Από το «Βασικό Ένστικτο» στη «Φωλιά του Κούκου», Σάρον Στόουν

Αν η Σάρον Στόουν έπρεπε σήμερα να επιλέξει ανάμεσα στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, θα διάλεγε χωρίς να το πολυσκεφτεί τη δεύτερη. Στα 62 χρόνια της έχει πια αρκετό απόθεμα σοφίας για να γνωρίζει ότι στη μικρή οθόνη οι ρυτίδες της λειαίνονται, γίνονται πιο αχνές, σχεδόν εξαφανίζονται. Σε αντίθεση δηλαδή με το σινεμά όπου είθισται να αποτυπώνονται «σαν αχανείς αμερικανικές λεωφόροι», όπως συνηθίζει να λέει στις συνεντεύξεις της με ειλικρίνεια που προκαλεί αμηχανία. Στους άλλους, όχι στην ίδια. Ακόμα πάντως και ως πρόφαση για την προώθηση της νέας σειράς «Ratched» του Netflix να χρησιμοποιεί το παραπάνω λογοπαίγνιο, ο σκοπός φαίνεται να αγιάζει τα μέσα.

Γνωρίζει άλλωστε όσο λίγοι το παιχνίδι της σόουμπιζ και της πρόκλησης – κι αυτό δεν υπονοεί μονάχα την αποκρυστάλλωσή της στο συλλογικό ασυνείδητο χάρη στο επικό, στο πιο διάσημο σταυροπόδι στην ιστορία του σινεμά στην ταινία «Βασικό Ενστικτο» του Πολ Βερχόφεν, εκείνο που της άνοιξε τον δρόμο προς τη δόξα, αλλά και την κερκόπορτα για την υπαρξιακή περιδίνηση. Η Στόουν έχει χορτάσει από φήμη και αναγνώριση, όμως διαθέτει και πλεόνασμα από αμήχανες στιγμές. Για την ακρίβεια, η ζωή της είναι σημαδεμένη από δύο αμήχανες δεκαετίες επαγγελματικής αεργίας. Από τα 40 μέχρι τα 60 της χρόνια βρισκόταν στα αζήτητα από το Χόλιγουντ, δεν υπήρχαν, και κυρίως δεν επινοούνταν ρόλοι για τις γυναίκες που περνούσαν το κατώφλι της ωριμότητας σαν κι εκείνη.

Διαβάστε περισσότερα εδώ