Πότε και γιατί η Ζέτα Μακρυπούλια νιώθει δυστυχισμένη;

Για τη συμβίωσή της με τον Μιχάλη Χατζηγιάννη, τη σχέση της με τα Μέσα Ενημέρωσης αλλά και την ψυχανάλυση που κάνει εδώ και έξι χρόνια μίλησε στο περιοδικό «Γυναίκα» η Ζέτα Μακρυπούλια.

Και αφού πλέον δε διστάζει να μιλήσει για τον αγαπημένο της και το πόσο εύκολα τους «βγήκε» η συμβίωση, η Ζέτα δηλώνει: «Δε μου ήταν εύκολο να συμβιώσω και πάλι με έναν άνθρωπο. Τώρα με τον Μιχάλη το πράγμα ήρθε αβίαστα. Δεν είχαμε περιθώριο να σκεφτούμε. Πέσαμε και κολυμπήσαμε. Ωστόσο επειδή είναι η πρώτη φορά που συζώ έτσι, δηλαδή που είμαι πολλές ώρες μαζί με κάποιον καταλαβαίνω τη λέξη συμβίωση. Βεβαίως επειδή ταιριάζουμε σε πολλά, η ιστορία προχωράει τόσο αβίαστα, όσο άρχισε. Διότι όταν δύο άνθρωποι ταιριάζουν, υπάρχει κάτι το μαγικό που απλοποιεί τα πάντα», ενώ αναφέρεται και στο πώς αισθάνεται κάθε φορά που οι δημοσιογράφοι σχολιάζουν την προσωπική της ζωή.

«Ακόμη και τώρα με όλα αυτά τα εξωφρενικά που λέγονται για μένα αισθάνομαι συχνά σαν να είναι στη γωνία δεκαπέντε άγρια σκυλιά και να περιμένουν το παράγγελμα κάποιου για να τρέξουν καταπάνω μου και να με φάνε. Εντάξει, καταλαβαίνω ότι είναι το κερασάκι στην τούρτα το να μαθαίνεις πράγματα για την προσωπική ζωή κάποιου που τον βλέπεις στην τηλεόραση. Όμως πρέπει να υπάρχει κι ένα μέτρο», λέει η όμορφη παρουσιάστρια και ηθοποιός, αποκαλύπτοντας μάλιστα ότι: «όταν γνωρίζω καινούργιους ανθρώπους για συνέντευξη, έχω πάντα την ελπίδα ότι αυτή τη φορά θα γίνει κάτι διαφορετικό. Την έχω πατήσει βέβαια, αλλά δεν θέλω να περάσω στην άλλη άκρη και να γίνω επιφυλακτική».

Μεταξύ άλλων, παραδέχεται: «Έχω πολλά στοιχεία μέσα μου που συγκρούονται. Ας πούμε έχω φοβερή υπομονή και ξαφνικά μπορεί να γίνει κάτι που να την εξαντλήσει απότομα. Είμαι με τα φεγγάρια μου. Από τη μία είμαι έξω καρδιά και αισιόδοξη και από την άλλη είμαι δυστυχισμένη και εσωστρεφής», ενώ δε διστάζει να μιλήσει ανοιχτά για την ψυχανάλυση που κάνει έξι χρόνια τώρα: «Εδώ και έξι χρόνια κάνω ψυχανάλυση. Ζορίστηκα στην αρχή, άργησα να νιώσω βεβαιότητα γι’ αυτό που έκανα, αναρωτιόμουν πού μπορούσε να οδηγήσει αυτή η διαδικασία. Άργησα να καταλάβω ότι γίνονται αυτόματα τα πράγματα μέσα σου, γιατί είμαι οργανωτική και ήθελα να ξέρω κάθε βήμα και ζητούσα εξηγήσεις. Τελικά τη βρήκα την άκρη μου».