«Στα χαρακώματα» κυβέρνηση και καναλάρχες για τον αριθμό των τηλεοπτικών αδειών

Κορυφώνεται η διαμάχη καναλαρχών - κυβέρνησης εν όψει του διαγωνισμού των τηλεοπτικών αδειών. Μετά την ανακοίνωση της ΕΙΤΗΣΕΕ όπου αμφισβητεί ανοιχτά την απόφαση για δημοπράτηση επτά αδειών, καθώς σύμφωνα με την απόφαση του SEDDIF χωρούν ως και 18, ήλθε απάντηση του γενικού γραμματέα του Υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής, Λευτέρη Κρέτσου. 

Ο κ. Κρέτσος υποστηρίζει πως «οι γνωστοί ολιγάρχες της τηλεόρασης» όπως αποκαλεί τους καναλάρχες, προβάλλουν τα «σοβαρά» επιχειρήματά τους με στόχο την αναβολή της διαδικασίας αδειοδότησης και την αποφυγή πληρωμής. Ο κ. Κρέτσος υποστηρίζει μεταξύ άλλων ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να αναμένει τον διεθνή συντονισμό των συχνοτήτων για να προχωρήσει τον σχετικό διαγωνισμό.

Οι ιδιοκτήτες ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών ισχυρίζονται πως αγνοήθηκαν συστηματικά απόψεις επιστημόνων, φορέων, ακόμη και θεσμικών εκπροσώπων αρχών και πως με βάση την τεχνολογία και λαμβάνοντας υπόψιν και την μετάβαση στη νέα ψηφιακή εποχή, η χωρητικότητα του φάσματος θα έχει δυνατότητα τουλάχιστον 18 σταθμών πανελλαδικής εμβέλειας. Επιπλέον στην ανακοίνωση τους γίνεται αναφορά και στην υπόδειξη του επιτρόπου Έτινγκερ, σε ευθυγράμμιση με πλειάδα αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και νομολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, ότι δεν μπορεί να μένει αναξιοποίητο μέρος του φάσματος. Σε άλλο σημείο κάνουν λόγο για αμιγώς οικονομικά κριτήρια βάση των οποίων συντάχθηκε η προκήρυξη του διαγωνισμού σε ότι αφορά τον αριθμό και το τίμημα των αδειών ενώ θέτουν και το ερώτημα για το πώς θα αντιμετωπιστεί το επιπλέον φάσμα που αντικειμενικά θα υπάρχει σε μόλις τρία χρόνια με βάση τις κοινοτικές αποφάσεις περί μετάβασης και με το γεγονός ότι δεν μπορεί τμήμα του φάσματος να μένει αναξιοποίητο. 

Ο κ. Κρέτσος από την πλευρά του χαρακτήρισε το συγκεκριμένο ερώτημα αστείο καθώς υποστηρίζει πως στο SEDDIF καθορίστηκε το ποιες συχνότητες θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν μετά την απόδοση του Δεύτερου Ψηφιακού Μερίσματος, σε ημερομηνίες που θα καθοριστούν μετά από συμφωνία με τις όμορες χώρες κάτι που σημαίνει ότι θα υπάρξει και δεύτερος γύρος συναντήσεων για τις τελικές αποφάσεις. 

Η ανακοίνωση του κ. Κρέτσου:
«Για μία ακόμη φορά οι γνωστοί «ολιγάρχες» της τηλεόρασης προβάλλουν τα «σοβαρά» επιχειρήματά τους με στόχο την αναβολή της διαδικασίας αδειοδότησης  και την αποφυγή πληρωμής.
Στο πλαίσιο αυτών των ενεργειών επικαλούνται μέχρι και τα αποτελέσματα του SEDDIF. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων και παρερμηνειών θα πρέπει να τονιστούν τα ακόλουθα: 
1. Στο SEDDIF καθορίστηκε το ποιες συχνότητες θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν μετά την απόδοση του Δεύτερου Ψηφιακού Μερίσματος. Σε ημερομηνίες δηλαδή που θα καθοριστούν μετά από συμφωνία με τις όμορες χώρες. Δεν αποφασίζει δηλαδή μόνο η χώρα μας για το χρονοδιάγραμμα, αλλά θα υπάρξει και δεύτερος γύρος συναντήσεων με τις όμορες χώρες.  Συνεπώς το επιχείρημα περί αναμονής για την τελική έκβαση της διαπραγμάτευσης είναι αστείο. Μήπως η ΕΙΤΗΣΕΕ θα ήθελε να περιμένουμε και το WRC-2023 για να δούμε αν τελικά θα υπάρξει και Τρίτο Ψηφιακό Μέρισμα στη βάση της απόφασης του WRC-2015;
2. Τουλάχιστον είναι ευχάριστο ότι αναγνωρίζεται η προσπάθειά μας για το διεθνή συντονισμό των συχνοτήτων.  Σαφώς και αποτελεί επιτυχία της ομάδας συντονισμού που από τις 2,5 συχνότητες (αντί για 8) που θα παρέμεναν στη χώρα μας σε κάποιες περιοχές, π.χ. στις Κυκλάδες,  μετά την απονομή του Δεύτερου Ψηφιακού Μερίσματος, κατάφερε να αυξήσει τον αριθμό τον ραδιοδιαύλων.  Αυτό και ως απάντηση για τον αριθμό 4 που προέβλεπε και η προηγούμενη διαδικασία αδειοδότησης.»
3.Όσο  όμως και αν εξελίσσεται η τεχνολογία ως προς τη συμπίεση,  άλλο τόσο αυξάνονται οι απαιτήσεις των τηλεθεατών ως προς την ποιότητα μετάδοσης, καθώς και οι απαιτήσεις για την υποστήριξη νέων υπηρεσιών από την κινητή τηλεφωνία. Συνεπώς, το διαθέσιμο φάσμα ραδιοσυχνοτήτων για την επίγεια ψηφιακή ευρυεκπομπή βαίνει μειούμενο.
4. Και ένα ρητορικό ερώτημα για το τέλος: Αφού ενδιαφέρει την ΕΙΤΗΣΕΕ τόσο πολύ η αξιοποίηση του φάσματος γιατί τότε που έγινε η ψηφιακή μετάβαση δεν τέθηκε το αίτημα προς τις κυβερνήσεις της εποχής για την αύξηση των αριθμών των  καναλιών; Όταν χωρίς τίμημα τους διδόταν η άδεια μετάδοσης για τα 8 κανάλια και σε τυπική ευκρίνεια γιατί δεν ζητούσαν να σπάσουν το ολιγοπώλιό τους και δεν διαμαρτύρονταν για το χάρτη συχνοτήτων και τις ασυντόνιστες συχνότητες; Να υποθέσουμε πως όταν πρέπει να βάλει κάποιος το χέρι στην τσέπη τότε αναζητά «συμμάχους» μήπως και μειωθεί το τίμημα;