Ιάσων Θεοφανίδης - Αναστασία Κολλάκη: Η τέχνη του metaverse

Μετά από δέκα χρόνια λειτουργίας, η γκαλερί «The Blender» οργανώνει πλέον τις εκθέσεις της σαν μια καθηλωτική εμπειρία. Παράλληλα, η τεχνολογία εξελίσσεται και στον τομέα της τέχνης, αποτελώντας έναν τρόπο έκφρασης που επιτρέπει στους καλλιτέχνες να ξεφύγουν από περιοριστικά όρια με προβολές και ψηφιακά MetaMask wallet και κρυπτονομίσματα.

Οπως συμβαίνει και στην έκθεση «Above Olympus to the Dogstar» που η «The Blender Gallery» παρουσιάζει έως τις 17 Φεβρουαρίου σε συνδιοργάνωση με τη νεοφυή εταιρεία Jab Labs. Είκοσι ειδικές οθόνες για NFTs προβάλλουν τις limited editions συλλογές ψηφιακών έργων των Above Olympus και του Jonathan St. Void , ενώ ο designer-εικαστικός Niklas (Nikos Athanasopoulos) παρουσιάζει ένα installation που αναπτύσσεται μεταξύ του ψηφιακού και του φυσικού κόσμου.



Στην Ελλάδα, όμως, πόσο μπορεί να εγείρει τις αισθήσεις η τέχνη του metaverse, ρωτάω τον ιδρυτή της γκαλερί, Ιάσονα Θεοφανίδη. «Το φιλότεχνο κοινό χρειάζεται εκπαίδευση και είναι ακόμα πολύ νωρίς. Εμείς οργανώσαμε την έκθεση προκειμένου να δείξουμε ότι δεν πρόκειται για κάτι που μπορείς να χαζεύεις στο κινητό σου. Μπορείς να έχεις στο σαλόνι σου ένα ψηφιακό έργο, που αλλάζει, που έχει animation, κάτι που ο απλός πίνακας δεν μπορεί». Πόσο τέλειος μπορεί να είναι ο κόσμος και το άτομο μέσα από μια επαυξημένη εικονική πραγματικότητα; «Βρισκόμαστε σε πρώιμο στάδιο ακόμα. Ομως φανταζόμαστε ένα δυστοπικό σενάριο εδώ και εκατό χρόνια.

Βλέπουμε παλιές ταινίες τύπου “Mad Max”, όπου ο κόσμος καταστρέφεται. Προσωπικά, πιστεύω περισσότερο ότι οδεύουμε προς ένα ουτοπικό μέλλον. Η τεχνολογία δεν φέρνει μελαγχολία, αντίθετα ενώνει τον κόσμο, τη βλέπω με θετικό πρόσημο», αναφέρει ο γκαλερίστας και συμπληρώνει: «Μια ψηφιακή τσάντα Gucci, που υπάρχει αποκλειστικά στον ψηφιακό κόσμο, πουλήθηκε για περίπου 4.115 δολάρια στην πλατφόρμα τυχερών παιχνιδιών Roblox και υπάρχουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις. Τα Decentraland, Sandbox επίσης έχουν πολλούς ακολούθους. Ειδικά το Sandbox έχει γίνει μόδα και πολλές εταιρείες, όπως η Gucci, το βλέπουν ως ευκαιρία να εκτοξεύουν τους τζίρους τους μέσα από το δημοφιλές metaverse. Στην ουσία πουλάνε NFT και είναι καθαρά θέμα μάρκετινγκ».



Το παρακολουθείς συνεχώς, κάτι που με ένα απλό έργο τέχνης δεν συμβαίνει. Ο καλλιτέχνης διατηρεί πνευματικά δικαιώματα. Πληρώνεται αρχικά για το NFT του και σε κάθε συναλλαγή παίρνει ποσοστά. Το να αλλάξει χέρια ένα έργο χωρίς να πληρωθεί ο δημιουργός δεν υφίσταται. Το κοινό της ψηφιακής τέχνης (digital art) δεν έτυχε ποτέ της αναγνώρισης που θα έπρεπε, τα NFTs όμως το κατάφεραν». Ο Ιάσων Θεοφανίδης μαζί με τη σύζυγό του Αναστασία Κολλάκη και την ομάδα της «The Blender Gallery» επισκέπτονται ασταμάτητα μουσεία και εκθέσεις στο εξωτερικό όπου ταξιδεύουν. «Δεν αντιγράφουμε, παίρνουμε ιδέες, έμπνευση για πρωτοποριακό αποτέλεσμα. Μέσα στην πανδημία δυσκολευτήκαμε ως επιχείρηση, αλλά μας δόθηκε η ευκαιρία να μάθουμε, να ενημερωθούμε για όλες τις καινούριες τεχνολογίες και δημιουργήσαμε το διαδικτυακό μας κομμάτι, κάτι που βοήθησε ιδιαίτερα αφού, απ' όταν τελείωσε η πανδημία, η εξέλιξη της τεχνολογίας υπολογίζεται ότι δεκαεξαπλασιάστηκε», καταλήγει ο γκαλερίστας.

Γεννημένη στο Λονδίνο, η Αναστασία Κολλάκη κατάγεται από μια παραδοσιακή ναυτική οικογένεια εφοπλιστών των Οινουσσών, η ιστορία της οποίας έχει ρίζες στα βάθη του 19ου αιώνα. Την αγάπη της για την τέχνη την κληρονόμησε από τον πατέρα της Λου Κολλάκη, ο οποίος είναι από τους μεγαλύτερους συλλέκτες έργων τέχνης. Χαμηλών τόνων, η ίδια αποφεύγει τα φώτα και τις κοσμικότητες. Μητέρα τριών παιδιών και με έντονο επιχειρηματικό πνεύμα, καταφέρνει να ισορροπεί ανάμεσα στην τεχνολογία, τη μητρότητα και την παράδοση. «Είναι σημαντικό να αγκαλιάζεις την εξέλιξη. Καλό είναι να αποδεχτούμε ότι τα παιδιά μας κάθονται συντροφιά με μια οθόνη, με την τεχνολογία που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους, όμως να ενημερωνόμαστε για τους κινδύνους που ενέχει. Εμείς ως γονείς θέσαμε έναν κανόνα δυο ωρών στα Ipad. Μόλις περάσουν οι δύο ώρες, οι εφαρμογές κλείνουν αυτόματα. Μετά τα παιδιά επιτρέπεται να ακούσουν μουσική ή να παίξουν εκπαιδευτικά παιχνίδια. Το Διαδίκτυο σε διευκολύνει να βρίσκεις τα πάντα, οπότε αν έχεις επιθυμία για μάθηση, είναι ένα υπέροχο εργαλείο. Οι εργασίες του σχολείου χρειάζονται επίσης υπολογιστή, οπότε φροντίζουμε να κρατάμε μια ισορροπία», αναφέρει.

Στους πίνακες ζωγραφικής υπάρχουν ένα πινέλο, ένα τελάρο, μπογιές, την ίδια στιγμή όμως αγοράζονται ψηφιακά έργα σε υπέρογκα ποσά διαμέσου metaverse. Ποια ειναι η άποψή του; «Τα έργα τέχνης στο μετασύμπαν ξεκινούν από τιμή πώλησης 120 ευρώ και μπορεί να φτάσουν στα 70 εκατομμύρια. Το πιο γνωστό NFT παγκοσμίως είναι του Beeple, που πωλήθηκε σε δημοπρασία του βρετανικού οίκου Christie’s στα 69 εκατομμύρια. Ηταν μια κίνηση του Christie’s προκειμένου να δηλώσει ότι αγκαλιάζει την τεχνολογία, αλλά παράλληλα και τα NFT καταξιώθηκαν μέσα από αυτό. Υπήρξε μια φούσκα που δημιούργησε πανικό, συνέπεσε με την κρίση των κρυπτονομισμάτων. Το NFT συνοδεύεται από το blockchain, ένα έξυπνο συμβόλαιο που ορίζει την πορεία του, η οποία δομείται από blocks: βλέπεις από πού ξεκίνησε, πόσο αγοράστηκε, πόσα χέρια άλλαξε, πού βρίσκεται.

Τι σημαίνει για την ίδια να μεγαλώνει τα παιδιά της στην Ελλάδα; «Είναι πολλά τα θετικά. Τη λατρεύω την Ελλάδα. Είναι μια όμορφη χώρα, με ζεστούς και φιλικούς κατοίκους, υπέροχα μέρη, μακραίωνη ιστορία. Προσφέρει ασφάλεια και είναι ιδανική για οικογένειες. Ο πατέρας μου είναι Ελληνας, οπότε ερχόμουν για διακοπές και τη λάτρεψα από μικρή. Προέρχομαι από μια πολύ μεγάλη οικογένεια, έχω τέσσερις αδελφούς. Οι γονείς μας ήταν πάρα πολύ καλοί στο να μας μεταλαμπαδεύσουν τις παραδόσεις, να μας μάθουν να υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλον και να είμαστε μια δεμένη οικογένεια. Αυτό με βοήθησε όταν έγινα κι εγώ μητέρα - στο να μεταδώσω τις οικογενειακές μας παραδόσεις, να μάθω στα παιδιά μου να σέβονται τους άλλους και τον εαυτό τους. Και προσπαθώ κάθε μέρα που περνάει να γίνομαι μια καλύτερη μητέρα», ομολογεί.



Οσο για το όραμα του φιλότεχνου ζευγαριού για τη «The Blender Gallery»; «Την ονομάσαμε “The Blender” γιατί θέλαμε να μπορεί αναμειχθεί με ιδέες και να μπορεί να αγγίξει τον κόσμο που θέλει να επικοινωνήσει νέους τρόπους έκφρασης. Πάντα ήθελα ο χώρος μας να είναι αυτό που σημαίνει και συμβολίζει το όνομά του. Να αντιπροσωπεύει ένα μείγμα από διαφορετικούς ανθρώπους, εικαστικά υλικά και πολιτισμούς όπου οι επισκέπτες μας θα νιώθουν οικεία. Στο μέλλον σχεδιάζουμε ακόμα περισσότερα, εκτός Ευρώπης - στην Αμερική, στο Ντουμπάι».