εαυτό του σε μια ασταμάτητη μηχανή δημοσιότητας, έναν δρομέα που αποπειράται να καταρρίψει ρεκόρ ταχύτητας ενώ τρέχει σε μαραθώνιο.



Πάντα χωρίς σημειώσεις, ποτέ όμως αδιάβαστος, ο Αδωνις προωθεί τις θέσεις του υπό το γενικό σύνθημα «κάνουμε τα λόγια πράξεις» και αναλύει το όραμά του σε 7 προτάσεις για τη Νέα Δημοκρατία, το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας κ.λπ., μιλώντας για «δυναμική, ριζοσπαστική, ευρωπαϊκή και μεταρρυθμιστική Νέα Δημοκρατία». Πάντως, ενδεικτικό του φρενήρους ρυθμού που ακολουθεί κατά την προεκλογική του προσπάθεια, εντυπωσιακού ακόμη και για τα δεδομένα ενός παροιμιωδώς πληθωρικού πολιτικού όπως ο Αδωνις, είναι ότι καθημερινά μπορεί να επισκέπτεται δύο ή ακόμη και τρεις διαφορετικούς νομούς. Ακολουθεί πάντα το ίδιο πρωτόκολλο. Αφού μεταβεί στην πρωτεύουσα, πραγματοποιεί επισκέψεις στο δημαρχείο της πόλης, τα γραφεία της περιφέρειας, τη Μητρόπολη και την εκάστοτε Νομαρχιακή Διοικούσα Επιτροπή της Ν.Δ. (NOΔΕ) όπου παραθέτει συνέντευξη Τύπου. Κατόπιν συναντάται με παραγωγικούς φορείς, πηγαίνει σε εργοστάσια και έχει ιδιωτικές συναντήσεις με φίλους και υποστηρικτές. Εξυπακούεται, δε, πως κατά τη διάρκεια της ημέρας -η οποία αρχίζει νωρίς το πρωί και δεν ολοκληρώνεται παρά μόνο πολύ αργά το βράδυ- ο Αδωνις δίνει ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές συνεντεύξεις σε τοπικούς σταθμούς.

Αποφασισμένος να βρίσκεται κυριολεκτικά παντού και να μην αφήσει κανένα σημείο της Ελλάδας που να μην επισκεφτεί αυτοπροσώπως ενώ απομένουν μόνο λίγες ημέρες έως ότου στηθεί η εσωκομματική κάλπη της 22ης Νοεμβρίου, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. και πρώην υπουργός δεν εστιάζει στην προεκλογική μάχη με τους τρεις ανθυποψηφίους για το χρίσμα της προεδρίας. Αντιθέτως, προτιμά να λέει ότι ο δικός του απώτερος και ουσιαστικός στόχος δεν είναι απλώς να αναλάβει την ηγεσία του κόμματος, αλλά να συμβάλλει ώστε η Νέα Δημοκρατία να γίνει ο μοχλός αλλαγής της Ελλάδας - με πρώτο βήμα, βεβαίως, την απαλλαγή από την Αριστερά και τον Αλέξη Τσίπρα. Οπως χαρακτηριστικά λέει, «στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, ο ελληνικός λαός έκανε λάθος, σχεδόν αυτοκτόνησε. Εμπιστεύτηκε τον κ. Τσίπρα, έναν δημαγωγό, έναν πολιτικό τυχοδιώκτη, έναν άνθρωπο που το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να αρπάξει την εξουσία χωρίς να έχει κανένα σχέδιο, κανένα όραμα, καμία πρόταση».

Μιλώντας έξω από τα δόντια, ο Αδωνις επικρίνει την τακτική ανοχής στον ΣΥΡΙΖΑ που υιοθέτησε ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, τονίζοντας ότι «εγώ δεν θέλω να εκλεγώ αρχηγός για να ακολουθήσω πολιτική συναίνεσης με τον κ. Τσίπρα. Θέλω να εκλεγώ αρχηγός για να ακολουθήσω πολιτική σύγκρουσης με τον κ. Τσίπρα. Το προηγούμενο καλοκαίρι η Ν.Δ. έκανε κάτι χειρότερο από έγκλημα: έδωσε θετική ψήφο στο μνημόνιο του κ. Τσίπρα. Αυτό έγινε επειδή ορισμένοι πίστεψαν, παρόλο που κάποιοι εντός Ν.Δ. όπως εγώ φωνάζαμε για το αντίθετο, ότι ο Τσίπρας δεν θα πήγαινε σε εκλογές. Και επειδή, βεβαίως, προτεραιότητά μας ήταν και παραμένει το να κρατήσουμε την Ελλάδα στο ευρώ».

Συχνά πυκνά, ο Αδωνις Γεωργιάδης καταφεύγει, υπό τύπο παραβολών, στην πολιτική ιστορία της αρχαίας Ελλάδας - εξάλλου είναι γνωστό ότι θαυμάζει την αθηναϊκή δημοκρατία και αυτήν, τρόπον τινά, θα ήθελε να αναστήσει σήμερα. Ενστερνίζεται το ρητό «αρχή άνδρα δείκνυσι» που ορίζει ότι «η άσκηση της εξουσίας αποδεικνύει από τι πολιτικό μέταλλο είναι φτιαγμένος κάθε πολιτικός που ψηφίζουμε». Γι’ αυτό ακριβώς ο Αδωνις αναφέρεται στις υπουργικές του θητείες, είτε για να αναδείξει τις παθογένειες του Ελληνικού Δημοσίου, τις οποίες κλήθηκε να αντιμετωπίσει εκ των έσω, είτε για να προβάλει το έργο του, όπως ο ίδιος το αξιολογεί. «Την τελευταία ημέρα μου στο υπουργείο Υγείας λάβαμε επιστολή-έπαινο από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας για τον τρόπο που αναδιαρθρώσαμε την πρωτοβάθμια παροχή περίθαλψης», λέει, υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι «όταν πήγα στο υπουργείο Υγείας, 2.400.000 Ελληνες ήταν ανασφάλιστοι. Κυρίως μικρομεσαίοι που είχαν περιέλθει σε αδυναμία να πληρώνουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Οταν έφυγα από το υπουργείο, όλοι αυτοί οι άνθρωποι είχαν πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Εμείς οι -υποτίθεται- “σκληροί μνημονιακοί”, που “υποχωρούσαμε σε όλες τις απαιτήσεις της τρόικας”, οι “κοινωνικά ανάλγητοι” κ.λπ., όπως μας κατηγορούν, όχι μόνο προσφέραμε υγειονομική κάλυψη σε 2.400.000 ανθρώπους, αλλά το κάναμε αυτό με προϋπολογισμό κατά 2 δισ. μειωμένο. Δηλαδή, με έναν ΕΝΦΙΑ λιγότερο τον χρόνο, φροντίσαμε 2.400.000 περισσότερους ανθρώπους».

Στο υπουργείο Ναυτιλίας

Την άρση του καμποτάζ, μια υπόθεση που σερνόταν επί δεκαετίες, καθώς και τη διευθέτηση ζωτικών προβλημάτων της αλιείας επικαλείται ο Αδωνις Γεωργιάδης ως τις πλέον κρίσιμες παρεμβάσεις του ως υφυπουργού Ναυτιλίας. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ένα σημείο στο οποίο επανέρχεται κατά τις προεκλογικές του ομιλίες είναι το κάλεσμα για απενοχοποίηση της Κεντροδεξιάς απέναντι στην κυρίαρχη αριστερίζουσα ρητορική και την ευθεία ρήξη με την ιδεολογική της ηγεμονία: «Δεν μπορεί να είμαστε το ίδιο εμείς με την Αριστερά», φωνάζει ο Αδωνις Γεωργιάδης, «όταν εμείς πήραμε τον ΦΠΑ στην εστίαση στο 23% και το μειώσαμε στο 13%. Ο ΣΥΡΙΖΑ τον πήρε 13% και το έκανε 23%. Εμείς λέγαμε “όχι” στην κατάργηση των εκπτώσεων στον ΦΠΑ στα νησιά, αυτοί το δέχτηκαν την πρώτη μέρα που ανέλαβαν την κυβέρνηση, από τον Φεβρουάριο. Εμείς πήγαμε τη φορολογία των επιχειρήσεων στο 25%, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ στο 29%. Εμείς πήγαμε την προκαταβολή του φόρου στο 50% και αυτοί στο 100%. Μειώσαμε την εισφορά αλληλεγγύης στο -30%, και αυτοί την πήγαν στο +30%. Δεν είμαστε το ίδιο και δεν θα είμαστε ποτέ το ίδιο με την Αριστερά».

Και επειδή, αναπόφευκτα, τα ζητήματα εθνικής ταυτότητας και πατριωτισμού πρέπει να εξηγούνται ώστε να μην παρεξηγούνται, ο Αδωνις είναι ξεκάθαρος: «Φτάσαμε να είμαστε μια χώρα που αν κάποιος φωνάξει “ζήτω η Ελλάς” θεωρείται φασίστας. Εάν δεν το φωνάξει αυτό στη Γαλλία θεωρείται προδότης, αλλά εάν το φωνάξει στην Ελλάδα θεωρείται φασίστας. Γι’ αυτό λέω ότι εάν δεν νικήσουμε την ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς, δεν θα φτιάξουμε ποτέ την Ελλάδα. Και εγώ είμαι ο μόνος από τους τέσσερις συνυποψηφίους μου που μπορώ να κάνω ιδεολογική σύγκρουση με την Αριστερά».