Βαρύ το κόστος στην κυβέρνηση από την επιλογή Δ. Καμμένου

Η πρώτη προσπάθεια του Πάνου Καμμένου να μάθει τον Αλέξη Τσίπρα να γράφει με το δεξί χέρι, με την βοήθεια και του “ακροδεξιών απόψεων” συνεπώνυμου βουλευτή του Δημήτρη Καμμένου, προκάλεσε πολιτική θύελλα αμέσως μετά την ορκωμωσία της κυβέρνσης.

Η υπόθεση της αποπομπής του για δέκα ώρες υπουργού Δημήτρη Καμμένου δείχνει τον εύθραυστο χαρακτήρα της νέας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ καθώς αναδεικνύει το ερώτημα για το αν η “αριστερή” κυβέρνηση θα συνεχίσει να βασίζεται στην ψήφο ενός βουλευτή που οι απόψεις του είναι ακροδεξιές και αγγίζουν τα όρια του φασιστικού.

Η τοποθέτηση και η απομάκρυνσή του, υπό την γενική κατακραυγή στοίχισε πολιτικά στην κυβέρνηση και άφησε εκτεθειμένους τους δύο προέδρους των κομμάτων, Αλέξη Τσίπρα και Πάνο Καμμένο. Η υπόθεση πέρασε τα σύνορα της χώρας, έδωσε αφορμή για αρνητικά δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου. Παράλληλα προκάλεσε έντονη δυσαρέσκεια στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και έντονα ερωτηματικά στην κοινωνία για το μέχρι που μπορεί να φθάσει ο Αλέξης Τσίπρας για να διατηρήσει την ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 155 εδρών. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είναι εξοργισμένοι. Ο συμβιβασμός για την εφαρμογή του μνημονίου είναι υποχρεωτικός, αλλά με την υπόθεση Καμμένου εξανεμίζονται τα αριστερά προσχήματα. Είναι πολλά τα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας που έχουν αυξημένη ευαισθησία για τα κοινωνικά δικαιώματα και εξέλαβαν σαν προσβολή την τοποθέτηση. 

Η όλη υπόθεση δικαιώνει τα κόμματα της αντιπολίτευσης για την κριτική του “για την ανίερη συμμαχία”, αλλά και τις άκομψες παρεμβάσεις ευρωπαίων παραγόντων όπως ο Σούλτς. 

Ο πρόεδρος της ΑΝΕΛ Πάνος Καμμένος γνώριζε πολύ καλά την πολιτεία του βουλευτή του, όπως την γνώριζαν και όλοι στο εσωτερικό του κόμματός του. Μόλις πριν από λίγους μήνες ο αποπεμφθής είχε συγκρουστεί με την εκπρόσωπο των ΑΝΕΛ Μαρίνα Χρυσοβελώνη, όταν εκείνη είχει αποδοκιμάσει δημόσια τις αντισημιτικές θέσει του, ενώ διαμαρτυρία είχε εκδόσει και το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο. 

Άλλωστε το ότι ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ γνώριζε για τον βουλευτή του το βεβαιώνει και η Χριστίνα Ξουλίδου, η οποία παράλληλα διαμαρτύρεται για την μη υπουργοποίησή της και ζητά όπως και η κα. Χρυσοβελώνη θέση γενικής γραμματείας. 

Παρομοίως γνώριζε και το επιτελείο του κ. Τσίπρα το οποίο άλλωστε ασχολείται με το tweet και το έχει αξιοποιήσει αποτελεσματικά κατά τις προεκλογικές περιόδους. Είναι λοιπόν προφανές ότι ανέχθηκαν την τοποθέτησή του για να διατηρήσουν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. 

Το εκ των υστέρων αίτημα του Δημήτρη Καμμένου προς την δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος να ελέγξει τον λογαριασμό του στο tweet είναι προφάσεις εν αμαρτίαις, ενώ υποκριτική είναι και η αποδοκιμασία από τον ίδιο των απόψεων που είχε εκφράσει σε μία προσπάθεια να διατηρήσει τον υπουργικό θώκο. 

Το ερώτημα που επικρατεί πλέον είναι τί άλλες υποχωρήσεις και εκπτώσεις θέσεων και αρχών θα κάνει ο κ. Τσίπρας προκειμένου να διατηρήσει την εξουσία με τους ΑΝΕΛ; Η ενότητα του κόμματος δεν είναι δεδομένη και ήδη διάφορα στελέχη ζητούν κυβερνητικές θέσεις.