Θέλει και δεύτερο παιδί η Έλλη Κοκκίνου!

Η Έλλη Κοκκίνου θυμάται τα όμορφα παιδικά της χρόνια, τις δουλειές που έκανε στην Αμερική και μιλάει για το τραγούδι αλλά και για τη φάση στην οποία βρίσκεται τώρα.

Μικρή ήταν δραστήρια και ενεργητική.... «Έπαιζα με κούκλες αλλά προτιμούσα να πηγαίνω για ψάρεμα και κυνήγι με τον πατέρα και τα αδέλφια μου», θυμάται η Έλλη που μπορεί να γεννήθηκε και να μεγάλωσε στην Αθήνα, στην πρώτη δημοτικού όμως πήγε σε ελληνικό σχολείο στη Σαουδική Αραβία, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων του πατέρα της. «Ο μπαμπάς μου ήταν αρχιτέκτονας. Η μητέρα μου δεν εργαζόταν. Άρχισε να δουλεύει όταν χώρισαν οι δικοί μου», εξομολογείται στην εφημερίδα "Δημοκρατία",  ενώ δε διστάζει να μιλήσει για το χωρισμό των δικών της, όταν εκείνη ήταν ακόμη επτά μόνο ετών. «Είναι η πιο δύσκολη ηλικία για ένα παιδί να χωρίσουν οι γονείς του. Ίσως όμως να ήταν το πιο ομαλό διαζύγιο που έχει περάσει παιδί.»

Ως παιδί έλεγε ότι όταν μεγαλώσει θα γίνει κοινωνική λειτουργός, δικηγόρος, διακοσμήτρια, αεροσυνοδός, σχεδιάστρια μόδας.. Ήταν αθλήτρια στο θαλάσσιο σκι, στο Ναυτικό όμιλο Βάρκιζας με χρυσά μετάλλια, κύπελλα και την τρίτη θέση στο πανελλήνιο πρωτάθλημα. Η Έλλη αποφάσισε να γίνει γραφίστρια. Μπήκε στην σχολή Βακαλό, αλλά στο δεύτερο χρόνο άρχισε να εργάζεται ως τραγουδίστρια.

Αποφάσισε να φύγει για την Αμερική για σπουδές. «Αρχικά ήταν να πάω για ένα χρόνο, αλλά πήρα υποτροφία. Οπότε είπα στη μητέρα μου ότι εκτός από τα χρήματα που μου έστελνε θα εργαζόμουν. Έκανα τη μπέιμπι-σίτερ, στο παιδί ενός καθηγητή από την σχολή. Για ένα διάστημα έκανα και τη γραμματέα του. Φρόντιζα το σπίτι του όταν έλειπαν για λίγες ημέρες, έβγαζα βόλτα το σκύλο της οικογένειας. Έκανα και τη μπέιμπι-σιτερ σε ένα άλλο παιδάκι ενός μουσικού που με συνέστησε  ο καθηγητής μου ενώ δούλεψα και ως dj σε ένα καραοκε  γιαπωνέζικο μπαρ», εκμυστηρεύεται η τραγουδίστρια.

Αποφάσισε να πάρει το Φοίβο τηλέφωνο, όταν ψυχολογικά δεν ήταν και στα καλύτερά της: «Δεν είχα να χάσω τίποτα. Με προέτρεψε και η μητέρα μου, κλείστηκα σε ένα δωμάτιο και τον πήρα τηλέφωνο. Σκεφτόμουν ότι θα μου κλείσει το τηλέφωνο στα μούτρα, αλλά διαψεύστηκα». Του ζήτησε να της γράψει τραγούδια και αυτό που άκουσε από την άλλη άκρη της γραμμής δεν το είχε φανταστεί. «Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει και πολύ καρμικό γιατί το τελευταίο καιρό σε έχω στο μυαλό μου και σε συζητάω πολύ με τους γύρω μου και θέλω να μιλήσουμε», της είπε. Έτσι ξεκίνησαν όλα!

Για τα προσωπικά της, λέει… «Τώρα αισθάνομαι πολύ καλά. Αισθάνομαι καλά με τον εαυτό μου. Ξαναχαμογελάω αβίαστα πλέον». Ο γιος της είναι τα πάντα για εκείνη. «Τώρα πάει και η γλώσσα του ροδάνι και είναι εύκολο να κάνουμε συζητήσεις. Παίζουμε πολύ. Τα ήσυχα παιχνίδια είναι βαρετά για τον Αλέξανδρο».

Όσο για ένα ακόμη παιδί, θα το ήθελε πολύ! «Τα αδέλφια είναι σημαντικά πρόσωπα στη ζωή μας. Οι γονείς μας κάποια στιγμή φεύγουν και οι μοναδικοί συγγενείς μας είναι τα αδέλφια μας. Θέλω πολύ να κάνω ένα δεύτερο παιδί. Και για μένα αλλά και για τον Αλέξανδρο».