Κουβέλης: «Ο δρόμος εκτός ευρώ θα σήμαινε ακραία φτώχεια»

«Ο δρόμος εκτός ευρώ θα σήμαινε δραματικό σκηνικό ακραίας φτώχειας», τόνισε ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς κ. Φώτης Κουβέλης στην ομιλία του στην εκδήλωση του κόμματος με θέμα «Ποιος δρόμος για την Ευρώπη».

Στην ομιλία του ο κ. Κουβέλης άσκησε κριτική στο μίγμα οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζεται, ωστόσο υπογράμμισε ότι η διαπραγμάτευση θα πρέπει να γίνει εντός του πλαισίου της Ευρωζώνης. Μάλιστα είπε πως «η ευρωπαϊκή επιλογή για τη χώρα μας είχε εξαρχής και έχει όχι μόνο οικονομικό, αλλά και στρατηγικό γεωπολιτικό χαρακτήρα. Υπηρετούσε τη Δημοκρατία, τον εκσυγχρονισμό και την ασφάλεια της χώρας».

Τόνισε, επίσης, την ανάγκη  της αντιμετώπισης των παθογενειών του κοινωνικοοικονομικού μοντέλου και του συστήματος πολιτικής διακυβέρνησης, με την προώθηση των μεταρρυθμίσεων στο κράτος και την οικονομία.

Επιπλέον ο κ. Κουβέλης διαφώνησε με την προοπτική να μετατραπεί η Ένωση σε «Γερμανική Ευρώπη». Συγκεκριμένα είπε ότι «οι χώρες του Νότου με το υφιστάμενο γερμανικής έμπνευσης μείγμα οικονομικής πολιτικής, ασφυκτιούν σε μια “Γερμανική Ευρώπη”. Μια επανεθνικοποίηση, υπό τον φόβο των Βορείων ότι τα λεφτά των χωρών τους θα πηγαίνουν στις φτωχές χώρες ή υπό την εύλογη ανησυχία των χωρών που βρίσκονται σε πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής ότι μειώνονται οι δυνατότητες αυτοκαθορισμού τους, θα είναι καταστροφική και θα σημάνει την υποβάθμιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην παγκόσμια σκηνή».

Περιγράφοντας το σχέδιο εξόδου της Ευρώπης από την κρίση, ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς στάθηκε στα παρακάτω σημεία:

• Την αντικατάσταση του Συμφώνου Σταθερότητας για δημοσιονομικό συντονισμό με ένα πιο ευέλικτο «Σύμφωνο για το Ευρώ», τη χρονική επιμήκυνση της δημοσιονομικής εξυγίανσης ώστε να σταθεί δυνατή η σύνδεση της με την διαδικασία ανάπτυξης.
• Τη φορολόγηση των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών
• Το άμεσο προχώρημα της τραπεζικής ένωσης και της κοινής εποπτείας.
• Την αμοιβαιοποίηση του χρέους των χωρών μελών μέχρι ποσοστού 60% του ΑΕΠ και την έκδοση ευρωομολόγου (eurobonds) για την αλληλέγγυα αντιμετώπισή του.
• Την εκδίπλωση ενός πλέγματος αναπτυξιακών παρεμβάσεων – ένα ευρωπαϊκό σχέδιο Μάρσαλ - και ειδικά ομόλογα έργου για επενδύσεις σε υποδομές ευρωπαϊκής κλίμακας, κυρίως στους τομείς των μεταφορών και της ενέργειας.
• Τον ενεργότερο ρόλο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων στις αναπτυξιακές παρεμβάσεις.
• Την αύξηση του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού, που υποχώρησε στις τελευταίες συμφωνίες, ώστε να λειτουργήσει εξισορροπητικά για τις ευρωπαϊκές κοινωνίες και να συμβάλλει στη σύγκλιση των παραγωγικών ικανοτήτων, της ανταγωνιστικότητας και των συνθηκών ζωής.
• Την υλοποίηση μιας επεκτατικής οικονομικής πολιτικής που θα ενισχύσει την ζήτηση εντός των κρατών μελών. Την ελεγχόμενη «ποσοτική χαλάρωση» από την ΕΚΤ και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας μέσω των νομισματικών ισοτιμιών.
• Τη λήψη εκτεταμένων μέτρων ενίσχυσης της απασχόλησης, ώστε να μειωθεί η ανεργία και να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος μόνιμου αποκλεισμού από την αγορά εργασίας.
• Τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας μέσα από τη νέα τεχνολογία και τα σύγχρονα μοντέλα οργάνωσης και όχι μέσω της κατεδάφισης των εργασιακών σχέσεων.

Σε σχέση με την πολιτική ενοποίηση, ακόμη, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ έκανε λόγο για ανάγκη αντιμετώπισης των δημοκρατικών ελλειμμάτων της χώρας «με πλήρη αναβάθμιση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με δημοκρατικά εκλεγμένη κυβερνώσα Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με ανάδειξη του Προέδρου της Ένωσης από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με ενισχυμένο αντιπροσωπευτικό κοινοβουλευτικό έλεγχο στις αποφάσεις των ευρωπαϊκών οργάνων».