Η ΝΕΦΕΛΗ, Ο ΚΥΡΙΟΣ Μ ΚΑΙ ΤΑ ΡΟΜΠΟΦΡΙΞ-181 Συγγραφέας: Ειρήνη Γιαβάση Εικονογράφηση: Κατερίνα Σισκοπούλου
Ένα μικρό κορίτσι, η Νεφέλη, αποφασίζει να ανακαλύψει τι είναι αυτά τα περίεργα Ρομποφρίξ-181 που διάβασε στην εφημερίδα. Μαζί με τη γάτα της τη Σεμέλι, επισκέπτονται το Κέντρο Τεχνολογικών Ερευνών για να πάρουν απαντήσεις. Ταυτόχρονα με εκείνες, ο αντιπαθητικός και παράξενος γείτονας κύριος Μ επισκέπτεται το Κέντρο Τεχνολογικών Ερευνών για να καταστρέψει τα Ρομποφρίξ-181. Όταν τα σχέδιά του αποτυγχάνουν, η Νεφέλη τού προτείνει να συνεργαστούν για να «νικήσουν» τα Ρομποφρίξ-181. Ο κύριος Μ αρνείται. Τα σχολεία γεμίζουν με Ρομποφρίξ και τα παιδιά, όπως και η Νεφέλη, μετατρέπονται σε «στρατιωτάκια»: άριστοι μαθητές, χωρίς ίχνος δημιουργικότητας και παιδικότητας. Η Σεμέλι στριμώχνει τον κύριο Μ για να καταλάβει ότι τα παιδιά χρειάζονται τη βοήθειά του. Με την επιστημονική του γνώση και τη βοήθεια της συμμορίας «Νύχια και πέταλα», τα Ρομποφρίξ-181 αποκτούν άλλο χαρακτήρα, τα παιδιά σώζονται και το σχολείο ανανεώνει τον χαρακτήρα του. Η Νεφέλη, η Σεμέλι και ο κύριος Μ φιλιώνουν.
Μία ιστορία για μικρούς και μεγάλους, που θυμίζει πως όλα λύνονται όταν έχουμε φαντασία μικρού παιδιού.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Ειρήνη είναι ένα κορίτσι που αγαπά να ακούει παράξενες ιστορίες, να κοιμάται με τη γάτα της, να εξερευνεί ερειπωμένα σπίτια και να κοιτάει τα αστέρια. Αποφάσισε να γίνει δασκάλα γιατί κάπου έμαθε πως τα μικρά παιδιά λένε πάντα την αλήθεια. Στα πρώτα της διδασκαλικά βήματα, μία συμμορία άτακτων παιδιών την έσωσε από έναν μεγάλο μαύρο δράκο. Για να τους ξεπληρώσει το καλό που της κάνανε, υποσχέθηκε να γράφει νυχθημερόν παραμύθια. Στον ελεύθερό της χρόνο χαίρεται να κάνει τη δασκάλα για μεγάλα και μικρά παιδιά όλου του κόσμου.
ΤΟ ΤΡΑΝΖΙΣΤΟΡΑΚΙ Συγγραφέας: Γιώργος Γρηγοράκης
Ο Άλκης λειτουργεί συναισθηματικά. Ο Θάνος είναι η φωνή της λογικής. Ο Νεκτάριος το καθαρό ένστικτο του αγριμιού, η Χαρά όλα αυτά μαζί κι όμως τόσο ξεχωριστή. Παιδιά συνηθισμένα, γυμνασιόπαιδα, σε ένα απομονωμένο, ορεινό χωριό, με τις τρέλες, τις παρεξηγήσεις, τους έρωτές τους. Όλα κυλούν φυσιολογικά λοιπόν, ώσπου μια μέρα ο Άλκης βρίσκει τυχαία ένα ασημί τρανζιστοράκι που, όποτε εκπέμπει το χαρακτηριστικό του ήχο, συμβαίνουν πράματα παράξενα, ανεξήγητα, μικρά θαύματα που αλλάζουν την καθημερινότητά τους.
Κλείσιμο
Μα η σκληρή πραγματικότητα παραμονεύει με πρόσωπο αυταρχικό, στολή παραλλαγής και τη φωνάζουν «στρατηγό». Σύντομα εκείνος θα εξαπολύσει ανθρωποκυνηγητό προκειμένου να συλλάβει έναν «επικίνδυνο» καταζητούμενο που κρύβεται στην περιοχή. Η σύλληψή του θα αναστατώσει το χωριό και προπαντός τον Άλκη που θα πάρει μια παράτολμη απόφαση.
Και το τρανζιστοράκι; πολλοί θα το επιθυμήσουν, λίγοι θα το κρατήσουν στα χέρια τους, μα ελάχιστοι θα νιώσουν τη μελωδία του.
Σε όλα αυτά, σημαντικό ρόλο παίζει το τρανζιστοράκι, είτε σαν μαγικό αντικείμενο είτε σαν μέσο ενημέρωσης και επικοινωνίας. Πολύ καλή ιδέα, όμορφος ο τρόπος αφήγησης, εξαιρετικές οι περιγραφές των σχέσεων, των εντάσεων και των διαφωνιών, αλλά και της συμφιλίωσης της παρέας των παιδιών. Υπέροχο ανάγνωσμα για παιδιά από 9 ως 13 ετών.
Λίγα λόγια από το συγγραφέα:
Μερικές ιδέες είναι τελικά σαν τον κεραυνοβόλο έρωτα που σε χτυπάει κατακούτελα κι ύστερα απλώνεται και σε κυριεύει εκτοπίζοντας με πάταγο ή εισχωρώντας αμετάκλητα σε κάθε σκέψη σου. Κι όταν με το καλό ευδοκιμήσει η περιπέτεια της συγγραφής κι έρθει η ώρα που θα κρατάς στα χέρια την ιστορία σου τυπωμένη σε βιβλίο, τότε συνειδητοποιείς, ήρεμος και γαλήνιος πια, πως πέρασες από τον ενθουσιώδη έρωτα στην κατασταλαγμένη αγάπη.
Η αρχική ιδέα γι’ αυτό το βιβλίο προέκυψε όταν διάβασα σε κάποια ιστοσελίδα την είδηση για έναν μυστηριώδη ραδιοφωνικό σταθμό κάπου στη Ρωσία που εκπέμπει από το 1970 ένα μονότονο βουητό και μεταδίδει κωδικοποιημένα μηνύματα που δεν μπορεί κανείς να ερμηνεύσει. Άλλοι ισχυρίζονταν πως ήταν στρατιωτικός σταθμός που επικοινωνούσε με δίκτυο κατασκόπων, άλλοι πως επρόκειτο για επιστημονικό ερευνητικό σταθμό και άλλοι μιλούσαν για φάρσα.
Ο Σοφοκλής και ο μπαμπάς του επισκέπτονται τη δανειστική βιβλιοθήκη, όπου ο Σοφοκλής διαλέγει ένα βιβλίο. Όταν επιστρέφουν στο σπίτι, κλείνεται στο δωμάτιό του και το διαβάζει. Και διαβάζοντάς το συναντάει τους ήρωες του βιβλίου, γελάει με τις αστείες λέξεις, κρατάει τις πιο δύσκολες για να εντυπωσιάσει και ενεργοποιεί τη δική του φαντασία. Όταν έρχεται η ώρα να επιστρέψει το βιβλίο, είναι λίγο λυπημένος. Ωστόσο το παίρνει και μαζί και όλα όσα γνώρισε διαβάζοντάς το πηγαίνει στη βιβλιοθήκη με τον μπαμπά του. Η βιβλιοθηκάριος όμως ζητάει μόνο το βιβλίο.
Τα υπόλοιπα –σπαθιά και τραμπάλες, χαρά και περιπέτεια, λέξεις και φίλους, γνώσεις και ταξίδια– του τα χαρίζει.
«Μα αυτή είναι χαριστική βιβλιοθήκη» λέει ο Σοφοκλής ενθουσιασμένος και δανείζεται άλλο ένα βιβλίο!
Ο Δικαίος Χατζηπλής εμπνεύστηκε την ιδέα της Χαριστικής βιβλιοθήκης μέσα από ένα αυτοσχέδιο βιβλιοφιλικό παιχνίδι με παιδιά και έκτοτε δε σταμάτησε να προσκαλεί όλο και περισσότερους φίλους του να την επισκεφθούν.
Μαζί με τον Αντώνη Παπαθεοδούλου, που την πρωτοεπισκέφθηκε το 2010 και έγινε αμέσως φανατικός θαυμαστής της, και τη Μυρτώ Δεληβοριά βάλθηκαν να χτίσουν στ’ αλήθεια μια χαριστική βιβλιοθήκη!
Και για να είναι σίγουροι ότι όλοι σας θα μπορείτε να την επισκεφθείτε, διάλεξαν να τη χτίσουν από χαρτί.
Ένα βιβλίο που προάγει τη φιλαναγνωσία με μοναδικό τρόπο και παρουσιάζει τα οφέλη της ανάγνωσης με πρωτοτυπία, αναδεικνύοντας το μαγικό συστατικό των βιβλίων –τη φαντασία– και ενισχύει το έργο των δανειστικών βιβλιοθηκών!
Λίγα λόγια για τους δημιουργούς:
O Αντώνης Παπαθεοδούλου γράφει για παιδιά από το 1999. Βιβλία του έχουν τιμηθεί δύο φορές με Κρατικό Βραβείο Εικονογραφημένου Παιδικού Βιβλίου, με βραβεία του ελληνικού τμήματος της IBBY και με το Διεθνές Βραβείο Compostela 2016, έχουν συμπεριληφθεί στις λίστες των White Ravens της Διεθνούς Βιβλιοθήκης Νεότητας του Μονάχου, έχουν μεταφραστεί σε πάνω από 10 γλώσσες και έχουν μεταφερθεί στο θέατρο και στο κουκλοθέατρο. (www.antonispapatheodoulou.com)
Ο Δικαίος Χατζηπλής αγαπάει πολύ το παιχνίδι, τον χορό και τους δημιουργικούς αυτοσχεδιασμούς με τα παιδιά. Πέρασε τα περισσότερα καλοκαίρια του σε μια κατασκήνωση όπου ανακάλυπτε συνέχεια τους πιο μαγικούς τρόπους για να εκφραστεί και να δημιουργήσει. Μεγαλώνοντας, ξεκίνησε να εργάζεται στον χώρο των εκδόσεων
και να βοηθάει τους συγγραφείς να ταξιδεύουν για να συναντήσουν τους μικρούς αναγνώστες τους.
Η Μυρτώ Δεληβοριά γεννήθηκε στην Αθήνα το 1974. Είναι ζωγράφος και εικονογράφος. Έχει βραβευθεί για τις εικονογραφήσεις της στα βιβλία Ιστορίες για παιδιά του Ισαάκ Μπάσεβις Σίνγκερ (Εστία 2005), Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο του Αντώνη Παπαθεοδούλου (Εκδόσεις Πατάκη 2010), Αν κάθε μέρα του Αντώνη Παπαθεοδούλου (Eurobank 2012), Ο Φύλλος της Έλενας Γλωσσιώτη (Θίνες 2015), Οι Αγώνες του Σκορπιού της Maggie Stiefvater (Εκδόσεις Πατάκη 2015), Ο δρόμος για το Αλταμόν της Gabrielle
Roy (Θίνες 2015), Το δέντρο του μικρού μας κόσμου της Καλλιόπης Στάρα (αυτοέκδοση 2015), Οι πιο ωραίοι θησαυροί του Αντώνη Παπαθεοδούλου (Δίκτυο Νέο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο 2016). Τον Δεκέμβριο του 2010 προσκλήθηκε από την Έκθεση Βιβλίου για Παιδιά και Εφήβους Salon du livre et de la presse jeunesse, Seine Saint-Denis στο Παρίσι. Το 2015 διακρίθηκε με αναγραφή στους τιμητικούς πίνακες της ΙΒΒΥ για την
εικονογράφηση του βιβλίου Το νησί της Ροδιάς του Μάνου Κοντολέων (Ψυχογιός 2014).
