Πάνος Κιάμος: Με πονούσε που δεν έπαιζα στο ραδιόφωνο!

«Δεν υπήρχε κάτι άλλο στο μυαλό μου εκτός από το να γίνω τραγουδιστής»., λέει ο Πάνος Κιάμος. Τι κι αν βρέθηκε πολύ κοντά στην πόρτα της Ιατρικής Σχολής; Η μοίρα του, όπως αποδείχθηκε άλλωστε, ήταν άλλη: το τραγούδι!

Και μπορεί από τον πρώτο του κιόλας δίσκο να σημείωσε σουξέ με τα: «Όλα για σένανε μιλάνε» και «Χωρίς νερό μπορώ», παρόλα αυτά ο κόσμος δεν ήξερε ποιος τα έλεγε: «Μια μέρα θυμάμαι, ήμουν σε ένα λεωφορείο και μπροστά μου έβλεπα ένα ζευγαράκι να τραγουδάει το ρεφρέν του “Όλα για σένανε μιλάνε”. Το τραγουδούσαν, αλλά δεν ήξεραν πως το έλεγα εγώ. Εκείνη τη στιγμή δεν ήξερα τι να νιώσω. Χαρά που γνώριζαν το κομμάτι ή πίκρα που δεν γνώριζαν ότι το έλεγα εγώ;», περιγράφει χαρακτηριστικά ο Πάνος Κιάμος στο περιοδικό «Down Town».

Η ίδια ιστορία συνεχίστηκε για πολύ… Τα σουξέ… σουξέ, αλλά οι πόρτες της πίστας, του ραδιοφώνου, των περιοδικών και της τηλεόρασης, κλειστές: «Έλεγα απογοητευμένος “ρε παιδιά, δεν μας παίζουνε στο ραδιόφωνο”. Και μου απαντούσαν “ρε Πανούλη, προσπαθούμε αλλά…” Έβλεπα ότι το σύστημα δεν με δεχόταν. Κάποια στιγμή τα έριξα σε μένα. Σκέφτηκα πως μπορεί το δικό μου προφίλ του “λαϊκού παιδιού” να μην άρεσε. Άλλοι έλεγαν πως φταίει ο τρόπος που ντύνομαι, και άλλοι ο τρόπος που κουρεύομαι».

Δίπλα του πάντα ο πατέρας του! «Έτσι όπως πάμε, δεν πρόκειται να καταφέρουμε τίποτα. Εμείς θα  πάμε αντίστροφα. Θα κάνουμε τον κόσμο να σε πλασάρει στα Μέσα. Θα αναλάβεις πρωταγωνιστικό ρόλο σε μικρά μαγαζιά. Θα αποκτήσεις εμπειρία. Θα μάθεις μόνος σου να κρατάς μαγαζί χωρίς να σε βαρεθεί ο κόσμος», του είπε… και τελικά ο Πάνος τα κατάφερε!

Ακόμα και σήμερα, όμως, μετά από τόσες επιτυχίες δεν υπερηφανεύεται ότι τα κατάφερε. Το μόνο του παράπονο; «Ποτέ δεν ζήλεψα τα εξώφυλλα. Αυτό που ζήλεψα ήταν το ραδιόφωνο. Με πονούσε πάρα πολύ που δεν έπαιζα. Και ακόμα δεν έχω πει “τα κατάφερα”. Είμαι έτοιμος για τα πάντα. Και τα πάνω, και τα κάτω. Το μόνο που θέλω είναι όταν φύγω, να φύγω με το κεφάλι ψηλά».

Όσο για τη γυναίκα της ζωής του, τη Ζαχαρούλα; «Μέσα στους 3 - 4 πρώτους μήνες είχα καταλάβει πως ήταν η γυναίκα της ζωής μου. Την ερωτεύτηκα αμέσως. Το 2008 είχαμε αποκτήσει το πρώτο μας παιδάκι και κάναμε μαζί βάφτιση και γάμο».