Κωνσταντίνα Μιχαήλ: «Δεν μετάνιωσα που δεν έκανα οικογένεια»

Στο κυπριακό περιοδικό «Down Town» παραχώρησε συνέντευξη η Κωνσταντίνα Μιχαήλ. Η ηθοποιός μίλησε για τον ρόλο της στην «Εθνική Ελλάδος», την επιτυχημένη σειρά του Γιώργου Καπουτζίδη, αλλά και την ζωή της. 


«Έχω μάθει ότι τα γυρίσματά σας δεν είναι εύκολα. Αντιμετωπίζετε πολλές δυσκολίες, έτσι είναι;» είναι η ερώτηση στην οποία η Κωνσταντίνα Μιχαήλ απαντά: «Ναι, ειδικά στο παγοδρόμιο είναι δυσβάσταχτα. Δεύτερη μέρα στον πάγο, δεν αντέχεται. Δέκα ώρες συνέχεια στους μείον πέντε βαθμούς, όσα ρούχα και να φοράς κρυώνεις. Υπάρχει πολλή κούραση, αλλά μας σώζει το γεγονός ότι έχει πετύχει η σειρά και ο κόσμος την έχει αγαπήσει πολύ. Επίσης, υπάρχει κατανόηση ανάμεσά μας και έχουν αναπτυχθεί φιλίες».

«Υπάρχουν φιλίες ανάμεσα σε τόσες γυναίκες; Όχι ανταγωνισμός;» είναι η επόμενη ερώτηση από το Down Town.
«Ναι, έχουμε γίνει φίλες. Και οι τέσσερις μας, αλλά και με τον Γιώργο» απαντά η ηθοποιός και προσθέτει: «Ανταλλάσσουμε μηνύματα με κοινοποιήσεις όλης της ομάδας της «Εθνικής Ελλάδος», πειράζοντας ο ένας τον άλλον και μιλώντας για το γύρισμα και τις λεπτομέρειές του. Όσον αφορά στον ανταγωνισμό, τον καταλαβαίνω, τον αισθάνομαι πολλές φορές στη δουλειά μας, στον χώρο μας. Και τον αναγνωρίζω και τον φοβάμαι. Το ότι γίναμε φίλοι, όμως, με τα παιδιά, αυτό σταματάει οποιοδήποτε είδος ανταγωνισμού. Δεν λέω ότι γίναμε κολλητοί, αλλά βασικά αγαπιόμαστε. Πρόκειται για κορίτσια με ήθος, ταλέντο, ομορφιά, καλοσύνη, γνωρίζουν τι έχουν. Δεν κοιτάζουν να «κλέψουν» και να ζηλέψουν όσα έχει ο απέναντί τους. Είναι χορτασμένες κοπέλες, με καλή ανατροφή. Ακόμα και η Μαριέλλα Σαββίδου είναι μία κοπέλα-έκπληξη. Έχει πάρει τα καλά των Κυπρίων, των Ελλήνων και των Γάλλων. Η Μαριέλλα μάς κάνει και γελάμε συνεχώς. Έχει τόσο φωτεινό dna!».

«Βλέπουμε ότι η Φρόσω πέφτει θύμα ξυλοδαρμού από τον σύζυγό της. Παράλληλα, όμως, παρατηρεί ότι το παιδί της έχει μπλέξει σε φασιστικά κυκλώματα. Ποιο από τα δύο πιστεύεις ότι την πονά περισσότερο;» είναι η επόμενη ερώτηση.

«Υπάρχει λόγος που γίνονται όλα αυτά και γιατί θυματοποιείται μία γυναίκα. Πώς γίνονται τα θύματα. Και κυρίως πώς φτάνει στην έξοδο και την ανακούφιση. Υπάρχει η λύτρωση και θα έρθει και για τη Φρόσω - αλλά θα ματώσει γι’ αυτό» απαντά η Κωνσταντίνα Μιχαήλ και προσθέτει: «Το πιο τραγικό που μπορεί να συμβεί σε μία γυναίκα, ενώ είναι σε ένα γάμο, είναι να βλέπει το παιδί της να εξωθείται στα άκρα. Είτε να μπαίνει σε μία ακραία και φασιστική παρέα, είτε να μπλέκει με ναρκωτικά, είτε, είτε… Η Φρόσω θα αντισταθεί, όμως δυστυχώς το παιδί δεν κερδίζεται εύκολα και θα δώσει μάχη για να το κερδίσει πίσω και να την εμπιστευτεί ξανά. Να είναι καλά το curling, αφού η Φρόσω σήκωσε κεφάλι! Αυτός ήταν ο λόγος που έγραψε ο Γιώργος αυτή τη σειρά. Γι’ αυτό επισημαίνει τη διαφορετικότητα που υπάρχει σε κάθε οικογένεια και σε κάθε σπιτικό, όπως θέλεις πες το: ομοφυλοφιλία, πρόβλημα με έλλειψη σκοπού, ανεργία, ανάπηρα παιδιά που είναι στο περιθώριο, φασισμός… Και γι’ αυτό έβαλε ένα άγνωστο αγώνισμα που χρειάζεται μυαλό και ομαδικότητα, όπως και κουράγιο, που μπορούν να το κάνουν γυναίκες και άντρες που δεν είναι πια 25 χρονών».

«Είσαι αντισυμβατική και μποέμ ως προσωπικότητα;» ρωτά το Down Town για να λάβει την απάντηση της ηθοποιού: «Αν με κρίνεις σύμφωνα με τις υπόλοιπες γυναίκες της ηλικίας μου, με τα στερεότυπα της παραδοσιακής οικογένειας, τότε ναι, είμαι μποέμ. Αν με βάλεις, όμως, δίπλα σε μία γυναίκα που έχει κάνει τα παιδιά της και τριγυρνάει την Ευρώπη ζωγραφίζοντας και έχοντας παράλληλα, σύζυγο και εραστή, όπως η Ντίλντα Σουίντον, όχι δεν τα έχω κάνει αυτά, οπότε δεν είμαι μποέμ. Θέλω να πω, έχω κάνει τις επιλογές μου στη ζωή και σήμερα είμαι καλά με αυτές. Ας πούμε το ότι δεν έκανα οικογένεια και επιμένω σε αυτή μου την επιλογή, δεν ξέρω αν με κάνει αντισυμβατική. Σίγουρα όμως δεν μετάνιωσα».

«Ευτυχισμένη, όμως, σε κάνει;» είναι η επόμενη ερώτηση στην οποία η Κωνσταντίνα Μιχαήλ απαντά: «Ναι, είμαι ευτυχισμένη γιατί μου βγήκαν οι επιλογές μου. Ζω όμορφα. Έχω την υγεία μου, τη χαρά μου, την προσωπική μου ζωή». 

Στο ερώτημα αν της λείπει ένα παιδί, η ηθοποιός αποκαλύπτει: «Όχι, όχι, δεν το επιθύμησα ποτέ. Επιθυμώ τα παιδιά των άλλων, τις ανιψιές μου, τον βαφτισιμιό μου… Κάνω παραστάσεις με παιδιά με αναπηρίες στην Κοζάνη, έχουμε γίνει κολλητάρια. Δεν χωράει κάτι άλλο στη ζωή μου».

«Μου αρέσει να συναναστρέφομαι με ανθρώπους αντισυμβατικούς και του περιθωρίου. Δηλαδή, που δεν είναι καθημερινοί και δεν τους τα έφερε τόσο κανονικά η ζωή. Μπορεί να μην έχουν αποφασίσει το φύλο τους ή να βγάζουν τα λεφτά τους με έναν τρόπο περίεργο. Γενικά, με ανθρώπους που έχουν ενδιαφέροντα πιο βραδινά και πιο σκοτεινά από τα δικά μου. Μου αρέσει αυτό: έχουμε άλλα ενδιαφέροντα, επειδή ζούμε σε διαφορετικούς κόσμους και κάνουμε άλλες επιλογές. Με το διαφορετικό μπορείς να μάθεις και για τη δική σου ζωή, όχι με αυτό που ήδη γνωρίζεις» τονίζει η Κωνσταντίνα Μιχαήλ και χωρίς δισταγμό απαντά αν στη ζωή της ακολούθησε «τα πρέπει».

«Μεγάλωσα με τα «πρέπει» και τα «μη». Μέσα από τα «πρέπει» έφτασα στα θέλω μου. Στο σπίτι μου μόνο «πρέπει» άκουγα. Πάντα «έπρεπε» να είμαι καλό κορίτσι, άριστη μαθήτρια, να διαβάζω, να μελετώ, να μην κάνω κακές παρέες, να μη βγαίνω έως αργά. Έπρεπε, έπρεπε, έπρεπε… Έφτασα σε μία ηλικία, ώστε να αποτινάξω τα «πρέπει» να αναζητήσω τα «θέλω» μου. Εγκατέλειψα το πανεπιστήμιο για την τέχνη μου, το θέατρο, και μετά έφυγα και από το πατρικό μου» λέει η ηθοποιός και εκμυστηρεύεται ότι για την επιλογή της αυτή ήρθε σε ρήξη με τον πατέρα της. «Ο πατέρας μου δεν μου μιλούσε και δεν είχαμε καν επαφή, τον πρώτο καιρό. Μετά από 23 χρόνια ζωής, έγινε η πρώτη επανάσταση, αυτό που λέμε χάσμα γενεών. Υπήρξε και φόβος από τη μεριά του. Όταν έχεις μάθει να έχεις το παιδί σου όλη τη μέρα μέσα στο σπίτι και μετά κάνει άλλα ανοίγματα, αντιδράς άσχημα, όπως ο πατέρας μου. Σου φαίνεται κάπως. Έπειτα και η δουλειά αυτή δεν είναι το καλύτερο για κάποιους κλασικούς και παραδοσιακούς γονείς…».

«Τελικά, ο έρωτας πιστεύεις ότι είναι κάτι εφήμερο; Ότι έρχεται και περνά;» είναι η επόμενη ερώτηση στην οποία η Κωνσταντίνα Μιχαήλ απαντά: «Ε, ναι! Κάποιος είχε πει ότι κρατάει μόνο δύο χρόνια. Μετά μετουσιώνεται σε αγάπη, αν είσαι τυχερός. Βέβαια, το ιδανικό είναι να υπάρχει ερωτισμός, στοιχείο ακόμη και στην πιο μεγάλη σε διάρκεια αγάπη».