Η Ευρώπη αμφισβητεί το μοντέλο συνύπαρξης με τους μετανάστες

Μετά τον Σαρκοζί στη Γαλλία (που εκδίωξε τους Ρομά, αυξάνοντας την πεσμένη δημοφιλία του), και η Μέρκελ στη Γερμανία αμφισβητεί το μοντέλο συνύπαρξης με τους μετανάστες. Γενικότερα, σε πολλές χώρες της Ευρώπης -Αυστρία, Σουηδία, Ελβετία, Δανία- αυξάνονται και εντείνονται οι φωνές κατά της άνευ όρων και ορίων υποδοχής των ξένων. Ηγεσίες και κοινωνίες δείχνουν να αλλάζουν συμπεριφορά απέναντι στους μετανάστες. Φυσικά, οι λόγοι είναι κατ' αρχήν οικονομικοί. Η ανάπτυξη των προηγούμενων δεκαετιών βασίστηκε στη φθηνή ή φθηνότερη τέλος πάντων εργασία των μεταναστών και στην απασχόλησή τους σε εργασίες που είχαν εγκαταλείψει οι Ευρωπαίοι. Η διεθνής οικονομική κρίση, η ανεργία, η μείωση των εργασιακών δικαιωμάτων, η κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους, στενεύει τα περιθώρια στις πάλαι ποτέ κοινωνίες της αφθονίας. Πιεζόμενες από την ανάγκη, οι δήθεν «πολύ-πολιτισμικές» κοινωνίες της Δύσης γίνονται πιο αυστηρές, ζητούν ελέγχους και περιορισμό της μετανάστευσης, σύμφωνα με τις αντοχές των χωρών τους. Οι εθνικοί θρησκευτικοί και κοινωνικοί παράγοντες παίζουν πάντα το ρόλο τους και ανθούν, όταν οι οικονομικές συνθήκες είναι πρόσφορες. 

Η απροθυμία των μεταναστών να ενσωματωθούν και πολύ περισσότερο να αφομοιωθούν στις κοινωνίες που τους φιλοξενούν, αποενοχοποιεί τις εναντίον τους φωνές, που πληθύνονται και ακούγονται με ολοένα και λιγότερους ενδοιασμούς. Η μετανάστευση ήταν επιταγή της παγκοσμιοποίησης και λειτούργησε σαν βαλβίδα εκτόνωσης των κοινωνικών εντάσεων στις χώρες προέλευσης και σαν πολιορκιτικός κριός κατά των εργασιακών δικαιωμάτων στις χώρες υποδοχής.

Μόνο η χαζοχαρούμενη αριστερο-φιλελεύθερη ιδεολογία δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται ότι με τα κατασκευάσματα περί «ανεκτικότητας και πολυπολιτισμικότητας» πρόσφερε απλώς το άλλοθι στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Επιμένει να δίνει μάχες οπισθοφυλακών, προβάλλοντας γενικές και αόριστες «αξίες για το σεβασμό του άλλου» και αποφεύγοντας να μπει στην πραγματική συζήτηση για τα προβλήματα που δημιουργεί ο μεγάλος αριθμός μεταναστών. Φυσικά, κανένας από αυτούς δεν επιλέγει να ζήσει στον Άγιο Παντελεήμονα. Επιβεβαιώνοντας έτσι, ότι οι μετανάστες είναι καλοί, αρκεί να μην είναι κοντά μας και ότι, αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί με τη θεωρία μας, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα…