Τσίπρας: Ατζέντα επαναδιαπραγμάτευσης της δανειακής σύμβασης με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ

Πρώτο βήμα για τον προσδιορισμό της ατζέντας επαναδιαπραγμάτευσης της δανειακής σύμβασης που θα διεκδικήσει, όπως είπε, μια ελληνική κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, χαρακτήρισε τις επαφές του στο Βερολίνο ο Αλέξης Τσίπρας, στο πλαίσιο συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε.

Ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ τόνισε ότι η ακύρωση των μνημονίων δεν σημαίνει και αναστολή της προσπάθειας για δημοσιονομική σταθεροποίηση, ενώ αναφέρθηκε εκτενώς και στο «τετ-α-τετ» που είχε με τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

«Ένας από τους λόγους αυτής της συνάντησης, και από τη δική μας πλευρά, αλλά και από την πλευρά της γερμανικής κυβέρνησης, ήταν ακριβώς γιατί κατανοούμε ότι, παρά τις αντίθετες ιδεολογικές αναφορές και απόψεις στο θέμα της ευρωπαϊκής και της ελληνικής κρίσης, είμαστε εταίροι. Άρα, έχουμε κοινά συμφέροντα και κοινούς αντιπάλους» υπογράμμισε ο κ. Τσίπρας.

Όπως ανέφερε μάλιστα, τόνισε προς τον κ. Σόιμπλε ότι έχουμε «κοινό νόμισμα και κοινό πρόβλημα» και άρα «πρέπει να εργαστούμε για να βρούμε λύση και να μην περιοριζόμαστε σε εκατέρωθεν προσεγγίσεις».

Ο κ. Τσίπρας επανέλαβε ότι «τα μνημόνια της λιτότητας έχουν αποτύχει» καθώς όπως είπε, «τα έχει απορρίψει η ίδια η ζωή».

Γι' αυτό, πρόσθεσε, πρέπει να αναζητηθούν εναλλακτικοί τρόποι για τη δημοσιονομική σταθεροποίηση με αναδιανομή του πλούτου, κοινωνική δικαιοσύνη, φορολογία στους πλούσιους και με δυνατότητα στα μεσαία και χαμηλά κοινωνικά στρώματα να «ανασάνουν».

Υπογράμμισε ακόμη ότι το χρέος της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμο και ζήτησε να συγκληθεί μια πανευρωπαϊκή διάσκεψη ώστε να υπάρξει μια επωφελής λύση «και για αυτούς που δανείζουν και για εμάς που δανειζόμαστε».

Τόνισε τέλος ότι στόχος της επίσκεψής του στο Βερολίνο ήταν μεταξύ άλλων να μάθει ο γερμανικός λαός την αλήθεια ότι δηλαδή, «η αιτία της κρίσης δεν ήταν οι τεμπέληδες Έλληνες, αλλά το καθεστώς της κλεπτοκρατίας που είχε εγκαθιδρυθεί στην Ελλάδα με την ευλογία του πολιτικού συστήματος και των κομμάτων που κυβέρνησαν και με την ανοχή της ευρωπαϊκής και γερμανικής ηγεσίας».